نیاز همزمان به اتوبوس‌ های داخلی و خارجی در پایتخت​

به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، عبدالمطهر محمدخانی در یادداشتی به موضوعات مطرح شده درباره اتوبوس های تولید داخلی و خارجی پرداخته که در متن این یادداشت که بر روی سایت شهر قرار گرفته آمده است: 

«مدتی است که دوگانه انتخاب میان اتوبوس های تولید داخل یا اتوبوس های خارجی شکل گرفته است و برخی بدون بررسی دقیق ماهیت این دوگانه، دســت به اظهارنظر می ‍زنند اما برای کشف واقعیت باید از منظر درست به تحلیل این موضوع پرداخت.

شاید در نگاه اول طرح این سؤال که آیا باید شهرداری تهران میان تولید داخل یا واردات یکی را انتخاب کند منطقی و عادی به نظر برسد؛ اما نیم نگاهی به وضعیت فعلی حمل و نقل عمومی شهر تهران و آمار موجود، ما را به این نتیجه می رساند که این سؤال از اساس غلط است.

شهر تهران در وضعیت فعلی، حداقل به ۴۰۰۰ دستگاه اتوبوس نیاز فوری دارد و تعداد بیشتر از این را باید در افق چند ساله برای تأمین اتوبوس در نظر گرفت. طبق طرح جامع ترافیک، تهران باید حداقل ۷۰۰۰ اتوبوس فعال داشـته باشد، اما در وضعیت فعلی حدود ۳۰۰۰ اتوبوس داریم. به عبارت دیگر برای رسیدن به این خواسته باید ۴۰۰۰ اتوبوس تأمین شود، حتی برخی برآوردها در مورد نیاز تهران به اتوبوس، عدد ۱۱هزار اتوبوس را نشان می دهند.

در رابطه با تأمین نیاز از طریق تولید داخل باید گفت که ظرفیت تولید داخل برای تأمین اتوبوس کمتر از ۲۰۰۰ دستگاه در یک سال است. با یک حساب و کتاب ساده مشخص می شود که انتخاب ما نمی تواند میان تولید داخل یا خارجی باشد؛ بلکه شهر تهران همزمان به تولید داخل و خارج نیاز دارد. شهرداری تهران برای رسیدن به نقطه مطلوب تمام راه های پیش رو را رفته و گزینه اول استفاده از ظرفیت دولت بوده است.

شهرداری تمام تعهدات مالی اش را در این بخش انجام داده است، امیدواریم تا پایان سال نزدیک به ۴۰۰ دستگاه اتوبوس را تحویل بگیریم. مسیر دوم تأمین نیاز از طریق تولید داخل است، شهرداری تهران برای ۲ هزار و ۵۰۰ دستگاه قرارداد امضاء کرد. تمام شرکت های تولیدکننده ای که متعهد بودند و کیفیت مناسبی داشتند را مورد بررسی قرار دادیم. برای نمونه با شرکت عقاب افشان قرارداد داریم و تمام ظرفیت خط تولید این شرکت را خریداری کرده ایم.

همینطور توافقی که با شرکت مپنا در مورد اتوبوس برقی داشتیم. شهرداری تهران در مسیر موازی با ۲ مسیر ذکر شده، خریداری اتوبوس از شرکت های خارجی را در دستور کار قرار داد. در این مسیر اولویت با خرید اتوبوس های برقی است و در همین راســتا قرارداد خرید ۲۵۰۰ اتوبوس برقی را با شرکت های با کیفیت و شناخته شده چینی بستیم. بنابراین ما نمی توانیم میان تولید داخل یا خارج انتخاب داشته باشیم.

نباید فراموش کرد که میزان تیراژ تولید از سوی تولیدکنندگان داخل در مقایسه با نمونه خارجی قابل مقایسه نیست، ظرفیت تولید شرکتهای چینی در مواردی که ما بررسی کردیم گاهی ۱۰برابر ظرفیت داخلی است، به همین دلیل این مقایسه نمی تواند درست باشد.

در میان شرکت های داخلی با متعهدترین ها قرارداد بسته ایم. شــهرداری نیز به تمام تعهداتش عمل کرد، حتی در مواردی باید فقط قسط اول را پرداخت می کردیم؛ اما قسط دوم را نیز پرداخت کردیم. تولیدکننده داخلی به ۲ شکل فعالیت می کند؛ برخی از تولیدکنندگان به درستی در این حوزه فعالیت می کنند؛ اما متأسفانه برخی خودروسازهای معروف داخلی اقدام به واردات اتوبوس های چینی می کنند و از شــهرداری تهران توقع دارند که همان اتوبوس ها را به نام اینکه تولید داخل است، ۳۵درصد گران تر از نمونه مشابه چینی خریداری کند.

در رابطه با این شرکت ها باید گفت که شهرداری تهران هرگز حاضر نیست از جیب مردم به خودروساز کمک کند. در نهایت باید قبول کرد که کمبود اتوبوس در شهر تهران را که منجر به انتظار طولانی مردم شــریف تهران در صف های اتوبوس شده است فقط با اتکا به ظرفیت داخل نمی توان تأمین کرد؛ البته این گفته به معنای حذف تولیدات داخلی نیست؛ بلکه شــهرداری تهران تمام ظرفیت تولید داخلی را با ۲ شرط (کیفیت و تحویل در زمانبندی مشخص) خریداری می کند.»