فرصت های از دست رفته در صنعت هوانوردی و حمل و نقل هوایی ایران

خلیل الله معمارزاده: ما در صنعت هوانوردی و حمل و نقل هوایی ایران که صنعتی با فناوری بالاست چهار جور فرصت از دست می دهیم. 

یک جور فرصت زمانی است که به سرعت همین فناوری های بالا، آن را نه به صورت خطی بلکه به صورت تصاعدی از دست می دهیم، یعنی فرصت یک سال قبل را بخواهیم جبران کنیم باید یکسال تلاش کنیم در حالیکه دیگر کشورها در طی همین یکسال به اندازه سه سال از ما جلوتر رفته و فضاها را پر می کنند و اگر بخواهیم یک سال آتی هم به همین منوال باشیم، سال دیگه در همین نقطه باید نه به سه سال بلکه به اندازه ۱۰ سال تلاش کنیم در حالیکه دیگر کشورها تا یک سال آتی به اندازه ۲۰ سال توسعه خواهند یافت.

جور دیگر فرصت سوزی در صنعت هوانوردی و حمل و نقل هوایی ایران این است که ما انسان های اشتباهی را بر مسندهای مدیریتی قرار می دهیم که فقط سال ها زمان می برد تا مشعشعات آنها را بتوانیم جمع و جور کنیم صرف نظر از فرصت های زمانی که در حال از دست رفتن است.

حالت سوم، فرصت سوزی حاصل بی تفاوتی تک به تک هر یک از ماست. این یکی زیان بارترین و غیراخلاقی ترین فرصت سوزی است. 

حالت چهارم زمانی است که چند جریان به نقاب های مزورانه، ظالمانه می خواهند هر یک سهم خود را صرف نظر از منافع ملی کسب کنند که اَللّهُمَّ اشْغَلِ الظّالِمینَ بِالظّالِمینَ وَ اجْعَلنا بَیْنَهمْ سالِمینَ غانِمین

شاید حاصل جمع این ها نا امیدی باشد، اما نیست، آن هم زمانی که هر یک از ما به حکم أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى می توانیم بر مدار رفاقت و همبستگی مطالبه ای جدی داشته باشیم و بخواهیم چرا که کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ.