| کد خبر: 233350 |

◄ داخلی‌ سازی ادوات ریلی/ بخش اول: تولید داخلی لکوموتیو

طی سال ‌های گذشته توسعه ترانزیت ریلی در کشورهای همسایه خودمان نظیر ترکیه و عربستان سه برابر شده است. این روند در ایران اگرچه به دلیل مسائل تحریمی، از جمله تحریم های خارجی و برخی تحریم های داخلی به دلیل عدم خودباوری و یا صرفه اقتصادی واردات یک نوع خاص از کالا و قطعات نسبت به تولید داخلی آنها توسط دلالان، به کندی پیش می رفت اما می توان گفت که عملکرد توسعه صنعت ریلی نسبت به سال های گذشته، رشد چشمگیری داشته است.

تین نیوز

طی سال ‌های گذشته توسعه ترانزیت ریلی در کشورهای همسایه خودمان نظیر ترکیه و عربستان سه برابر شده است. این روند در ایران اگرچه به دلیل مسائل تحریمی، از جمله تحریم های خارجی و برخی تحریم های داخلی به دلیل عدم خودباوری و یا صرفه اقتصادی واردات یک نوع خاص از کالا و قطعات نسبت به تولید داخلی آنها توسط دلالان، به کندی پیش می رفت اما می توان گفت که عملکرد توسعه صنعت ریلی نسبت به سال های گذشته، رشد چشمگیری داشته است.

مسلما تامین اعتبار پروژه های ریلی چه از طریق تامین دولتی و چه به وسیله سرمایه گذاری بخش خصوصی داخلی و خارجی، با رشد مشارکت بخش خصوصی، بیش از گذشته ممکن شده است.

تولید داخلی لکوموتیو

براین اساس، درباره تولید لکوموتیو نیز باید گفت که در سال 1390 برای نخستین بار موتور لکوموتیو باری در داخل کشور تولید شد و یک سال بعد از آن اعلام شد که نخستین لکوموتیو نیز تولید خواهد شد. در آن زمان تلاش شد تا 150 دستگاه لکوموتیو با همکاری و کمک سازندگان آلمانی ساخته شود.

در طول سال های گذشته شرکت هایی نظیر ایریکو و مپنا تلاش کردند تا تولید صد درصدی اجزا و قطعات لکوموتیو را به نام خود ثبت کنند. نخست قرار بود که گروه مپنا با انعقاد قرارداد تامین ۱۵۰ دستگاه لکوموتیو و انتقال دانش فنی و لیسانس آن با شرکت زیمنس و تاسیس کارخانه‌ای مدرن در حوالی کرج، افتخار کسب فن‌آوری ساخت لکوموتیوهای مسافری و قطعات مربوط و تولید لکوموتیو دیزل‌الکتریک مسافری را برای اولین‌ بار در کشور کسب کند که در این راه موفق هم شد اما وقوع تحریم ها، انجام این عملیات را با صرف زمان و هزینه بیشتری برای این شرکت رقم زد.

در طول سال های گذشته همواره کشش و درگیری بین واردکنندگان لکوموتیو و تولیدکنندگان داخلی وجود داشته که نهایتا متاثر از تحریم ها، مسئولان ایرانی در وزارت راه و شهرسازی را بر آن داشت که نسبت به تولیدات داخلی اعتماد بیشتری از خود نشان دهند؛ چراکه به زعم کارشناسان ریلی، هزینه‌های واردات لکوموتیو فقط به‌واسطه تعرفه پایین واردات لکوموتیو و عدم استفاده از ظرفیت ساخت لکوموتیو در داخل کشور ایجاد نمی‌شود، بلکه کیفیت نه چندان بالای لکوموتیوهای وارداتی که منجر به افزایش هزینه‌های تعمیر و نگهداری می‌شود و نوعا هم از چین و هند وارد می‌شوند، مزید بر علت بوده است.

