پویش «نه به تصادف!» بیشتر از کاهش آمار تصادفات، جلب توجه مسئولان را هدف قرار داد
برخی می‌پرسند چرا با وجود اجرای پویش «نه به تصادف!»، آمار تصادفات کاهش نیافت؟ پاسخ این است که اصلاً انتظار نداشتیم تعداد تصادفات در این بازه زمانی کاهش چندانی پیدا کند.
معاون بهداشت وزارت بهداشت، در تحلیل خود از پویش «نه به تصادف!» و دستاوردهای آن در ایام نوروز گفت: هدف پویش آگاه‌سازی و جلب توجه مسئولان به مشکلات تصادفات جاده‌ای بود و نه کاهش فوری تصادفات یا مرگ‌ومیرها.
به گزارش تین نیوز، علیرضا رئیسی در نشست خبری هفته سلامت ۱۴۰۴ گفت: «من یک‌بار پیش‌تر گفته‌ام و باز هم تکرار می‌کنم و بر آن تاکید دارم که از هر برنامه‌ای باید به اندازه خودش انتظار داشت، نه بیشتر. زمانی که پویشی راه‌اندازی می‌شود، هدف اصلی آن آگاه‌سازی و حساس‌سازی است. درواقع، پویش‌ها بیشتر با هدف جلب توجه و حمایت‌طلبی شکل می‌گیرند؛ یعنی تلاش می‌کنند نگاه مسئولان را به یک مسئله خاص جلب کنند. اصولاً نام‌گذاری برخی روزها در تقویم هم با همین هدف انجام می‌شود.»
وی ادامه داد: «در مورد پویش «نه به تصادف!» نیز انتظار ما از ابتدا این نبود که بتوانیم در بازه‌ای کوتاه، مانند ایام نوروز، تعداد تصادفات یا مرگ‌ومیر را کاهش دهیم. هدف ما این بود که توجه مسئولان و مردم را به موضوع جلب کنیم. کاهش آمار فوتی‌ها و مصدومان ناشی از تصادفات جاده‌ای، نیازمند کار روی چهار ضلع است.»
رئیسی افزورد: «ضلع اول، کیفیت جاده‌هاست. ما در کشور بیش از سه هزار نقطه حادثه‌خیز داریم که باید اصلاح شوند. بدیهی است که این اصلاحات نمی‌توانست در فاصله ۲۵ اسفند تا ۱۵ فروردین انجام شود. اما کاری که پویش انجام داد، این بود که توجه مسئولان ذی ربط مانند راهداری، وزارت راه و شهرسازی، دولت و سازمان برنامه و بودجه را به این موضوع جلب کرد. چراکه ۳۰ درصد مرگ و میر ناشی از تصادفات دقیقاً در همین نقاط حادثه‌خیز اتفاق می‌افتند. بنابراین این یکی از دستاوردهای مهم پویش است و شاخص موفقیت آن باید در همین موارد سنجیده شود، نه در کاهش مستقیم تعداد تصادفات. باید بررسی شود که آیا مسئولان مربوط، در زمینه اصلاح جاده‌ها برنامه‌ریزی کرده‌اند یا نه. این خود یک شاخص برای ارزیابی پویش است.»
معاون بهداشت وزارت بهداشت ادامه داد: «ضلع دوم، موضوع قوانین، مقررات و جرایم بازدارنده رانندگی است که از نظر من مهم‌ترین عامل است. در این زمینه ما در کشور ضعف جدی داریم. جرایم رانندگی ما اصلاً بازدارنده نیستند. در کشورهای دیگر، جرایم سنگین است یا گواهینامه راننده حادثه‌ساز به مدت مثلا دو سال توقیف می‌شود. چنین سخت‌گیری‌هایی باعث می‌شود تخلفات رانندگی کاهش یابد.»
رییسی بیان کرد: «ضلع سوم، اطلاع‌رسانی، فرهنگ ترافیک و آموزش است. پویش «نه به تصادف» در این بخش نقش کوچکی ایفا کرد؛ اما به نظر من، هدف اصلی‌اش بیش از آن‌که آگاه‌سازی مردم باشد، آگاه‌سازی مسئولان بود. مسئولانی که باید بدانند کم‌کاری‌ها و نواقص موجود باعث شده مردم آسیب ببینند.»
معاون بهداشت وزارت بهداشت گفت: «سالانه ۲۰ هزار نفر، آن‌هم اغلب جوانان، در تصادفات جان خود را از دست می‌دهند. از یک‌سو درباره جوانی جمعیت صحبت می‌کنیم و از سوی دیگر، ۲۰ هزار جوان‌مان را در جاده‌ها از دست می‌دهیم؛ این موضوع واقعاً قابل‌قبول نیست. فرهنگ‌سازی باید از مدارس آغاز شود و برنامه‌های گسترده‌ای برای آن نیاز است که در برنامه‌های میان‌مدت و بلندمدت ما دیده شده است. برنامه ما سه بخش دارد: کوتاه‌مدت که همین پویش است، میان‌مدت و بلندمدت که تا پایان دور اول دولت ادامه خواهد داشت. در پایان آن دوره باید ببینیم که چقدر آمار تصادفات و مرگ‌ومیر کاهش یافته است؛ آن زمان می‌توان ارزیابی دقیقی از موفقیت داشت، نه حالا.»
وی تصریح کرد: «برخی می‌پرسند چرا با وجود اجرای پویش «نه به تصادف!»، آمار تصادفات کاهش نیافت؟ پاسخ این است که اصلاً انتظار نداشتیم تعداد تصادفات در این بازه زمانی کاهش چندانی پیدا کند. ما تازه توانستیم توجهات را جلب کنیم تا این اقدامات انجام شود. باید سه سال دیگر ببینیم چه اتفاقی افتاده است.»
