| کد خبر: 259770 |

نقد پاسخ شرکت ساخت به مخالفان ساخت راه آهن رشت آستارا؛

◄ ساخت راه آهن رشت آستارا توجیه فنی و مالی ندارد

با وجود راه دایر، هیچ تقاضای ترانزیتی روی زمین نمی ماند و از همین رو راه موجود از یک سو و راه آهن ساحلی آستارا انزلی از دیگر سو می تواند به نحو مناسبی به این تقاضا پاسخ دهد و در مجموع ساخت راه آهن در کریدور مطرح شده فعلی توجیه فنی و عملا توجیه مالی ندارد.

تین نیوز

چندی پیش مطلبی با عنوان  پاسخ به منتقدان و ابهامات ساخت راه آهن رشت آستارا در تین نیوز منتشر شد. این مطلب پاسخ به گزارشی انتقادی بود که پیش تر توسط یک کارشناس و در حدود 18 بند در نقد پروژه راه آهن  رشت آستارا تهیه و رسانه ای شده بود.

به گزارش تین نیوز، به دنبال درج جوابیه مفصل ارائه شده از طرف شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل، محمد اسماعیل علیخانی کارشناس حمل و نقل که زمانی خود نماینده ایران در کمیته حمل و نقل اسکاپ بود، مطلبی برای خبرنگار ما ارسال کرد که در ادامه می خوانید:

علیخانی در این مطلب در پاسخ به جوابیه شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل به منتقدان راه آهن رشت آستارا، نوشت: در قسمتی از متن جوابیه تحت عنوان «پاسخ به بند یک» آمده است: « مطالعات توجیه فنی ، اقتصادی و….. در کمیسیون ماده23 مطرح و…از سوی سازمان برنامه کشور در پیوست شماره یک لایحه بودجه سالانه درج… »

باتوجه به مراتب فوق آیا طرح فنی و توجیه اقتصادی ارسالی به کمیسیون مزبور همین پروژه فعلی دارای  مثلا 40 کیلومتر پل ، خط پروژه مرتفع و هزینه حدود 21 همت و با نرخ دلار ابتدای سال 1401 برابر 31000 تومان هزینه پروژه حدود677 میلیون دلار و هزینه کیلومتری بیش از 4 میلیون دلار بوده است؟

وی افزود: اگر جواب منفی و هزینه پروژه در  مطالعات توجیهی به مراتب کمتر و در مرحله اجرایی هزینه ها به نرخ ثابت چند برابر و یک پل مثلا 40 کیلومتری به پروژه اضافه شده است قانونا جواز یا مصوبه توجیه فنی و اقتصادی قبلی پروژه باطل  و مطالعات توجیهی آن باید تکرار شود. 

او تاکید کرد: چرخه تهیه و اجرای طرح ها و پروژه های عمرانی این امر را به وضوح در این مورد صراحت دارد: « در صورت تکرار مطالعات توجیهی جدید به احتمال زیاد به خاطر احتراز از صدمات جبران ناپذیر به محیط زیست و منابع غیر قابل تکرار،  مسیر یا کریدرور عبور تغییر و از رشت تا نزدیکی بندر انزلی بر محور رشت - انزلی منطبق  و از آنجا به موازات محور کناره و در جنوب آن در محوری به طول حدود 140 کیلومتر به آستارا خواهد رسید. بدین ترتیب از طول نوسازی مسیر حدود  20 کیلومتر کاسته و به ضرورت طول مسیر 20 کیلومتر  افزوده خواهد شد  و قسمت زیادی از مسیر طرف آستارا بر مسیر قبلی منطبق است..

ضمن آنکه از یک سو بهره وری قطعه رشت انزلی افزوده خواهد شد و از دیگر سو یک قطعه 140 کیلومتری از راه آهن ساحلی کشور ساخته می شود، که پتانسیل ترانزیت هم دارد، در این شرایط استفاده از موازین توجیه اقتصادی هم تا حدودی می تواند فراهم شود، زیرا این مسیر علاوه بر ترانزیت نقش ملی هم دارد.

