| کد خبر: 73105 |

شهروندان؛ هویت شهرها

وبلاگ تین نیوز، سید قاسم بی نیاز | هر شهری هویت خود را از شهروندانی می گیرد که در آن ساکن هستند. به عبارت دیگر، شهرها وقتی هویت خود را از دست می دهند که چگونه بودن هویت یک شهر تفاوتی برای شهروندان آن نداشته باشد. 

این سرمنشاء بسیاری از مشکلات ساختاری در نظام امروزی شهرسازی ماست که سبب می شود شهروندان در آن برای خود نقشی قائل نباشند. در چنین فرآیندی منافع فردی از منافع اجتماعی پیشی می گیرد و از آنجایی که سازمان های مردم نهاد پرسشگری نیز وجود ندارند. ناخودآگاه شهروندان قربای شهرهایی می شوند که با دستان خود بنا نهاده اند. اما سوال اینجاست که چگونه می توان شهروندان را درگیر مفهوم توسعه پایدار شهری کرد؟ 

بی شک در گام اول باید پذیرفت که بنا به دلایل مختلف، شهرهای ما دچار ناهنجاری هایی هستند و توجه نکردن یا انکار این ناهنجاری ها نتیجه ای بهتر از آنچه سال های گذشته بدست آورده ایم، عایدمان نخواهد کرد. 

گام دوم آشنا کردن شهروندان با حقوق و منافعی است که می توانند با رشد و توسعه نظام مند محیط پیرامونی خود از آن بهره مند شوند. وقتی شهروندی بداند که گسترش بی رویه شهرها و ساخت و سازهای غیر اصولی تا چه حد می تواند روی زندگی او و خانواده اش اثرگذار باشد، به فرد مطالبه گری تبدیل می شود که می تواند با احیاء نهادهای اجتماعی شهری، در مسیر اصلاح ناهنجاری ها حرکت کند. 

در گام بعدی، دستگاه های مرتبط با نظام شهری باید شجاعانه اندیشه هایی که برای آینده شهرها در نظر دارند را به قضاوت عموم بگذارند. این اقدام اگر چه ابتدا کمی دشوار به نظر می رسد، در نهایت روند تقابل با طرح های شهری از سوی شهروندان را به تعامل، اصلاح طرح ها و سرانجام به همراهی با آنها تغییر خواهد داد. چه بسا بسیاری از جامعه مشاوران، متخصصان و مهندسان که در درجه اول ، خود عضوی از همین جامعه شهروندی هستند. 

نکته دیگر اینکه در مسیر دستیابی به نوعی نظام اجتماعی در شهرسازی باید تدابیر هوشمندانه ای بکار بست که بتواند منابع مالی نهادهای اداره کننده شهرها را از محلی جز فروش زمین و آینده زیستی شهرها تامین کند. هدف از ذکر چنین مواردی ترسیم آرمان شهری دست نیافتنی نیست. اینها اصول ساده ای هستند که می توانند با بازگرداندن شهروندان به عرصه تغییر و تحول در شهرها، مانع کاهش روزافزون کیفیت زندگی شوند.

گذر زمان به خوبی ثابت کرده است که سیاست های دولتی بدون همراهی شهروندان نمی تواند نقش موثری در بهبود و اصلاح نظام حاکم بر شهرسازی داشته باشد. نمی تواند در اندیشه کنترل مهاجرت و افزایش بی رویه جمعیت کلانشهرها بود اما فکری به حال تامین منافع افرادی که در شهرهای کوچک سکونت دارند، نکرد. اگر خواهان رونق شهرهای جدید هستیم باید بگونه ای عمل کنیم که شهروندان بتوانند منافع پایدار خود را در چنین شهرهایی جستجو کنند. دریافت های فرسوده اگر شهروندان یقین نکنند که سود آنچه ساخته می شود به خود آنها خواهد رسید، مشارکتی فعال نخواهند داشت و با سرعتی بیش از این گذشته، پیش نخواهیم رفت. 

جان کلام اینکه وزارت راه و شهرسازی در عملیاتی کردن برنامه های خود، به ویزه در شهرسازی، شهروندان را بازوان قدرتمندی می داند که بدون همراهی و همکاری آنها نمی توان آینده روشنی برای شهرها و هویت آنها پیش بینی کرد. بیایید نسبت به هویت شهری که در آن زندگی می کنیم و محیط آن فرداروزی فرزندانمان را شکل خواهد داد، بی تفاوت نباشیم.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.