بازدید سایت : ۹۷۰۰۴

◄ ساخت مترو هوایی در تهران توجیه پذیر است؟ / سرنوشت نافرجام یک پیشنهاد

به اعتقاد کارشناسان ساخت مترو به صورت هوایی یا زمینی به این موضوع بستگی دارد که متروی مورد نظر در کجا و با چه هزینه و چه زمانی ساخته می شود.

ساخت مترو هوایی در تهران توجیه پذیر است؟ / سرنوشت نافرجام یک پیشنهاد
تین نیوز |

عباس قربانعلی بیک کارشناس ریلی اخیرا عنوان کرد: در سال 1382 با استفاده از تجربیات راه آهن های جنوب شرق آسیا در به کارگیری قطار سبک هوایی (دوخطه روی پل تک پایه یا دوپایه در درون شهر) پیشنهادی برای احداث مترو هوایی مانند مترو دبی به شهردار وقت تهران داده شد.

به گزارش تین نیوز، قربانعلی بیک تاکید کرد: پیشنهاد احداث مترو هوایی با طرح احداث 240 کیلومتر منوریل در تهران منحرف شد در حالی که در آن هنگام طول منوریل دنیا حدود 100 کیلومتر بود.

بیشتر بخوانید:

پندهایی از مترو دبی/ پیشنهاد احداث مترو هوایی مانند مترو دبی در تهران

با توجه به طرح ساخت مترو هوایی در تهران، فرداد فرهودی کارشناس ریلی در این مورد گفت: متروی هوایی به دلیل کاهش هزینه های تونل زیر زمینی، هزینه احداث کمتری دارد.

وی در جمع متخصصان تین نیوز، افزود: در عین حال مترو هوایی از لحاظ منظر شهری به طور معمول خیلی پیشنهاد نمی‌شود مگر در شهرهایی که محدودیت ساخت تونل و یا محدودیت های فنی دیگری دارند.

فرهودی گفت: در همین شهر دبی به دو دلیل در بخش بر دوبی یعنی بخش جدید شهر،  مترو در هوا ایجاد شد اول اینکه ساخت تونل در دبی که شهر ساحلی است مشکل داشته و هزینه بر و‌ زمانبر بوده است از طرفی حاکم دبی برای حل سریع مشکل ترافیک شهر مجبور بود در زمان کوتاه مترو را بسازد و بهره برداری کند. 

وی افزود: اما همین مترو ها در بخش دیره شهر دبی یعنی بخش قدیمی به دلیل نبود فضای کافی زیر زمین اجرا شده است. 

فرهودی تاکید کرد: بستگی دارد در کجا و با چه هزینه و چه زمانی مترو ساخته می شود. 

 قابل ذکر است: زیرساخت مترو دبی، ترکیبی از بخش های هوایی، زیرزمینی و هم سطح زمین است. بیشتر مسیر و حدود ۵۵ کیلومتر به صورت هوایی اجرا شده، تونل ها حدود 12 کیلومتر و مسیرهای هم سطح زمین 8 کیلومتر باقی مانده را تشکیل می دهند.

 

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
ارسال نظر
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • ناشناس پاسخ

    متاسفانه بعضی کارشناسان در الف تحلیل هم مشکل جدی دارند بعد خروجی هم بیرون می دن ! می شه بفرمایید چه جوری دبی ۳ میلیون نفری در دل کشور کوچک امارات نهایتا ۱۰ میلیون نفری را با تهران ۱۴ میلیونی که گسیل میلیونی جمعیت از حومه سر صبح ها و عصرها دارد مقایسه کردین ؟ کارشناسانی که در الف مطلب گیر باشند طبیعتا نهایتا راه حل برطرف کردن ترافیک شهر تهران را مونوریل و آل آر تی و تراموا و ... قلمداد خواهند کرد ! نکنید شما مثلا تحصیلکرده عمران هستید کسی که عمرانی هم نباشه چند تا سرچ کرده باشه اونم می فهمه راه حل نهایی حل ترافیک شهر تهران استفاده از سیستم ریلی انبوه بر یعنی متروست به شرط تکمیل خطوط خود شهر تهران و البته حومه ، حتی یک فرد عوام و ساده جامعه هم متوجه می شود که سیستمی مثل مونوریل بیشتر حالت توریستی دارد یا می تواند گپ شبکه حمل و نقلی را پر کند ابدا چنین سیستم هایی نمی تواند بار شبکه حمل و نقل عمومی شهری مثل تهران را به دوش بکشد گاهی احساس می کنم این آقایان تهران زندگی نمی کنند و الا جمعیت سر صبح و عصر کف خیابان ها و میادین که دنبال ماشین ها می دونن را دیده باشن از این صحبت ها نمی کنند کجای دبی ، همچین وضع و مختصاتی هست ؟

  • اسدبیگی - اسداله پاسخ

    ساخت مترو هوایی در تهران: ابعاد و ویژگی‌ها
    مقدمه
    پیشنهاد ساخت مترو هوایی در تهران در سال‌های گذشته بارها مطرح شده است. این ایده، با هدف کاهش بار ترافیک، افزایش ظرفیت حمل و نقل عمومی و بهبود کیفیت زندگی شهری مطرح شده است. اما آیا ساخت مترو هوایی در تهران توجیه‌پذیر است؟ در این مقاله به بررسی ابعاد مختلف این موضوع خواهیم پرداخت.
    مزایای بالقوه ساخت مترو هوایی در تهران:
    • سرعت ساخت و راه‌اندازی: به طور کلی، ساخت مترو هوایی نسبت به متروی زیرزمینی سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر است.
    • ظرفیت بالا: متروهای هوایی می‌توانند ظرفیت مسافری بالایی را در خود جای دهند.
    • دید بهتر: مسافران در متروهای هوایی دید بهتری از شهر دارند.
    • کاهش ترافیک سطحی: با انتقال بخشی از مسافران به مترو هوایی، می‌توان به کاهش ترافیک سطحی کمک کرد.
    چالش‌ها و معایب ساخت مترو هوایی در تهران:
    • تغییرات در منظر شهری: ساخت مترو هوایی تغییرات قابل توجهی در منظر شهری ایجاد می‌کند که ممکن است با مخالفت برخی از شهروندان روبرو شود.
    • آلودگی صوتی: متروهای هوایی نسبت به متروهای زیرزمینی صدای بیشتری تولید می‌کنند.
    • آسیب‌پذیری در برابر عوامل طبیعی: متروهای هوایی در برابر عوامل طبیعی مانند باد، باران و برف آسیب‌پذیرتر هستند.
    • هزینه نگهداری بالا: هزینه نگهداری و تعمیرات متروهای هوایی به دلیل قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی، نسبتاً بالا است.
    • محدودیت در توسعه شبکه: گسترش شبکه مترو هوایی در برخی مناطق شهری ممکن است با محدودیت‌هایی مواجه شود.
    مقایسه مترو هوایی با مترو زیرزمینی
    ویژگی مترو هوایی مترو زیرزمینی
    سرعت ساخت بالا پایین
    هزینه ساخت پایین‌تر بالاتر
    ظرفیت مسافر بالا بالا
    تاثیر بر منظر شهری بیشتر کمتر
    آلودگی صوتی بیشتر کمتر
    آسیب‌پذیری در برابر عوامل طبیعی بیشتر کمتر
    هزینه نگهداری بالاتر پایین‌تر
    انعطاف‌پذیری در توسعه شبکه کمتر بیشتر

    عوامل موثر در تصمیم‌گیری:
    • ترافیک شهری: شدت و نوع ترافیک در مناطق مختلف شهر
    • عوامل اقتصادی: هزینه ساخت و نگهداری مترو هوایی و بازگشت سرمایه
    • عوامل اجتماعی: نظر شهروندان و گروه‌های مختلف اجتماعی
    • عوامل فنی: فناوری مورد استفاده، ایمنی و قابلیت اطمینان سیستم
    • عوامل زیست‌محیطی: تاثیر مترو هوایی بر محیط زیست
    پیشنهادات:
    • مطالعات جامع فنی و اقتصادی: قبل از تصمیم‌گیری نهایی، باید مطالعات جامع فنی و اقتصادی انجام شود تا مزایا و معایب مختلف پروژه به طور دقیق ارزیابی شود.
    • مشاوره با کارشناسان و شهروندان: نظر کارشناسان حمل و نقل، مهندسان عمران، معماران و شهروندان در تصمیم‌گیری باید لحاظ شود.
    • ارزیابی اثرات زیست‌محیطی: باید اثرات زیست‌محیطی پروژه به دقت بررسی شود و راهکارهایی برای کاهش اثرات منفی آن ارائه شود.
    • توجه به نیازهای خاص شهر تهران: طراحی مترو هوایی باید با توجه به شرایط خاص شهر تهران و نیازهای شهروندان انجام شود.