مسیر یا کریدور عبور به شرح فوق در ماستر پلان آزادراه ها و راه آهن های مطالعات آمایش سرزمین انجام شده وسیله ستیران و  تجدید نظر سال 1368 سازمان برنامه همین نحو پیش بینی شده است و آستارا از طریق انزلی به رشت متصل شده است. بدیهی است اجرای این مسیر نیز دارای مشکلات و موانعی است که رفع آنها هر چه باشد منتهی به احداث چهل کیلومتر پل ممتد نخواهد شد، ضمنا، مشکلات زیست محیطی به شدت مسیر فعلی نخواهد داشت »

علیخانی تاکید کرد: در قسمتی تحت عنوان پاسخ بند دو آمده است: « هزینه اجرای کامل طرح با فهرست بهای 1401 برابر 21 همت برآوردشده است» که باید به آن اضافه نمود: با ملاحظه ضریب تعدیل 50 درصدی سال 402 به 401 کل هزینه هم اکنون به 31.5 همت افزایش یافته و البته مواردی مانند تغییر مقادیر و تعدیل دوران اجرا به آن افزوده خواهد شد.

او ادامه داد:  در یک محاسبه ساده با فرض:

- مدت اجرا 5 سال و اجرای 20 درصد کارها در هر سال

- نرخ تعدیل 25 درصد در سال

- افزایش مقادیر و در نتیجه هزینه ها به میزان 25 درصد

 جمع هزینه اجرای پروژه به رقمی حدود 74 همت خواهد رسید، همانطور که قبلا گفته شد نظیر این محاسبات یا تخمین هزینه ها در گزارش توجیهی و هزینه - درآمد پروژه ها به تفصیل با آنالیز حساسیت برای هر پروژه قطعا به عمل می آید.

این کارشناس گفت: بروز اشکال در تهیه و اجرای طرح های عمرانی از قبیل تملک و تصرف اراضی  کمبود منابع مالی، تغییرات دور از انتظار مقادیر و شوک های اقتصادی از نوع دو ساله اخیر و مانند آن ها می تواند هزینه اجرا را به رقم 100 همت هم برساند. بنابراین اظهار نظر یک کارشناس در خصوص پیش بینی هزینه های این پروژه  و دامنه تغییرات آن بین 70 الی 100 همت ، دور از واقعیت نیست.

 علیخانی افزود: در پاسخ به بند چهار آمده است: « محورهای ریلی اساسا در پاسخگویی به تقاضای ملی احداث می شود و ظرفیت خالی محور به  تقاضای احتمالی ترانزیت اختصاص می یابد. اما در محور رشت آستارا تقاضای بار و مسافر داخلی کم و اغلب تقاضا مربوط به بار ترانزیتی … روسیه و آذربایجان است.»

او عنوان کرد: اما برخلاف واقعیت تعریف شده بالا و ناچیز بودن تقاضای داخلی در جدول شماره (۱) تحت عنوان آمار بار و مسافر راه آهن رشت - آستارا بین  سال های 1405 الی 1424 تقاضای بار داخلی و ترانزیت در ابتدا با اختلاف 60 درصد ملاحظه شده ، به تدریج این اختلاف  تقلیل شده به طوری که در سال 1424 تقریبا مساوی و اختلاف معنی داری ندارند ( داخلی  3.48 و ترانزیت.3.32 میلیون تن).

وی ادامه داد: جالب آن است که تقاضای داخلی از ترانزیت هم بیشتر شده است. بنابراین به نظر می رسد این جدول و به تبع آن گزارش توجیهی نیاز به تجدید نظر دارد.

 علیخانی تاکید کرد: ضمنا ادامه مطالب این بند در خصوص رسیدن تقاضای ترانزیت به13.7 میلیون تن در سال  2030  بر اثر تحولات منطقه خارج از حوصله این بررسی است. حمل چنین باری با شبکه راه آهن موجود کشور فراتر از ظرفیت های آزمایش شده  و مستلزم تحول اساسی در زیربناهای ریلی و احداث یک محور ریلی سراسری جدید است که فعلا موضوع مقطع زمانی کنونی نیست.

وی اظهار کرد: در قسمتی تحت عنوان پاسخ به بند شش آمده است:« درآمد مستقیم طرح و حمل ترانزیت طبق تعرفه ریلی و صرفه جویی سوخت به نرخ بین المللی بر آورد شده و نتایج بررسی مشاور به قرار زیر است: در جدول شماره (۲) خلاصه نتایج مطالعات مالی و اقتصادی  طرح بر اساس تقاضای 6.8 میلیون تن بار در سال افق بهره برداری… منعکس شده است.

صرفنظر از تجزیه و تحلیل تعرفه ها، کسر هزینه و تعیین سود،  همانطور که قبلا گفته شد از یک سو فرض رسیدن تقاضای داخلی به میزان مفروض در گزارش برای محور رشت آستارا ( با وجود محور رشت - انزلی ) در سال افق نیازمند تجدید نظر و از سوی دیگر لحاظ نمودن صرفه جویی سوخت در حمل و نقل ترانزیت دلیل  منطقی ندارد ( اساسا استفاده از پارامترهای مطرح در توجیه اقتصادی راه  آهن ها نسبت به راه شامل: تقلیل مصرف سوخت، تقلیل تصادفات و تعداد کشته ها، و بالاخره تقلیل آلودگی هوا» در پروژه های ترانزیت مورد  ندارد و اجمالا پروژه های ترانزیتی باید توجیه مالی داشته باشند.

