◄ افزایش قیمت پراید به دستور وزیر صنعت بود

محمدرضا سروش مدیرعامل سابق سایپا بعد از گران شدن قیمت خودروهای پرتیراژ این شرکت به‌طور ناگهانی جای خود را به جواد سلیمانی داد.

به‌گزارش تین‌نیوز به نقل از مشرق، افزایش دوباره قیمت خودروهایی مانند پراید و پس‌ازآن تغییر مدیریت سایپا باعث شد تا افکار عمومی به سمت ارتباط این اتفاق باقیمت گذاری خودرو و مخالفت وزیر صنعت با این افزایش قیمت برود. اگرچه نه سازمان حمایت و نه وزارت صمت موضع مشخصی نگرفته و به مانورهای پوپولیستی و زدن حرف‌های دوپهلو مشغول شده‌اند.

در گفتگوی صریح با محمدرضا سروش، مدیرعامل سابق شرکت خودروسازی سایپا که یکشنبه هفته جاری برکنار شد به گستره وسیعی از سؤالات و ناگفته‌های صنعت خودرو پرداخته‌شده است، که تقدیم خوانندگان می‌شود.

کمتر کسی گمان می‌کرد که در یک طرح کلان برای اصلاح صنعت خودرو؛ اگر اساساً چنین طرحی وجود داشته باشد؛ مدیرعاملی که تنها سه ماه پیش معارفه شده است برکنار شود! البته اگر استعفا کرده‌اید گفته بنده را تصحیح کنید. ماجرا چیست و چرا به این سرعت از سایپا رفتید؟

بنده هم از شما تشکر می‌کنم و امیدوارم که به‌دنبال کمک به صنعت کشور، افزایش اشتغال یا حداقل حفظ اشتغال موجود در صنعت خودرو؛ همراه با حفظ حقوق مصرف‌کننده باشیم. و همچنین؛ لازم به ذکر است که آمدوشد مدیران طبیعی است و مسئله بنده و دیگران مطرح نیست و اشخاص اصالت ندارند، و برای آقای سلیمانی هم‌آرزوی موفقیت می‌کنم.

پس رفتن شما از سایپا استعفا نبوده؟

خیر، بنده برکنار شدم و تصمیم را هم در وزارتخانه گرفتند و ارجاع مسئله به هیأت‌مدیره سایپا فرافکنی و باهدف فرار از مسئولیت طرح شد.

متأسفانه آقای رحمانی مردی نیست که به‌دنبال تصمیمات بزرگ باشد و توان آن را ندارد که تصمیمات ریشه‌ای بگیرد، و متأسفانه درحال مدیریت سیاسی و روانی صنعت کشور است. درحالی‌که صنعت جایی است که باید به‌طور تخصصی مدیریت شود و جای سیاسی‌کاری نیست.

اگر وزیر؛ بنده یا هر شخصی در زیرمجموعه را بخواهد و بگوید برنامه‌های بنده X است و شما به روش Y اعتقاددارید؛ پس بهتر است نباشید، هیچ مسئله‌ای نیست و امری طبیعی اتفاق افتاده و باید به وزیر برای پیشبرد برنامه‌هایش اختیارات و فرصت داد. اما با مانورهای سیاسی و پوپولیستی وضعیت صنعت از این هم بدتر خواهد شد و دود آن به چشم همه مردم می‌رود.

داستان پراید و این قیمت‌های نجومی که خودروها؛ چه تولید داخلی و چه وارداتی و مونتاژی؛ پیداکرده را چگونه باید فهم کرد؟ آیا واقعاً باید ۳۰ سال پراید و پژو ۴۰۵ تولید کرد و اساساً در کجای دنیا ۳۰ سال یک محصول را تولید می‌کنند؟

اصل مسئله‌ای که اشاره کردید را قبول دارم. البته بنده با سه ماه حضور در سایپا مسئول وضعیت خودروسازی ایران نیستم و باید کسانی که ۴۰ سال در این صنعت حضورداشته و برای آن برنامه‌ریزی کرده‌اند جواب دهند که البته وزیر صمت حتی به آنها نزدیک هم نمی‌شود؛ چون حمایت سیاسی قوی دارند. تولید یک محصول برای ۳۰ سال قطعاً غیر کارشناسی است و باید محصولات روز را با منطق هزینه-فایده اقتصادی تولید کرد. چیزی که در همه کشورهای خودروساز جهان وجود دارد. بنده که به این مسئله اعتقاددارم باید برکنار شوم و کسانی که این وضعیت را ایجاد کرده‌اند باید در آرامش باقی بمانند. آیا این دو گزاره نشان از این دارد که اصلاحگری در صنعت خودرو به راه افتاده است؟ تأکید بنده این است که مردم را نمی‌شود فریب داد و آنها تحولات را زیر نظر دارند و می‌فهمند که چه کسی به‌دنبال خدمت است و چه کسی درحال بازی‌های سیاسی است. ضمن اینکه مسئله گرانی پراید به‌گونه‌ای که فکر می‌کنید نیست.