    ساخت متروی هوایی در تهران: بررسی عمیق‌تر و جامع‌تر
    همانطور که پیشتر بیان شد، ایده ساخت متروی هوایی در تهران سال‌هاست که مطرح شده و همچنان مورد بحث و بررسی است. در ادامه به بررسی عمیق‌تر و جامع‌تر این موضوع، با در نظر گرفتن ابعاد فنی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی خواهیم پرداخت.
    ابعاد فنی و مهندسی
    ل تکنولوژی ساخت: متروهای هوایی با تکنولوژی‌های مختلفی ساخته می‌شوند. از جمله آن‌ها می‌توان به سیستم‌های مونوریل، LRT (Light Rail Transit) و MRT (Mass Rapid Transit) اشاره کرد. هر یک از این سیستم‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بهترین گزینه به عوامل مختلفی مانند ظرفیت، سرعت، هزینه و شرایط محیطی بستگی دارد.
    • مسیرگذاری: انتخاب مسیر مناسب برای متروی هوایی بسیار مهم است. مسیر باید به گونه‌ای انتخاب شود که بیشترین پوشش را از مناطق پرجمعیت داشته باشد و در عین حال کمترین تداخل را با سایر زیرساخت‌های شهری ایجاد کند.
    • ایستگاه‌ها: طراحی و ساخت ایستگاه‌های مترو هوایی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. ایستگاه‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که دسترسی آسان برای مسافران را فراهم کنند و در عین حال با محیط اطراف هماهنگ باشند.
    • سیستم‌های کنترل و ایمنی: سیستم‌های کنترل و ایمنی مترو هوایی باید بسیار دقیق و قابل اعتماد باشند تا از بروز حوادث جلوگیری شود.
    ابعاد اقتصادی
    • هزینه ساخت و نگهداری: هزینه ساخت و نگهداری مترو هوایی به عوامل مختلفی مانند طول خط، نوع سیستم، تعداد ایستگاه‌ها و مواد اولیه بستگی دارد.
    • بازگشت سرمایه: مدت زمان بازگشت سرمایه در پروژه‌های مترو هوایی به عوامل مختلفی مانند میزان استفاده از مترو، درآمدهای حاصل از فروش بلیت و هزینه‌های عملیاتی بستگی دارد.
    • تاثیر بر اقتصاد شهری: ساخت مترو هوایی می‌تواند بر اقتصاد شهری تاثیر مثبت بگذارد. این تاثیر می‌تواند از طریق ایجاد اشتغال، افزایش ارزش املاک و زمین‌های اطراف ایستگاه‌ها و کاهش هزینه‌های حمل و نقل برای شهروندان محقق شود.
    ابعاد اجتماعی
    • تاثیر بر کیفیت زندگی: ساخت مترو هوایی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی شهروندان کمک کند. با کاهش ترافیک، آلودگی هوا و زمان سفر، کیفیت زندگی شهروندان بهبود می‌یابد.
    • پذیرش اجتماعی: پذیرش اجتماعی پروژه‌های مترو هوایی از اهمیت بالایی برخوردار است. برای افزایش پذیرش اجتماعی، باید به نظرات شهروندان توجه شود و تلاش شود تا اثرات منفی پروژه بر زندگی روزمره مردم به حداقل برسد.
    • تغییرات در الگوی زندگی: ساخت مترو هوایی می‌تواند به تغییر الگوی زندگی شهروندان منجر شود. به عنوان مثال، ممکن است تعداد افرادی که از خودروهای شخصی استفاده می‌کنند کاهش یابد و استفاده از حمل و نقل عمومی افزایش یابد.
    ابعاد زیست محیطی
    • آلودگی هوا: متروهای هوایی نسبت به اتومبیل‌های شخصی آلودگی هوای کمتری تولید می‌کنند. با این حال، ساخت و بهره‌برداری از مترو هوایی نیز می‌تواند به محیط زیست آسیب برساند.
    • صدا: متروهای هوایی معمولاً صدای بیشتری نسبت به متروهای زیرزمینی تولید می‌کنند. این صدا می‌تواند برای ساکنان مناطق اطراف آزاردهنده باشد.
    • تغییرات در چشم‌انداز شهری: ساخت مترو هوایی می‌تواند تغییرات قابل توجهی در چشم‌انداز شهری ایجاد کند.
    مقایسه با سایر سیستم‌های حمل و نقل عمومی
    برای انتخاب بهترین سیستم حمل و نقل عمومی، باید مزایا و معایب هر یک از سیستم‌ها را با هم مقایسه کرد. برخی از سیستم‌های حمل و نقل عمومی که می‌توان با مترو هوایی مقایسه کرد عبارتند از:
    • مترو زیرزمینی: هزینه ساخت بالاتر، ظرفیت بیشتر، تاثیر کمتر بر منظر شهری
    • اتوبوس BRT: هزینه ساخت کمتر، انعطاف‌پذیری بیشتر، ظرفیت کمتر نسبت به مترو
    • تراموا: هزینه ساخت متوسط، ظرفیت متوسط، مناسب برای مناطق شهری با تراکم متوسط
    نتیجه‌گیری
    ساخت مترو هوایی در تهران، مانند هر پروژه عمرانی دیگری، دارای مزایا و معایبی است. مترو هوایی در تهران می‌تواند راهکاری موثر برای کاهش مشکلات ترافیکی و بهبود کیفیت زندگی شهروندان باشد. با این حال، قبل از تصمیم‌گیری نهایی باید مطالعات جامع و دقیقی انجام شود و تمام جوانب مثبت و منفی پروژه مورد بررسی قرار گیرد. همچنین، باید به نیازهای خاص شهر تهران و نظرات شهروندان توجه شود.