علیخانی تاکید کرد: در قسمتی از متن پاسخ به بند هشت آمده است: « شایان ذکر است درآمد مستقیم حمل و نقل ترانزیت محدود به تعرفه حمل بار ریلی نیست و شامل درآمدهای تخلیه و بارگیری در پایانه ها، اسکان عوامل ترانزیت و حمل و نقل بین المللی، علاوه بر اهداف و منافع اقتصادی دارای منافع راهبردی ملی، ... محرومیت زدایی مناطق مرزی ارتقای علم و فن آوری و کاهش تحریم پذیری است و نگرش صرفا اقتصادی به آن  کافی نیست،…. تسهیل صادرات واردات و…. و توسعه مناطق مرزی و افزایش اشتغال است. این منافع ملی و اقتصادی در محاسبات مشاورو جدول فوق ( ظاهرا منظور جدول شماره ۲ در بند شش است) منظور نشده است.»

او افزود: در تجزیه وتحلیل موارد بالا باید گفت که همه می دانند که درآمد عبور بار ترانزیت محدود به کرایه کامیون یا قطار نیست، طی چند سال گذشته کارشناسان مختلف و دست اندرکاران امور ترانزیت متوسط کرایه وصولی به اضافه هزینه تخلیه و بارگیری، انبار داری و مانند اینها را جمعا 75 دلار در هر تن برای 2000 کیلومتر طول حمل در قلمرو برآورد کرده اند که پس از وضع هزینه ها بین 15 تا25 دلار سود مورد انتظار است. بنابراین سود حاصله از عبور متوسط 3 میلیون تن بار ترانزیت ریلی از قلمرو کشور سالانه حدود، 60 میلیون دلار بر آورد می شود.

این کارشناس ادامه داد: با توجه به طول 162 کیلومتری پروژه درآمد مستقیم سالانه پروژه متوسط کمتر از 5 میلیون دلار در سال است، که فقط پاسخگوی سود سرمایه گذاری انجام شده (حدود 677 میلیون دلار برآورد اولیه که احتمال افزایش آن به میزان 25 در صد و رسیدن به رقمی حدود 850 میلیون دلار قابل پیش بینی و دور از انتظار نیست)به میزان حدود 6 درصد خواهد بود، و هیچگاه به استهلاک سرمایه نخواهد رسید.

علیخانی گفت: اگر سود عبور از کل قلمرو کشور به استهلاک این سرمایه گذاری کلان اختصاص یابد ، درآمد از آستارا تا بندرعباس و بنادر به مدت بیش از 20 سال باید صرف استهلاک این سرمایه گذاری و سود دلاری کمتر از 6 درصد آن شود.

وی افزود: این شاخصه ها هستند که به ما علامت می دهند، سرمایه گذاری در یک پروژه عمدتا ترانزیتی باید بهینه باشد، احداث چهل کیلومتر پل راه آهن برای بار ترانزیتی که هیچگ ونه تضمینی برای تداوم آن وجود ندارد قطعا محل تامل است.

این کارشناس خاطرنشان کرد: گفته شده که احداث راه آهن موجب محرومیت زدایی مناطق مرزی می شود، که اساسا راه آهن وسیله مناسب برای محرومیت زدایی نیست و به خصوص این راه آهن از مناطق آباد و برخودار شمال کشور عبور می کند که عبور راه آهن مخل آرامش و موجب آسیب به مزارع آب ها و… آنها خوهد شد. تصادفاً حمل و نقل جاده ای به میزان بیشتری موجب ایجاد اشتغال و کسب و کاری رونق کار ، هتل ، متل رستوران و بده و بستان های بین راهی خواهد شد که صد البته زیان های بسیاری هم به بار خواهد آورد.

علیخانی ادامه داد: توسعه صادرات و واردات از عوامل مثبت محورهای ترانزیتی هستند که به آن اشاره شده است. در ارزیابی های مکرر انجام شده به این نتیجه قطعی رسیده ایم که اگر احداث محور جدیدی چند منظوره ، شامل داد و ستد تجاری ، صادرات واردات توسعه صنعت گردشگری و …نباشد، صرف درآمد ترانزیت نمی تواند موجب توجیه مالی یک محور راه آهن با هزینه فراتر از نرمال شود.

