بازدید سایت : ۴۶۱۰۶

◄ بزرگ نمایی کریدور زنگزور / مجادله درباره ۲۷ میلیون دلار سود در سال

در نگاه اول و آخر دالان زنگزور هیچ نیست الا یک راه ارتباطی بین چند کشور همسایه و اگر دیوار نداشته باشد راه اندازی آن باکی ندارد.

بزرگ نمایی کریدور زنگزور / مجادله درباره ۲۷ میلیون دلار سود در سال
تین نیوز |

بیشتر کسانی که این چند وقت به تفسیر دالان زنگزور مشغولند اغلب نگران ترانزیت هستند و بدون متر و اندازه و مقادیر صحبت و آنطور اظهار می کنند که شنونده را هم متاثر می کند.

به گزارش تین نیوز، محمد اسماعیل علیخانی با بیان مطلب بالا، توضیحاتی در مورد کریدور زنگزور ارایه کرد.

وی در جمع متخصصان تین نیوز در شبکه های اجتماعی، گفت: در نگاه اول و آخر دالان زنگزور هیچ نیست الا یک راه ارتباطی بین چند کشور همسایه و اگر دیوار نداشته باشد راه اندازی آن باکی ندارد.

علیخانی تاکید کرد: وقتی به شبکه  راه ها و راه آهن های آسیا و جهان نگاه می کنیم سعی شده همه به هم در خشکی در کوتاه ترین فاصله  وصل شوند.

وی افزود:  فقط موانع توپوگرافی، دریاها و یا دشمنی ها و اختلافات این محورها را مسدود، قطع و یا از هم دور می کند.

این کارشناس با تاکید بر این که در تقاطع های مرزی،  بین دو کشور هر طرف ایستگاه کنترل و گمرک دارد، گفت: کنوانسیون های بین المللی حمل و نقل، سعی دارد حرکت پیوسته،  بدون توقف یا با حداقل توقف بین کشورها را تسهیل کند.

وی خاطرنشان کرد: بار محوری، گاباری در راه و عرض خط در راه آهن ها و برخی قوانین خاص داخلی، حرکت بدون توقف بار را مختل می کند.

 علیخانی ادامه داد: واحدهای حمل و نقل یا موسسات بین المللی حمل و نقل روی نقشه،  راه ها و راه آهن ها و بهترین کریدور و مسیر عبور در هر کشور را انتخاب می کنند‌ و کاری به نقشه و راه های تنظیم شده توسط دولت ها و موسسات بین المللی ندارند و (Formulation) تنظیم و ترسیم مسیر توسط دولت ها و موسسات بین المللی (مانند نقشه راه ها و راه آهن های آسیایی و اروپایی و…) یک پیشنهاد غیر الزام آور است.

این کارشناس با بیان این که هر صاحب کالایی حق دارد از هر مسیر و کریدوری که صلاح می داند عبور کند و در بیشتر موارد صاحب کالا دولت ها نیستند، تاکید کرد: رسمیت دادن و الزامی کردن عبور از یک مسیر خاص Formalization امر ساده ای نیست. صاحب کالا و حتی رانندگان تبعیت نمی‌کنند و از هر مسیری که ارزان تر باشد، عبور می کنند.

علیخانی گفت: بیشتر کسانی که این چند وقت به تفسیر دالان زنگزور مشغولند، اغلب نگران ترانزیت هستند و بدون متر و اندازه و مقادیر صحبت و به نحوی اظهار می کنند که شنونده را هم متاثر و… می کند.

وی ادامه داد: بارها عرض کرده و بار دگر می گویم، ترکیه، روسیه، هند و چین به دنبال ترانزیت(حمالی) نیستند، آنها یا به دنبال  کوتاه ترین و ارزانترین راه برای صادرات و رسانیدن کالای انبوه خود به مراکز جمعیت  و بازار مصرف و معاملات میلیاردها دلاری هستند و یا به دنبال کوتاه ترین و ارزانترین مسیر برای واردات مواد اولیه مورد نیاز خود و اگر به غلط راهشان را دور کنند مثلا از ترکیه وارد ایران شوند و بعداز طی مرز ارمنستان به آذربایجان بروند، کامیون هم مال ترک ها یا غیر ایرانی باشد چه درآمدی و سودی نصیب ایران می شود؟

وی افزود: فرض کنید نصف کامیون ها هم ایرانی، فاصله دست بالا ۳۰۰ کیلومتر، اگر سالانه ده میلیون تن  کالا وسیله ناوگان ما دراین فاصله جایجا شود(از کل مثلا ۲۰ میلیون تنی که خیالی و روی هوا گفته ایم) 

10,000,000T*300Km*0,03$/T.km=90,000,000$

سالانه 90 میلیون دلار نصیب چند بنگاه حمل و نقل می شود [و نمی دانم بابت راه هایی که مستهلک می کنند، هوایی که آلوده می کنند و سایر زیان ها…].