یعنی پراید گران نیست؟

خیر. قیمت پراید اگر برفرض مثال ۴۰ میلیون تومان هم باشد، معادل سه‌هزار و ۷۰۰ دلار است. آیا کسی می‌تواند خودرویی در هرکجای جهان به بنده نشان دهد که بتوان با سه‌هزار و۷۰۰ دلار خرید؟ قطعاً خیر. ببینید؛ اینکه جامعه ما به‌دلیل رکود اقتصادی شدید کنونی فقیر شده و توان خرید بالا ندارد تقصیر خودروساز نیست. این مسئله به کلان اقتصاد کشور بازمی‌گردد و باید کلیت اقتصاد به‌گونه‌ای بازخوانی شود تا مردم ثروتمندتر شوند و بتوانند پرداخت بیشتری برای خرید خودرو انجام دهند.

نمی‌شود در بازارهای سکه، ارز و … جهش قیمتی تا چهار برابر داشته باشی و هم‌زمان قیمت خودرو را سرکوب کنی. این کار نشدنی است و خودروساز را نابود می‌کند. به‌هرحال این سیل نقدینگی ایجادشده به بازار خودرو هم کشیده می‌شود و حتماً قبول دارید که اقتصاد یکپارچه است و آن را نمی‌توان به بخش‌های مجزا از هم تقسیم کرد.

البته حداقل ۱۲ درصد هزینه زائد؛ در قیمت‌گذاری پراید، یعنی حدود ۴.۵ میلیون تومان؛ فقط از ناحیه خرید سهام شرکت به خریدار تحمیل‌شده است که به دوره‌های قبل بازمی‌گردد، و قیمت پراید را می‌توان با استفاده از مزیت‌های اقتصادی کشور کاهش داد، اما نمی‌توان پایین‌تر از نقطه سربه‌سر فروخت.

جناب آقای سروش؛ انتقاد اصلی به خودروسازی کشور به دیوار مرتفع تعرفه‌ها بازمی‌گردد که با انحصار سنگین باعث ایجاد حاشیه امن برای خودروسازان شده و آنها را لوس و ننر بار آورده است. بسیاری معتقدند که لابی خودروسازان باعث حفظ دیوار رفیع تعرفه‌ها؛ برخلاف سایر بخش‌های اقتصادی مثل نساجی و کالاهای ساده که تعرفه واقعی آنها به ۱۰ درصد هم نمی‌رسد؛ شده است. لطفاً صریح و بی‌تعارف پاسخ دهید؛ آیا به‌عنوان یک مدیر خودرویی، موافق رقابتی کردن بازار و کاهش تعرفه بر واردات خودرو هستید؟

اول این‌که؛ بنده از لابی خودروسازان برای حفظ دیوار تعرفه‌ها اطلاعی ندارم، اما اگر چنین چیزی صحت داشته باشد باید از مدیران ۴۰ ساله خودرو سؤال کرد که با ۱.۳ دوره کار (۴۰ سال) در صنعت خودرو به‌دنبال مقصر معرفی کردن دیگران هستند. اما در مورد رقابت؛ بنده کاملاً موافقم. باقیمت‌های کنونی ارز، به‌راحتی؛ البته با نگاه تخصصی و نه سیاسی؛ می‌توان با خودروسازان دنیا رقابتی برخورد کرد. یعنی دیوار تعرفه‌ها را کنار گذاشت و البته قیمت‌گذاری را هم به بازار سپرد.

فکر می‌کنید وضعیت خودروسازان قابل اصلاح است؟

درصورت حاکم شدن نگاه فنی و کارشناسی، قطعاً بله. اما با نگاه سیاسی فعلی در وزارت صنعت که اصل موضوع را کنار گذاشته و به‌دنبال مقصرترشی و فرافکنی هستند، خیر.