او افزود: البته ناگفته پیداست که با توجه به وجود راه ارتباطی دایر ، می توان پتانسیل این داد و ستدها و آمد و شدهای ترانزیت را ارزیابی نمود، چه آنکه راه برای تعاملات حمل و نقل بین المللی از انعطاف بیشتری برخودار است.

وی گفت: با وجود راه دایر، هیچ تقاضای ترانزیتی روی زمین نمی ماند و از همین رو راه موجود از یک سو و راه آهن ساحلی آستارا انزلی از دیگر سو می تواند به نحو مناسبی به این تقاضا پاسخ دهد و در مجموع ساخت راه آهن در کریدور مطرح شده فعلی توجیه فنی و عملا توجیه مالی ندارد.

 علیخانی عنوان کرد: در قسمتی از گزارش در پاسخ بند 11 آمده است: « عملی شدن بارترانزیت پس از احداث طرح تابع شرایط روز وجذابیت مسیر برای تجار و شرکت های حمل و نقل خواهد بود و…» آنچه از مفاد این پاسخ استنباط می شود آن است که توافق بین دولت ها اگر پایدار باقی بماند فقط می تواند جلو بسته شدن تقاطع های مرزی شود، اما جریان ترانزیت کالا مطلقا در اختیار دولت ها نیست.

او تاکید کرد: این فورواردرها و صاحبان کالا هستند که تصمیم می گیرند کالای خود را از چه مسیری و با چه امکانی ( راه یا راه آهن )؛ عبور دهند، در حال حاضر امکان راه دایر و در طول مسیر طولانی از روسیه تا هند به طور قطع استفاده از حمل و نقل ترکیبی اتفاق می افتد، سالانه چند تن بار از مرز آستارا وارد و یا از ایران به طرف آستارا می رود؟ تصور نمی رود صاحبان کالا منتظر احداث راه آهن هستند ، البته احداث راه آهن به این تقاضا خواهد افزود.

این کارشناس خاطرنشان کرد: با این همه همانطور که فرموده اند تقاضای ترانزیت تابع شرایط روز و مقوله قابل اعتماد و تقاضای تضمین شده نیست. در آن سوی دریای خزر تقاطع های مرزی اینچه برون ، باجگیران ، لطف آباد و سرخس( ریلی و جاده ای ) را داریم.

علیخانی عنوان کرد: به یاد دارم زمانی دوست گرامی آقای مهندس منتظری با زحمت زیاد دنبال گرفتن مطالعات راه آهن مشهد سرخس از تکنو اسپرت، بعدا زاروبژ ترانس استروی مسکو و عاقبت کافگیبروترانس گرجی بود و همه منتظر بودند نظر روس ها در مورد تقاضای بار ترانزیت را بدانند، وقتی اسناد دریافت شد، دیدیم مشاور گرجی تقاضای واقع بینانه سال 2005 را  یک میلیون تن برآورد کرده بود.

وی افزود: بسیاری از افراد فکر می کردند این برآورد غلط و یا دست پایین است، انتظار ده  و لااقل 5 میلیون تن را داشتند، اما وقتی از سال 2005 گذشتیم دیدیم برآورد مشاور گرجی درست است، با این همه، راه های منتهی به مرزها ترکمنستان و تقاطع های مرزی را به تعداد کنونی افزایش و به این هم اکتفا نکردیم راه آهن گرگان اینچه برون را احداث دنبال برقی کردن آنهم بودیم. در حالی که قطعا احداث و یا توسعه زیربناها موجد تقاضا و یا موجب جلب تقاضا نمی شود ، مقوله جلب و جذب تقاضا ابزار و راهکارهای خود را می طلبد.

این کارشناس بیان کرد: در جمع بندی نهایی باید گفت به امید آنکه از احداث محور فعلی سراپا سوال بر انگیز رشت - آستارا صرفنظر و با استفاده از امکانات جایگزین مانند راه، حمل و نقل ترکیبی دریا - ریل - دریا ، بار مفروض (اگر هست) از آستاراخان به بنادر جنوبی انزلی، نوشهر، امیرآباد، احتمالا ترکمن حمل و از از آنجا و از مسیرهای مختلف به بندرعباس  و یا از طریق محور ایستگاه کاشمر - تربت حیدریه - بافق به بندرعباس حمل شود، در این گزینه دریای خزر نقش فیدر و تقسیم بار را ایفا خواهد کرد.

