بهسازی خط آهن افغانستان بدون ماشین آلات ایران ممکن نیست
معاون فنی و زیربنایی راه آهن با اشاره به ارتباط ریلی بین ایران و افغانستان گفت: پیش بینی ما این است که بهسازی این خط به طور کامل انجام نشده زیرا باید ماشین آلات مکانیزه برای اصلاح نواقص این خط اعزام شود و بررسی ها نشان می دهد هیچ ماشین آلات ریلی از کشور خارج نشده است.
معاون فنی و زیربنایی راه آهن با اشاره به ارتباط ریلی بین ایران و افغانستان گفت: پیش بینی ما این است که بهسازی این خط به طور کامل انجام نشده زیرا باید ماشین آلات مکانیزه برای اصلاح نواقص این خط اعزام شود و بررسی ها نشان می دهد هیچ ماشین آلات ریلی از کشور خارج نشده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، سید مصطفی داودی با بیان اینکه خط آهن سنگان خواف شمتیغ روزنک توسط جمهوری اسلامی ایران و با هزینه ایران، برای کمک به توسعه کشور افغانستان احداث شد، افزود: از این پروژه حدود ۶۰ کیلومتر از شمتیغ تا روزنک در کشور افغانستان است که قرار بود تا هرات ادامه پیدا کند.
وی ادامه داد: در سال ۱۳۹۹ این پروژه با سرعت متوسط ۸۰ کیلومتر بر ساعت، توسط روسای جمهور دو کشور افتتاح شد و در سال ۱۴۰۰ با توجه به اتفاقات سیاسی کشور افغانستان، این خط در قسمت های مختلف از قبیل زیرساخت، ساختمان و ارتباطات به شدت آسیب دید و بیشتر دستگاه های ارتباطی این مجموعه نیز تخریب شد یا به سرقت رفت.
معاون فنی و زیربنایی راه آهن گفت: پس از استقرار حکومت جدید در افغانستان، در سال ۱۴۰۱ از ایران تقاضا شد که ارتباط ریلی بین دو کشور برقرار شود و در تقاضا اعلام شد نواقص احصاشده توسط تیم فنی قبلی راه آهن ایران، رفع شده است. در فروردین سال ۱۴۰۲ با توجه به حساسیت موضوع و بنا به دستور مدیرعامل راه آهن قرار شد بالاترین سطح فنی راه آهن ایران، از این محور بازدید کند که به همراه یک تیم فنی از این محور بازدید کردم.
داودی ادامه داد: در بازدید از این محور مشاهده شد که خط قبلی، فقط مقداری بزک شده و در واقع نواقصی رفع نشده است. در واقع به نظر می رسد اعلام رفع نواقص به دلیل عدم اطلاع فنی نیروهای افغانستان است. چون کشور افغانستان خط آهن زیادی ندارد، نیروی فنی نیز ندارد و افرادی که در راه آهن افغانستان کار می کنند اخیرا توسط راه آهن ایران آموزش دیده اند. در بازدید از این محور که همراه با مدیرعامل راه آهن افغانستان انجام شد نکات مهم و نواقص به وی اطلاع رسانی شد.
وی ادامه داد: این خط توسط شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور ایران احداث شده و آنها هم برای وضعیت فعلی خط پیشنهاد سرعت سیر ۳۰ کیلومتر بر ساعت (صرفا برای قطار عملیات از جمله حمل ریل و تراورس جهت آماده سازی خط) را داده بودند در حالی که در خطوط باری ما، در خط با کیفیت کمتر از ۶۰ کیلومتر بر ساعت امکان سیر تجاری وجود ندارد زیرا آسیب زیادی به لکوموتیو وارد می شود.
معاون فنی و زیربنایی راه آهن گفت: بازدید تیم فنی راه آهن از این خط آهن، تاییدکننده این موضوع بود که سرعت سیر در این محور حداکثر ۳۰ کیلومتر بر ساعت و برای قطار عملیات است. بحث ارتباطات نیز بررسی شد و متاسفانه دستگاه های ارتباطاتی مخصوص راه آهن وجود نداشت. در جلسات مدیرعامل راه آهن ایران با افغانستان، راه آهن ایران از منظر مساعدت، برای رفع نواقص اعلام آمادگی کرد که مورد استقبال طرف افغان قرار گرفت.
داودی ادامه داد: بعدها در جلسه ای که در دفتر وزیر و با حضور آقای کاظمی قمی برگزار شد، آقای کاظمی قمی برای انجام امور احداث و بهره برداری در افغانستان، شرکتی را معرفی کرد که به دلیل اینکه آن شرکت فاقد سابقه، تجربه و امکانات و ادوات ریلی بود، با مخالفت ما مواجه شد. زیرا کشور ما خط آهن برای طرف افغانستانی احداث کرده و اگر در حوزه بهره برداری نتوانیم خدمات خوب و صادقانه ای ارائه دهیم ذهنیت منفی در طرف افغان ایجاد شده و زحمات در حیطه ساخت نیز هدر می رود.
وی تصریح کرد: هر چند شرکت راه آهن مسئولیتی در این حیطه ندارد ولی چون شرکتی فاقد تجربه و امکانات و به نام کشور ایران، به این عرصه ورود کرده مخالفت خود را اعلام کردیم زیرا اگر سانحه ای در این خطوط اتفاق بیفتد به نام ایران تمام می شود. اخیراً شنیده ایم نواقص این خط رفع شده، اما تاکنون هیچ درخواست رسمی از راه آهن افغانستان برای بازدید از این خط، به راه آهن ایران داده نشده و اعلام نظر رسمی راه آهن ایران از این محور ریلی، منوط به بازدید از نقطه به نقطه این خط است.
معاون فنی و زیربنایی راه آهن گفت: پیش بینی ما این است که بهسازی این خط به طور کامل انجام نشده زیرا باید ماشین آلات مکانیزه برای اصلاح نواقص این خط اعزام شود و از آنجا که کشور افغانستان با هیچ کشوری اتصال ریلی ندارد، این ماشین آلات الزاما باید از خطوط ریلی ایران وارد افغانستان شود که بررسی ها نشان می دهد هیچ ماشین آلات ریلی از کشور خارج نشده است.
داودی افزود: گمان می رود بهسازی انجام شده در این محور، سطحی بوده زیرا در آن محور از ریل های UIC60 با تراورس بتنی استفاده شده و قابلیت بهسازی دستی در خطوط ریلی سنگین وجود ندارد. وقتی در حوزه ریلی کاری انجام می شود باید درست و اصولی باشد و آن خط آهن 100 درصد قابلیت بهره برداری داشته باشد. نمی شود چندین هزار میلیارد برای احداث آن محور هزینه شود و با یک اشتباه کوچک توسط مجموعه ای خارج از وزارت راه و شهرسازی، حیثیت ریلی کشور از بین برود.