به گفته وی، اگر از مبلغ بالا بعد از وضع هزینه ها 30 درصد سود نصیب عوامل ایرانی شود تمام این مجادلات درباره ۲۷ میلیون دلار در سال سود محتمل است.

علیخانی خاطرنشان کرد: البته دایر کردن این مسیر مستلزم سرمایه گذاری هم هست که در آن صورت سودآور بودن این فعالیت محل سوال است. تازه اگر مفسده های قاچاق توسط کامیون های خارجی و یا حرف و نقل های سیاسی و... نباشد.

این کارشناس اظهار کرد: اما در نگرشی دیگر، اگر به نقشه نگاه  کنیم راهی از ترکیه در کوتاه ترین فاصله به نججوان می رسد که اگر از شمال مرز بین ایران و ارمنستان (و داخل خاک ارمنستان) بگذرد به خاک آذربایجان می رسد. پس انحراف مسیر به طرف ایران برای احتراز عبور از ارمنستان غیر منطقی است، مگر عداوت و خصومتی مطرح باشد. 

وی تاکید کرد: بنابراین مادام که این دالان  عبور یک راه است و دیوار نیست می تواند در مسیر خود راه ها و راه آهن هایی را به صورت همسطح و ترجیحا غیرهمسطح قطع کند و یک یا دو محور متقاطع می تواند راه عبور ایران به درون ارمنستان و یا با عبور ترانزیت ایران از ارمنستان باشد.

علیخانی گفت: این حق و موضوعی است که ارمنستان در عقد قرارداد خود با ترکیه و آذربایجان باید بتواند حفظ کند و الا حق حاکمیت ارمنی ها نقض شده و دیواری جلوی ایران قرار می گیرد و ایران باید مراقب باشد که چنین  اتفاقی نیافتد. این تنها مطلب مهم در جهت حفظ منافع دراز مدت ایران است.

به گفته علیخانی گشودن مسیر جلفا توجیه مالی دارد و با انجام این کار از سرمایه گذاری انجام شده، استفاده می شود.

وی در پایان متذکر شد: البته دالان زنگزور بین ۳۰ الی ۴۰ کیلومتر است و فاصله ۳۰۰ کیلومتر درون قلمروی ایران با نظر بلندی و خیلی زیادی دوستانه و برای خوش آمد  دوستداران ترانزیت  گفته شد.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
ارسال نظر
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • کوروش

    استاد علیخانی جساراتا مسئله به این سادگی نیست. البته که در اینجا دیواری نیست و ظاهرا میتوان بر این کوریدور تقاطع زد و از خاک ارمنستان عبور کرد.
    صرف نظر از اینکه ترانزیتی از ایران بطرف ارمنستان و گرجستان و تا اروپا رخ بدهد یا ندهد مسئله اینست که کنترل این کوریدور بدست ارمنستان باشد یا آذر بایجان؟ اگر کنترل این کوریدور در دست ارمنستان باشد حق با شماست اما اگر کنترل این کوریدور در دست اذربایجان ، و با حمایت نظامی روسیه، باشد اولا نقض حاکمیت ارضی ارمنستان است و دوما بطور قطع آذربایجان و ترکیه این امکان را خواهند داشت که راه ایران را به سمت اروپا سد کنند.
    جناب استاد مسئله فراتر از ترانزیت است. مسئله ، خفه کردن دسترسی های زمینی ایران به قفقاز است.آیا ارمنستان شکست خورده و منزوی در قفقاز توانائی اعمال حاکمیت بر مرز جنوبی خود با ایران را دارد یا خیر؟

  • سيدمرتضي ناصريان

    با تشكر فراوان از جناب مهندس عليخاني كه مطالب و تجارب ارزنده خود را به زبان ساده براي عموم مي نويسند و اين اشتياق ايشان از روي دلسوزي پدرانه و راهنمايي نسل جوان است.
    مطلب اخير حاوي نكات مهم و ارزنده و صحيح است . البته يك جمله هم اضافه مي كنم كه گذر يك مسير بين المللي از يك كشور علاوه بر منافع مالي باعث افزايش نقش سياسي مي‌باشد و فرصتهاي رونق اقتصادي از نظر فرآوري محصولات در همكاري بين المللي را افزايش مي دهد