  وی ادامه داد: بار از آستارا با کامیون به رشت حمل و از آنجا تحویل راه آهن شود، این کار می تواند از طریق یک شرکت یا کنسرسیوم کامیوندار بخش خصوصی تعهد و سازمان یافته انجام شود و یا مسیر راه آهن رشت آستارا مبتنی بر اسناد بالا دستی به رشت انزلی آستارا تغییر داد تا پروژه علاوه بر وظیفه ترانزیت نقش ملی نیز ایفا نماید و هزینه ها تعدیل و زمینه توجیه احداث آن فراهم شود.

 علیخانی عنوان کرد: در خاتمه با توجه به آنکه زیر بخش راه و ترابری اتاق فکر آزاد ندارد، اظهار نظر کارشناسی در انواع روش ها مانند انتشار در رسانه تین نیوز کمک خوبی به بهینه کردن طرح ها و پروژه و در دراز مدت موجب تقویت ضلع کارشناسی و ارتقای سطح مطالعات مهندسان مشاور و همه اطراف و اصحاب تهیه و اجرای طرح ها و پروژه ها خواهد شد. اصلح آن است که دستگاه کارفرمایی، با گوش فرا دادن به این تبادل اندیشه ها و نظرات به غنای آنها بیفزاید و در نتیجه و از این رهگذر کیفیت مطالعات را سنجش کرده و زمینه ارتقای روز افزون آنها را فراهم آورد.

 
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • امين 13 5

    به كوري چشم دشمنان گيلان ؛ اين پروژه عملياتي ميشه.تاكور شود هر بيسوادي كه نتواندديد

    • احد صالحی 1 4

      خیلی متشکرم از آقای علیخانی، بابت نکاتی که در مورد این پروژه مطرح کردند. امیدوارم فارغ از بحث اقتصاد سیاسی، این طرح قبل از اجرا در بوته نقد قرار بگیرد که نکات ضعف و قوت طرح کاملا" احصاء و مشخص شود. تا به سرنوشت سایر طرح های جزیره ای، که خزینه های گزاف و پیش بینی های چندین برابر فراتر از واقعیت، موجب اتلاف ثروت مردم، و آسیبهای زیست محیطی غیر قابل جبران نشود.

  • ناشناس 6 10

    فقط به نفع روسیه هست

  • ناشناس 8 1

    لابد راه اهن اردبیل توجیه دارد

  • ناشناس 5 1

    صدها کیلومتر راه آهن در حال ساخت درکشور بدون توجیه فنی و اقتصادی هست تین نیوز گیرداده به صد کیلومتر راه اهن و هر روز یک خبر منفی میره که غیر طبیعی هست و مشکل از جای دیگه هست

  • ناشناس 3 3

    چون نوبخت پشت طرح بود باید اجرا میشد. زمین خواری به بهانه راه اهن

  • مهدی 2 5

    در خود استان گیلان شهرهای مهمتری مثل لاهیجان و همچنین فومن و صومعه‌سرا و آستانه و لنگرود رودسر و رامسر و شهسوار تا چالوس و آمل و بابل راه آهن ندارن،
    این چه جور راه آهنی هستش که برای روسها ساخته میشه نه مردم اون منطقه!
    تازه شهرهای مهمی مثل همدان و کرمانشاه که پل ارتباط با عراق هستن هنوز راه آهن ندارن
    آقایان مدیرعامل پیشین راه آهن گفتش که روس‌ها ما رو با وعدهای دروغ وادار به ساخت اینچه برون کردن و بعدش خبری از تحقق وعده هاشون نشد،اگرچه ما باید عاقل باشیم و خب از روس‌ها انتظار دیگه ای نمیره

  • علی 1 4

    با توجه به وابستگی و دنباله روی باکو در رابطه با ترکیه
    برنده این طرح فقط ترکیه و با کو هستن
    که باهاش بیشتر از ایران امتیاز بگیرن
    اگر بحث ترانزیت کالاست
    دریای خزر بهترین مسیر هست با دور زدن باکو
    یا علی

  • ناشناس 1 2

    تین نیوز نکنه استاریا کاریت کردن ازشون کینه داری؟؟!!!