بنابراین نهایتا مپنا و چند شرکت داخلی دیگر، همه تلاش خود را به کار گرفتند تا تولید لکوموتیو باری و مسافری را به نام خود ثبت کنند. تشویق دولت نیز با ارائه مشوق‌های مختلف برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی داخلی و خارجی به سرمایه‌گذاری در این صنعت، اعتماد به مجموعه‌های داخلی برای تولید لکوموتیو، انتقال تکنولوژی ساخت لکوموتیو به داخل به‌جای واردات مستقیم آن از خارج، تسهیل شرایط برای تولیدکنندگان داخلی لکوموتیو به‌جای کاهش تعرفه واردات آن که به فرصتی برای شرکت‌های خارجی تبدیل شده بود، از راهکارهای ارائه‌شده به‌منظور کاهش هزینه‌های واردات این صنعت، کاهش هزینه‌های ثانوی لکوموتیو مثل هزینه تعمیر و نگهداری و در نتیجه افزایش بهره‌وری در حمل‌ونقل ریلی بود.

این در حالی است که تقریبا دو سال است که به شکلی جدی تر نهضت قطعه‌سازی در شرکت‌های داخلی آغازشده و هم‌اکنون ۶۰ درصد تولید لکوموتیو در کشور داخلی سازی شده است.

وزیر راه و شهرسازی در سال گذشته درباره بومی سازی صنعت مهم لکوموتیوسازی در کشور گفته بود: همه کارخانه های تولید لکوموتیو در کشور فعال شده اند و این در حالی است که ما تا به حال کمتر از توان داخلی بهره برده ایم. این سخن وزیر راه وشهرسازی درباره عدم استفاده یا بهتر است بگوییم استفاده کم از ظرفیت و توان بخش خصوصی و داخلی کشور به ویژه در صنعت ریلی همانقدر درست است که اهتمام ویژه این وزارتخانه بر استفاده از توان داخل در زمان فعلی.

در حال حاضر شرکت مپنا، شرکت واگن‌پارس، واگن‌سازی تهران، پلورسبز و ایریکو شرکت‌های واگن‌سازی داخلی هستند به عنوان مثال واگن‌سازی تهران سال گذشته قرارداد ساخت 630 واگن مترو را در کارنامه خود دارد و شرکت مهندسی و ساخت لکوموتیو مپنا نیز که در سال 1385 راه افتاده در سال 89 موفق به تولید 150 دستگاه لکوموتیو با همکاری زیمنس شد. این شرکت خردادماه سال 1399 نیز از یک دستگاه لوکوموتیو باری مپ ۲۴ ساخت شرکت مپنا رونمایی کرد و هم‌اکنون نیز به صورت حرفه‌ای نسبت به ساخت و تجهیز و تعمیر لکوموتیوهای باری و مسافری مشغول است.

حمل‌ و نقل ریلی دارای ظرفیت‌های بزرگی برای کاهش وابستگی به بودجه و جذب سرمایه‌ های داخلی و خارجی است و فعال‌سازی این ظرفیت‌ها مستلزم تسهیل و روان‌سازی قوانین و مقررات و تعریف دقیق بسته‌های حمایتی در جهت ایجاد جذابیت سرمایه گذاری در حمل‌ونقل ریلی است.

در سال گذشته به منظور توسعه ناوگان لکوموتیو، قراردادی برای تولید ۱۰ دستگاه لکوموتیو به نام پارس-۳۳ با شرکت واگن پارس بسته‌ شد. ضمن اینکه مپنا لکوموتیو نیز مجهز به سالن‌های بوژی، بدنه، رنگ، مونتاژ و تست به منظور تولید انواع لکوموتیو و واگن است و برای تولید لکوموتیو صد درصد به دانش و توان لازم مجهز است.

* در قسمت دوم به توان داخلی سازی ریل و سوزن در صنعت ریلی خواهیم پرداخت

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • سعید قصابیان 0 0

    با سلام خدمت دوستان داخلی ساز
    البته که داخلی سازی کاری ست میمون و مبارک اما توجه داشته باشید که داخلی سازی وظیفه و دغدغه ی ناوگان ساز نیست. از دید یک ناوگان ساز چه اهمیتی دارد که قطعه و زیر مجموعه ای که روی لکوموتیو / واگن نصب میکند از داخل آمده یا از خارج؟ اگر درصد داخلی سازی 30 درصد باشد یا 70 درصد چه فرقی برای ناوگان ساز میکند؟ مگر ناوگان ساز مسئول و متولی داخلی سازی ست؟ مگر ناوگان ساز مسئول و متولی حمایت از تولید کنندگان داخلی ست؟ پس وزارت صمت با آن همه خدم و حشم و مدیر و رئیس و سازمان های تحت امر چه کاره است؟ عنایت بفرمایید که ناوگان ساز فقط متولی طراحی و تولید و تست و خدمات پس از فروش محصول است و تامین زیر مجموعه ها از ارزان ترین و سریع ترین منبع. ماموریت اصلی یک کارخانه تولید ناوگان سود آوری ست مثل هر بنگاه اقتصادی دیگر.اگر تامین از داخل ارزان تر و سریع تر باشد بدون هیچ هل دادن میرود سراغ داخلی ها و اگر تامین از خارج ارزان تر و سریع تر باشد میرود سراغ خارجی و اگر تحریم باشیم ناچار است به تامین از داخل.

