قیمت اتوبوس وارداتی، قیمت اتوبوس مان ۶۰ میلیاردی تا ولوو ۷۵ میلیاردی

اگر به فکر خرید و فروش کامیون و دیگر ماشین های سنگین باشید، قطعاً به خرید اتوبوس وارداتی هم فکر کرده اید. اما سوال مهم این است که قیمت اتوبوس وارداتی در ایران چقدر است و آیا این خرید و فروش ها به صرفه است؟

به گزارش تین نیوز به نقل از پایگاه خبری باکامیون، قیمت اتوبوس های وارداتی در ایران این روزها به ارقامی باورنکردنی رسیده است که بازار حمل ونقل را به شدت متحیر کرده است. به طور مثال، قیمت اتوبوس مان vip صفر کیلومتر مدل ۲۰۲۴ یا ۲۰۲۵ با ظرفیت ۴۲ صندلی، حدود ۶۰ میلیارد تومان قیمت گذاری شده اند. این رقم، نسبت به ارزش واقعی و درآمدزایی این نوع اتوبوس ها در ایران بسیار بالا ارزیابی می شود.

 مدل های وارداتی ولوو D12 که ظرفیت ۴۷ تا ۵۵ نفر را دارند، با قیمتی حدود ۷۵ میلیارد تومان در بازار عرضه می شوند. این اتوبوس ها بیشتر برای مسیرهای بین شهری طراحی شده اند، اما قیمت نجومی آن ها برای چنین کاربردی، تعجب همگان را برانگیخته است.

این نوع قیمت اتوبوس وارداتی در مقایسه با نمونه های داخلی یا اتوبوس های کارکرده نیز قابل توجه است؛ به عنوان نمونه، یک اتوبوس اسکانیا چهار ساله با یک میلیون کیلومتر کارکرد حدود ۴۰ میلیارد تومان قیمت دارد. همین موضوع باعث شده مالکان اتوبوس های وارداتی با مدل های جدید و صفر کیلومتر، قیمت های دوبرابر یا بیشتر را برای وسایل نقلیه خود اعلام کنند که نمونه ای کم سابقه در بازار حمل ونقل کشور محسوب می شود.

اولین موج واردات اتوبوس پس از چند سال توقف

شرکت های خاصی توانستند از این فرصت استفاده کنند و اقدام به واردات اتوبوس های جدید نمایند. به عنوان مثال، شرکت جوان سیر ایثار چند صد دستگاه اتوبوس مان جدید و اتوبوس اسکانیا را وارد کشور کرده است. هرچند این اتوبوس ها عمدتاً برای ناوگان خود این شرکت ها بوده و جهت فروش عرضه نشده اند، اما خبرها حاکی از آن است که تعداد انگشت شماری از آن ها توسط مالکان شخصی خریداری و به صورت مستقل در بازار عرضه شده اند.

آیا این اتوبوس های وارداتی مشتری دارند؟

حال سوالی که پیش می آید این که آیا با این قیمت اتوبوس وارداتی، آن ها همچنان مشتری دارند؟ شاید در نگاه اول تصور شود که این قیمت ها خریدار چندانی نداشته باشد، اما واقعیت متفاوت است. مالکان اتوبوس هایی با مدل های قدیمی تر و قیمت هایی در بازه ۴۰ تا ۵۰ میلیارد تومان، برای حفظ ارزش سرمایه خود و به روزرسانی ناوگان، حاضرند مابه التفاوت قابل توجهی پرداخت کنند و اتوبوس های وارداتی مدل جدید و صفر کیلومتر را جایگزین کنند.

این روند نشان می دهد که با وجود قیمت های بالا، تقاضایی خاص و محدود برای این اتوبوس های وارداتی وجود دارد؛ کسانی که هدفشان افزایش دوام، بهره وری و کیفیت ناوگان خود است و حاضرند برای این ارتقاء هزینه بیشتری بپردازند. بنابراین، بازار این اتوبوس ها اگرچه محدود است، اما مشتریان ویژه و خاص خود را دارد.

چرا واردات اتوبوس در ایران محدود باقی مانده است؟

واردات اتوبوس در ایران همچنان در سطحی محدود باقی مانده و دلیل اصلی این وضعیت، بحران و ورشکستگی صنعت حمل ونقل مسافری کشور است. هزینه های بالای نگهداری، سوخت و تأمین قطعات، همراه با کاهش چشمگیر درآمد شرکت های مسافری، سرمایه گذاری در این حوزه را به شدت غیرمعقول کرده است. برای مثال، خرید یک اتوبوس وارداتی با قیمت حدود ۶۰ میلیارد تومان، در بهترین شرایط، ماهانه تنها ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان درآمد دارد؛ رقمی که در برابر هزینه سرمایه گذاری، بیشتر شبیه یک شوخی است تا کسب وکاری سودآور.

علاوه بر این، نرخ کرایه در ایران بسیار پایین تر از استانداردهای جهانی است. دریافت ۵۰۰ هزار تومان کرایه برای مسیر هزار کیلومتری، درآمدی کافی برای پوشش هزینه ها ایجاد نمی کند. این تضاد اقتصادی باعث شده بسیاری از شرکت ها از سرمایه گذاری در این بخش چشم پوشی کنند و تنها شرکت های بزرگ و توانمندی مانند جوان سیر ایثار در شرایط خاص بتوانند واردات اتوبوس را ادامه دهند. به همین دلیل، واردات اتوبوس در کشور محدود و کنترل شده باقی مانده است.

با این قیمت اتوبوس وارداتی؛ چه کسانی همچنان اتوبوس وارد می کنند؟

در شرایطی که بیشتر شرکت های حمل ونقل به دلیل قیمت اتوبوس وارداتی، از واردات آن ها کناره گیری کرده اند، تنها شرکت های بسیار قدرتمند و سرمایه دار، مانند جوان سیر ایثار، توانسته اند در این بازار باقی بمانند. این شرکت ها با بهره گیری از توان مالی بالا و چشم اندازهای بلندمدت، اقدام به واردات محدود اما هدفمند اتوبوس کرده اند.

جمع بندی

قیمت اتوبوس های وارداتی در ایران به سطحی بسیار بالا رسیده که تنها شرکت های خاص با شرایط ویژه قادر به واردات آن ها هستند. این وضعیت، برخلاف بازارهای جهانی که قیمت ها متناسب با توان درآمدی صنعت حمل ونقل تنظیم می شود، نشان دهنده مشکلات اقتصادی و مدیریتی در کشور است. با وجود محدودیت تعداد اتوبوس های وارداتی و نجومی بودن قیمت اتوبوس وارداتی، انتظار نمی رود در کوتاه مدت تغییر چشمگیری در این بازار رخ دهد. آینده این صنعت وابسته به بهبود شرایط اقتصادی و اصلاح سیاست های حمل ونقل است تا شاید بتواند جان تازه ای بگیرد و واردات گسترده تری را تجربه کند.