  • یاشار 4 1

    انشاالله خط آهن رشت - آستارا اجرا وبه امید‌ایزد منان به اتمام خواهد، زنده باد مردانی که برای ایران عزیز مان زحمت میکشند

    • محمد 2 1

      رشت _تالش_آستارا

  • محمد 5 1

    تیتر خبر را که خوندم شوکه شدم البته تعجب نداره چون نویسنده یا بی سواد بوده یا اینکه از جایی نفع می بره که این گونه مغرضانه حرف زده این 160کیلومتر راه آهن از تالش بزرگ دومین استان بزرگ گیلان که قطب تولید کیوی صادراتی و قطب بزرگ تولید برنج کشور می‌باشد میگزرد همه این تولیدات و مسافرانی که همه ساله سرازیر این شهرستان بکر میشوند نیاز به راهی دارند که امنیت داشته باشد با وجود راه آهن هزینه جابجایی این تولیدات پایین آمده و به نفع کل کشور می‌باشد (من که خبر را نخوندم بجز تیترش .) ....

  • اکبر خورشیدی 5 2

    با توجه به اینکه مشکل اصلی راه آهن رشت - آستارا جهت اتصال و تکمیل کریدور ریلی شمال - جنوب، قیمت سرسام آور زمین در سواحل شمال و هزینه بالای تملک زمین کشاورزی آنهم از نوع شالیزار که خود بودجه لازم برای تملک زمین راه آهن به گفته کارشناسان به تنهایی حدود 10 برابر هزینه ساخت خود راه آهن و زیرسازی اش می باشد و بعلت تراکم بالای جمعیت در شمال و محل چرای احشام بودن و زمین سست و شالیزار بودن شمال، نیاز به زیرسازی این راه خط آهن بصورت خاکریز با ارتفاع 3-4 متری می باشد که این خاکریز دیوار عمودی هم باعث تقسیم شمال استان گیلان به دو ناحیه شرقی و غربی جدا از هم و بروز مشکلات گوناگون برای رفت و آمد اهالی محل و احشام آنها و به دنبال آن نیاز به احداث پل های زیرگذر متعدد می کند که مشکل تامین معادن مصالح برای زیرسازی پروژه هم وجود دارد و همچنین سایر مشکلات زیست محیطی و عبور از وسط جنگل را هم در پی دارد، لذا به نظر بنده یک مسیر جایگزین و بسیار ارزان وجود دارد که نه مشکل 10 برابری هزینه تملک زمین پروژه و نه مشکل تراکم جمعیت و چرای احشام و نه مشکل زمین مرغوب کشاورزی و سست شالیزاری شمال را دارد و نه مشکل تامین مصالح زیرسازی پروژه وجود دارد و نیازی به احداث خاکریز به ارتفاع 3-4 متر هم وجود ندارد و آن مسیر جایگزین، مسیر اتصال راه آهن از ایستگاه راه آهن اردبیل به گمرگ بیله سوار در شمال استان و همان مرز جمهوری آذربایجان می باشد و با توجه به اینکه راه آهن میانه به اردبیل در شرف بهره برداری است و در سفر پیش روی جناب رئیس جمهور به استان افتتاح خواهد شد، لذا جهت اتصال و تکمیل همان کریدور شمال - جنوب در این مسیر جایگزین بسیار کم هزینه، تنها نیاز به احداث 180 کیلومتر راه آهن از ایستگاه اردبیل به گمرگ بیله سوار در شمال استان و مرز جمهوری آذربایجان وجود دارد که زمین مسیر هم قیمت بسیار ناچیزی دارد و حتی قسمتی از زمین مسیر بعلت عدم رویش و غیرقابل کشاورزی بودن حتی فاقد مالک خصوصی و زمین بایر محسوب می شود و پستی و بلندی آنچنانی هم ندارد و زمین مسیر پروژه هم سفت و سرشار از معادن مصالح مورد نیاز جهت انجام زیرسازی پروژه می باشد. در سمت جمهوری آذربایجان هم کافیست همزمان حدود 40 کیلومتر از خط راه آهن موجود خودش به سمت گمرگ بیله سوار را تکمیل نماید تا این کریدور شمال - جنوب با هزینه بسیار اندک نسبت به هزینه بالای تملک زمین شالیزاری و سست شمال در مسیر طراحی شده فعلی رشت - آستارا، در مسیر جدید اردبیل - بیله سوار، به سرعت به مرحله اجرا در آید.