    • ناشناس 0 0

      مطمئن باشید اگر توان داخلی باشه ، همان خارجی ها ارزانتر میفروشند . خود وجود صنعت داخلی ، باعث میشه حتی واردات هم ارزانتر بشه ، چون بعلت رقابت ، قیمت ها پایین تر میاد .

      اگر خارجی ها بدانند هیچ رقیبی وجود ندارد مثل بخش های مشابه مثلا هواپیما ، چون انحصاری هست چندبرابر قیمت هم حساب میکنند . لذا وجود صنعت داخلی بی حکمت و فلسفه نیست .

  • سعید قصابیان 0 0

    سلام مجدد
    گزاره بالا در مورد تعمیرات و نگه داری ناوگان شاید بیش از تولید صادق است.برای شرکتی که ناوگانش در سیر است و باید نگه داری و تعمیر دوره ای آن را انجام بدهد و هر روز خارج بودن ناوگانش از سرویس برایش هزینه دارد چه اهمیتی دارد که قطعه و زیر مجموعه ای که روی لکوموتیو / واگن نصب میکند از داخل آمده یا از خارج؟ اگر درصد داخلی سازی 30 درصد باشد یا 70 درصد چه فرقی برای مالک ناوگان میکند؟ مگر شرکت حمل و نقل مسئول و متولی داخلی سازی ست؟ مگر شرکت حمل و نقل مسئول و متولی حمایت از تولید کنندگان داخلی ست؟ پس وزارت صمت با آن همه خدم و حشم و مدیر و رئیس و سازمان های تحت امر چه کاره است؟ عنایت بفرمایید که شرکت حمل و نقل فقط متولی حمل و نقل است و نگه داری از مالش و تامین زیر مجموعه ها از ارزان ترین و سریع ترین منبع. ماموریت اصلی یک شرکت حمل و نقل ریلی سود آوری ست مثل هر بنگاه اقتصادی دیگر. اگر تامین از داخل ارزان تر و سریع تر باشد بدون هیچ هل دادن میرود سراغ داخلی ها و اگر تامین از خارج ارزان تر و سریع تر باشد میرود سراغ خارجی و اگر تحریم باشیم ناچار است به تامین از داخل. نمیشود بازگشت به سرویس ناوگان را حتی یک روز به تاخیر انداخت در انتظار تامین قطعه/ زیر مجموعه.

  • ناشناس 0 0

    با سلام


    یکی از علل جذاب بودن واردات واگن و لکوموتیو خارجی حتی نوع دست ۲ آلمانی مجاری ان ، ارزانتر بودن و همینطور انواع روشهای فروش لیزینگی و قسطی و ....

    علت چیه ؟ سرمایه در گردش شرکت مسافری و باری داخلی چه خصوصی یا شبه خصوصی ، بسیار پایین هست و طرح های فروش خارجی ها جذاب هست .
    یعنی یک مشکل سرمایه کوچک هست

    پیشنهاد چیه با حمایت بانک ها با تولید کنندگان داخلی مثل مپنا ، ایریکو و .... فروش این محصولات با همکاری بانک ها و صندوق سرمایه گزاری ، با انواع طرح ها مالی ، اما بصورت اقساط با بهره دربیاد میزان استقبال بسیار بالاتر خواهد رفت . توی قضیه خرید خودرو هم مشکل مشابه پیش امد ام نکته جالب زمانیکه وزارت صنعت طرح وام پیش اورد فروش خودرو بالا رفت .

    یعنی یک مشکل خرید توان داخلی ، نبود سرمایه در گردش کافی هست .


