چالش ایمنی راه ها و بودجه ای که معلوم نیست کجا خرج می شود!
با توجه به عواقب جبران ناپذیر جانی و مالی تصادفات، نیاز است تا مسئولان با جدیت و سرعت بیشتری اقدامات لازم را انجام دهند تا سه سال دیگر برای اصلاح نقاط باقی مانده زمان صرف نشود.
با توجه به موضوع مهم تصادف که مستقیماً با جان و اموال مردم ارتباط دارد، نیاز است تا مشخص شود که نقاط حادثه خیز در چه حدی از خطرآفرینی قرار دارند و اینکه کدام نقاط به طور خاص اصلاح شده اند و چه اقداماتی در این زمینه انجام شده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم، طی روزهای اخیر مجید صباغ، مدیرکل دفتر توسعه ایمنی راه های سازمان راهداری کشور اعلام کرده که از مجموع 887 نقطه حادثه خیز در کشور، ممکن است برخی از این نقاط به طور واقعی حادثه خیز نباشند و برخی از آن ها تنها مستعد وقوع حادثه باشند. البته در ادامه اظهارات او اینطور آمده که، تاکنون 412 نقطه از این نقاط اصلاح شده و 475 نقطه دیگر همچنان در انتظار اقدامات لازم هستند.
به طوری کلی این نقاط که به عنوان کانون های خطر در جاده ها شناخته می شوند، سال هاست که جان بسیاری از هموطنان را تهدید می کنند و ما شاهد آمار نگران کننده تصادفات و تلفات جاده ای در کشور هستیم؛ تا جایی که آمار جانباختگان و مصدومان تصادفات طی 3 ماه ابتدایی سال 1403 نسبت به سال گذشته صعودی شده است بنابراین نیاز به شفاف سازی در مورد نقاط اصلاح شده و همچنین نقاط باقی مانده احساس می شود؛ به ویژه اینکه مشخص نیست کدام نقاط اصلاح شده و کدام نقاط هنوز در لیست انتظار قرار دارند.
از سوی دیگر، سوالات زیادی در مورد محل هزینه کرد برای اصلاح این نقاط وجود دارد. در حقیقت این سوال وجود دارد که آیا این بودجه به طور مؤثر صرف بهبود زیرساخت ها، نصب علائم هشداردهنده، یا ایجاد تغییرات در طراحی جاده ها شده است یا اینکه صرفاً به اقدامات سطحی و کوتاه مدت محدود شده است؟
با وجود اینکه این نقاط از سال 1401 شناسایی شده اند جزئیاتی از آنها برای عموم مردم اعلام نشده است. در نتیجه برای آگاهی بخشی عموم جامعه با توجه به موضوع مهم تصادف که مستقیما با جان و اموال مردم ارتباط دارد، نیاز است تا مشخص شود که نقاط حادثه خیز در چه حدی از خطرآفرینی قرار دارند و اینکه کدام نقاط به طور خاص اصلاح شده اند و چه اقداماتی در این زمینه انجام شده است.
همچنین، ارائه گزارشی از هزینه های صرف شده و نتایج حاصل از این اصلاحات می تواند به افزایش اعتماد عمومی کمک کند که انتظار می رود مسئولان امر، به این درخواست پاسخ دهند و اطلاعات لازم را در اختیار عموم قرار دهند.
در این میان آنچه در میان سخنان مجید صباغ بیش از هر موضوع دیگری اهمیت دارد اعلام او مبنی بر عدم تامین مالی اصلاح 475 نقطه حادثه خیز در کشور و نیاز به تامین 7 همت بودجه از سوی دولت است. تصور می شود که تصمیم گیران بالادستی کشور دقیقا متوجه گذر سه سال از شناسایی این نقاط نیستند، در حالی که هر روز اخبار حوادث جاده ای و تلفات انسانی به گوش می رسد.
به نظر می رسد که با توجه به عواقب جبران ناپذیر جانی و مالی تصادفات، نیاز است تا مسئولان با جدیت و سرعت بیشتری اقدامات لازم را انجام دهند تا سه سال دیگر برای اصلاح نقاط باقی مانده زمان صرف نشود.