  • ناشناس 1 0

    بعضی از کارشناسان ایرانی , کاملا تحت تاثیر و حل شده جریان فکری غرب و له و لورده شده زیر تهاجم تبلیغاتی شبکه ایی غرب هستند اگر تازه بخواهیم خوش بینانه نگاه کنیم ! این ها صرفا فارسی صحبت می کنند اما براشون چیزی مهم تر از منافع غرب وجود ندارد هر جا هم اسم چین و روسیه بیاد دلدرد می گیرن و شروع می کنند به یکسری صحبت که به بعضی مردم عوام این مطلب را بچپانند که روسیه و چین دشمن ما هستند می خوان ما را بخورن و ما یاری مهربان تر و دوست تر از مجموعه غرب نداریم !!!!!!!!!! درواقع این ها تاریخ را دارن مهندسی می کنند بله روسیه قدیم دشمن ما بود ولی روسیه چند دهه گذشته با ما کاری نداشته که ما همکاری هایی هم داشتیم هرچند مشترک المنافع مطلق هم نیستیم اما این غرب مهربان و نازی که این تیپ کارشناسان تو پاچه ملت می کنند حتی دارو و هواپیمای مسافربری را هم برای ملت ما تحریم کردند حتی کارخانه ایی مثل تراکتورسازی که برای امنیت غذایی این مردم تراکتور تولید می کند و خدمت مورد نیاز کشاورزان است را هم تحریم کردند وقتی می بینیم آمریکا در اظهار نظر رسمی بابت کریدور شمال جنوب اظهار خشم و ناراحتی می کند و بعد این کارشناسان یکهویی فعال می شن و حتی روزی یک مقاله علیه این کریدور چاپ می کنند به چی می شه فکر کرد ؟؟؟؟ ریل یعنی توسعه یعنی نفع اول این ریل برای ارتقای زیست و کسب و کار مردمان بومی همان منطقه است یعنی دولت داره 20 هزار میلیارد تومان و بیشتر تو اون منطقه هزینه می کنه ابتدا برای همین بومیان و بعد این کارشناسان دارن تو ذهن همین مردم بومی می کنند که این طرح به ضرر شماست بعد دائما گیرهای مثلا فنی می دن که جواب های ساده و مشخصی هم براش هست و باز همان گیرها را تکرار می کنند ! باید گفت شماها نه دغدغه ایی برای این مردم بومی دارید و نه نه دغدغه هایی مثل محیط زیست و ... دلدرد شماها از اینجاست که نکند این کریدور سر و شکل پیدا کند که بعدش بخشی هم که شده از کریدور سوئز به داخل خاک ایران و روسیه جذب بشه و همین بخش حتی اندک بتونه تحریم های غربی را بشکنه قدرت چانه زنی بیشتری به ایران و روسیه بده و طرح صفرسازی درآمدهای این دو کشور را هم به شکست بکشونه دلدردتون از اینجاست که جلوی پای قدرتی مثل هند که خیلی زود قدرت دوم جهان خواهد شد یک گزینه ترانزیت ارزان تر , سریع تر و امن تر به سمت اروپا و از خاک ایران قرار بگیرد و بعد هند از مجموعه غرب فاصله بگیرد مستقل تر تصمیم بگیرد یا حتی قدرت های جنوب شرق آسیا تو این پازل قرار بگیرند وقتی به آینده نزدیک فکر می کنید که چگونه ممکن است قدرت و نفوذ غرب در این منطقه کاهش پیدا کنه تن و بدنتون می لرزه و بعد شروع به نوشتن می کنید .
    این تیپ بدنه مثلا کارشناسی غربگرا تو دوره ماقبل جمهوری اسلامی و زمان پهلوی و قاجار هم بوده و همیشه برای این کشور آفت بودند و هستند منتهی به دلیل وابستگی و ضعف قاجار و پهلوی , این تیپ مثلا کارشناسی ها چپانده می شد تا منافع ملی ملت به فنا رفته منافع غرب تیک بخورد اما در دوره جمهوری اسلامی این ها صرفا توانایی تاثیر گذاری روی ذهن اندک مردم عوام را دارند اینم صرفا درد ایران و ایرانی (جدا از دین , عقیده و تفکر) نیست تقریبا در همه کشورها این بدنه مثلا کارشناسی غربگرا هست و اصلا همین ها باعث شدند که کشورهای ثروتمند و ذاتا غنی در فقر و انبوه مشکلات غوطه ور باشند و اروپای غربی ذاتا فقیر در منابع اولیه به این حجم از ثروت برسد هنوز هم در این کشورها شامل همین ایران خودمان وقتی یک راه بخواهد ساخته شود هزار کارشناسی منفی شکل می گیره که این طرح نابود کننده است بعد روی همین گوگل ارث می بینیم که کل خاک اروپای غربی همه از دم راه است !!!!! برای ما اخیه ! این همه راهسازی و ریل سازی را به دل کوهستان ها , جنگل ها و مناطق دورافتاده و بکر و حتی دل دریاهای خود بردند کوه ها را تراش دادند تونل های طویل ساختند و ... آنجا خوب بود اما در آفریقا و غرب آسیا و آمریکای جنوبی این چیزها اخی است و محیط زیست و حیات وحش را تهدید کرده مردم بومی این مناطق را می خورد !!!!!! ریل و راه به این مناطق که نمی برن لولو دارن می برن !!!!! مردم تو این کشور هنوز باید با خر و قاطر بار ببرن و جابه جا بشن و تو حالت خوبش تو جاده های کم عرض , غیراستاندارد , طولانی و پر از گردنه های نافرم رانندگی کنند و جان بدن نقص عضو بشن و امکانی مثل ریل هم تو منطقشون نداشته باشند که با این شکل و شمایل در همه چیز شامل آمدن امکانات و خدمات و حتی نیروی متخصص به منطقه شان در فقر و محرومیت باشند حتی نتوانند تولید منطقشونو به قیمت مناسب بفروشن و سود مناسب برای اون زحمتی که می کشن ببرن .
    هر چند اواخر دوران این مثلا بدنه کارشناسی غربگرا در اکثر کشورهاست و اونطرف اثرش در دل اروپای غربی دیده می شه جایی که مثلا فرانسوی ها به مشکلات عمیق اقتصادی خوردند چون دیگر غارت منابع امثال آفریقایی ها براشون سخت شده و باید بهایی بپردازند چون ذهن مردم در این کشورها روشن تر شده و این ها به اون دولت شان که بخواهد به پای حرف های کارشناسان غربی شان بشیند هم ایراد می گیرند و فشار می یارن .