    اما مشکل اصلی اینجاست کشور ما ثبات اقتصادی ندارد تورم بسیار فزاینده هست ، به همین دلیل حمایت بانک ها از چنین طرح ها تولیدی دچار ریسک هست استقبال پایین هست .

    نکته بعدی سود ده بودن این شرکت هاست توان بازپرداخت داشته باشند .

    اما تولید داخلی البته با همکاری و حضور در قطعه سازی جهانی ، میتواند رونق بخش باشد . در صنعت خودرو یک علت عقب ماندگی ما عدم حضور در زنجیره قطعه سازی جهانی هست به همین دلیل از فناوری و دانش و تجربه عقب افتادیم . در داخلی سازی هم ، ما نباید از حضور شرکت های چند ملیتی بترسیم ورود انها با خودش سرمایه و دانش می اورد . شما ببینید مثلا رنو با ورودش چه تحولی در زنجیره خدمات پس از فروش ایرانخودرو و سایپا ایجاد کرد ، من نمیگم بهشت شده ولی خود مدیران ایران خودرو میگویند رنو بخاطر تولید لوگان ۹۰ ، حتی زنجیره خدمات عوض کرد یکسری استاندارد ها را اورد. یا شرکت mtn با ورودش به ایران در بخش ارتباطات سیار .



    در کنار داخلی سازی ، اهمیت داره هدف گزاری بعدی ما حضور در زنجیره قطعه سازی جهانی باشه . این تودش دانش روز و سرمایه برای شرکت های داخلی به ارمغان می اورد و باعث تحول انها خواهد شد .

    بازار ریلی ایران و خاورمیانه با توجه به بکر بودن و گسترش ان ، تقاضا خوبی برای فروش واگن و لوکوموتیو داره و ایران میتونه پایلوت برای شراکت شرکت های چند ملیتی در این بازار بزرگ خاورمیانه باشد .

    البته ما هیچوقت از توان سرمایه داخلی و دانش و تجربه کشورمان غفلت نباید بکنیم اما در صورت امکان استفاده از سرمایه و دانش خارجی این روند تسهیل تر میشود نقش کاتالیزگر دارد اما روند بدون ان هم ادامه دارد .

  • ناشناس 0 0

    قطار های دوگانه دیزل الکتریکی vectron زیمنس که قابلیت سیر ترکیبی دارند داخلی سازی و یا همکاری و انتقال فناوری انها بسیار به صرفه در ناوگان داخلی هست .

    اگر مطالعات کارشناسی و تحقیقاتی متخصصان بکنند . این نوع قطار ها بدلیل قابلیت سیر دوگانه ، هزینه نیاز به ناوگان کاهش میدهند ، قطار ها ،علاوه بر خطوط برقی در خطوط معمول هم سیر میکنند. که این خودش باعث کاهش نیاز ناوگان و بهره وری بالاتر میشه ، چون استفاده از ان گسترده تر میشه .


    طرح های مطالعات تخصصی روی این نوع ناوگان ، از نظر اقتصادی بودن داخلی سازی و انتقال فناوری اش مهم هست ،چون کشور ما برقی سازی خطوط به جد دغدغه مهمی هست مثل تهران مشهد ، گرمسار اینچه برون ، تهران تبریز، تهران اصفهان اهواز ، تامین ناوگان اینها یه بخش مهم هزینه هست ،

    اما اگر بتوانیم مدل های اقتصادی مثل قطار های vectron زیمنس انتقال فناوری یا داخلی سازی بکنیم ، هزینه تامین ناوگان ما حداقل کاهش پیدا میکنه .

    تابحال من مقاله ای در مورد این نوع ناوگان در ایران به ان صورت ندیدم بسیار اندک هست . اما در المان برای کاهش هزینه ها باوجود خطوط برقی گسترده ، به جد دارند دنبال میشوند .

    حتی در بخش هوایی ، ساخت هواپیماهای هیبرید گام بعدی اتحادیه اروپا هست برای کاهش مصرف سوخت و الودگی .

    آشنایی و مطالعات تخصصی کارشناسان در مورد اقتصادی بودن یا نبودن و تجربیات استفاده از انها در جهان ، مزایا و نواقص ، این نوع قطارها و مقالات انها میتواند مفید برای بخش ریلی کشورمان باشد