بر سر کیان تایر چه آمد؟+ فیلم

داستان یک برند؛ کیان تایر

دهه هاست که بروز مشکلات عظیم اقتصادی و بی تفاوتی دولت ها گریبان گیر برندهای قدیمی و با اعتبار شده است و هرساله خبری از سقوط و نابودی این کارخانه ها به گوش می رسد.

خرداد ماه سال 1337 خورشیدی بود که اولین کارخانه تایرسازی در ایران با سرمایه گذاری مشترک ایران و شرکت بی.اف.گودریج آمریکا تاسیس شد. این کارخانه با هدف تبدیل به مهم ترین و نخستین قطب کارخانه تایرسازی در خاورمیانه، با شعار تبلیغاتی «لاستیکی که معجزه می کند» پا به عرصه صنعت ایران گذاشت.

کارخانه بی.اف.گودریج در سال 1354 با واگذاری سهام، خصوصی شد و دی ماه سال بعد به کیان تایر تغییر نام داد.لاستیک های کیان تایر از محبوبیت بالایی در بسیاری از کشورها برخوردار بود؛ از جمله دلایل آن می توان به این مورد اشاره کرد که در زمینه ساخت و طراحی به گونه ای بود که کمترین آسیب به محیط زیست وارد می شد.

ظرفیت تولید لاستیک ایرانی در اوایل دهه هفتاد

بعد از انقلاب اسلامی، این شرکت زیر نظر کارشناسان و مدیران ایرانی به فعالیت خود ادامه داد و به طور کامل تحت پوشش سازمان صنایع ملی ایران درآمد.در سال ۱۳۷۱، کیان تایر ساخت دستگاه های تایرسازی را آغاز کرد ومدت ها بعد ظرفیت اسمی خطوط تولید آن به حدود ۳۰ هزار تن در سال رسید.

طولی نکشید دوران بهار و شکوفایی به اتمام رسید و زمستان سرد پدر تایرسازی ایران آغاز شد.

کیان تایر از تاسیس تا واگذاری های دولتی

حالا کیان تایر که روزی نگین صعنت لاستیک سازی در خاورمیانه محسوب می شد؛ به سرنوشت شوم کارخانه های از کارافتاده دیگر از جمله هفت تپه، هپکو، چیت ری، داروگر و ده ها کارخانه بزرگ و قدیمی دیگر در کشور دچار شده است.

واگذاری نامناسب این کارخانه به بخش خصوصی در دهه 70، از همان ابتدا مشکلات جدی و بزرگی با خود به همراه آورد و خطوط تولید را به خوابی عمیق فرو بُرد.

اکنون بعد از آن تاریخچه درخشان، کارخانه ای روی دست دولت مانده است که از عهده تامین حقوق ماهیانه هزار و 200 نفر کارگر خود برنمی آید و معیشت نزدیک به 5 هزار خانوارِ مشغول در این کارخانه را در معرض خطر جدی قرار داد.

در ماه های اخیر کارکنان این مجموعه تجمعاتی را در راستای تعیین و تکلیف وضعیت کنونی کارخانه داشته اند اما همچنان مطالبات آنها بی پاسخ مانده است.