  • دادخواه 0 3

    چرا همه فکر می کنند احداث راه آهن باعث توسعه و پویایی اقتصادی استان گیلان می شود؟واقعا ، اگر احساسی برخورد شود و فرض کنیم ، رشت آستارا ، ایران را نجات می دهد ، بسیار سطحی نگر هستیم. برای غرب کریدور شمال جنوب فاقد هر گونه ارزش است، این روسیه است که چون تحریم شده ، نیاز به این کریدور دارد و بس. نیاز به راه آهن تا آستارا نیست. از رشت تا انزلی راه آهن شاید توجیه ملی داشته باشد ، ولی وقتی جاده موجود است ، تردد بین رشت و انزلی با ریل واقعا مضحک است! بهتر است روسها بارهایشان را به انزلی با دریا آورده و بعد با ریل به بنادر جنوب ایران برسانند تا نیازی به تعویض بوژی هم نباشد.روسها پنجاه درصد هزینه ساخت را هم متقبل شوند و قرارداد بلندمدت برای بار ترانزیت با ضمانت ببندند و حداقل سالی ۳۰ میلیون تن عبور دهند تا ترانزیت برای ایران درآمدی داشته باشد.راه آهن از تهران تا اهواز هم وجود دارد ، ولی آیا خوزستانی رفاه مالی دارد؟! ترانزیت کالا زمانی ارزش دارد که سرعت حرکت بالای ۱۱۰ کیلومتر در ساعت بوده و تعرفه ها مطلوب باشند. در شرایط دلار ۵۰۰۰۰ تومانی ، برویم یک استان را نابود کنیم و کیلومتری ۶۵ میلیارد تومان راه آهن برای روسیه بسازیم!!!! روسیه اراضی ایران را دوره قاجار تا بحال غصب و اشغال کرده و طبق ترکمانچای و گلستان باید اکنون اراضی ایران را پس بدهد یا آنکه اجاره اش را بپردازد!!!!

    • رضا 0 0

      ظاهراً سو تفاهمی شده . ما گیلانی ها قرار نیست ایران را نجات دهیم . ما قرار است که خودمون رو از ایران نجات دهیم !

  • رضا 2 0

    به کوری چشم دشمنان گیلان زمین ، و دزدان طمع کار ، مهمترین راه آهن استراتژیک تاریخ خاورمیانه یعنی راه آهن رشت - آستارا احداث خواهد شد.

  • رامین صفایی 0 0

    این کارشناس نماهای تنگ نظر
    و بی سواد با هرچه پروژه عمرانی در ایران
    و گیلان مخالفند و توسعه اقتصادی کشور برایشان معنا و مفهوم ندارد و برای جلوگیری از
    انجام پروژه های عمرانی به انحای
    گوناگون دلیل تراشی می کنند
    اما در آن حوزه هایی که باید
    اظهار نظر کنند کوچکترین سخنی به میان نمی آورند

  • کوروش 0 0

    هرکس در راه ساخت راه اهن رشت به آستارا کار شکنی کند خائن بالفطره است و بند نافش به بیگانگان وصل شده ودشمن شماره یک ملت ایران و سرزمین ایران است