|
کد خبر:
124095
|
چالش پذیرش عمومی خودرانها
تیننیوز| اتومبیلهای خودران چند نفر دیگر را خواهند کشت؛ پیش از آنکه صبر و تحمل ما نسبت به آنها لبریز و تمام شود؟ پاسخ به این پرسش فرضی درحالحاضر ضرورت بسیاری پیداکرده است؛ بهویژه نزد سیاستگذاران در واشینگتن.
به گزارش روزنامه گسترش تجارت، درباره وسایل نقلیه خودران در ایالات متحده این قول و وعده دادهشده که خیابانها و جادهها را ایمنتر و کارآمدتر خواهند کرد، اما تا امروز هیچ فناوری خلق نشده که عاری از نقاط ضعف و کاستیها و همچنین بدون عواقب ناخواسته و پیامدهای غیرعمدی باشد که در رابطه با این مورد مشخص (خودرانها) دارای پیامدهایی بالقوه مرگبار بوده است.
در سال ۲۰۱۵میلادی، بیش از ۳۵هزار نفر از مردم امریکا در سوانح رانندگی و تصادفات جادهای کشته شدند. اداره ملی امنیت ترافیک بزرگراهی ایالاتمتحده که بهعنوان نهاد دولتی مسئول، این آمار تلفات جادهای را اعلام کرده، در گزارش مربوط به آمار موردنظر تخمینزده که ۹۴درصد از مجموع سوانح رانندگی منجر به فوت و جرح براثر خطای انسانی و ضعف و تعلل در تصمیمگیری درست و بهموقع رانندگان (یا اشخاص ثالث) به وقوع پیوسته است. علاقهمندان و طرفداران خودرانها میگویند فناوریهای نوین میتواند تعداد کشتهشدگان براثر سوانح رانندگی را تبدیل به خاطرهای تلخ و بدشگون متعلق به گذشته کند.
بهعبارتدیگر با توسعه و رواج خودرانها دیگرکسی جانش را براثر خطاهای انسانی منجر به وقوع سوانح رانندگی از دست نخواهد داد. اما مسئله اینجاست که انسانها در لحظات بحرانی (برای مثال هنگامیکه تصادف رانندگی را اجتنابناپذیر میبینند) انتخابهایی که میکنند درواقع تصمیمگیری مبتنی بر ترس بوده و بهطورمعمول هیچ منطقی بر تصمیمگیری آنها حاکم نیست. این همان عاملی است که موجب ترس انسانها از مخاطراتی مانند حمله کوسهماهی یا سانحه هوایی میشود؛ آنهم در شرایطی که احتمال وقوع چنین رویدادهایی بسیار اندک (و حتی نزدیک به صفر) است.
جان هنسون یک سخنگوی موسسه پژوهشی تویوتا که فناوری خودرانهای خودروسازان را توسعه و ارتقا داده، دیدگاه خود و موسسه متبوعش را در قالب طرح یک پرسش بیان میکند: چه خواهد شد اگر ما خودرویی بسازیم که ۱۰برابر ایمنتر از نمونههای مشابه خودش باشد و معنی دیگر آن، ۳۵۰۰ نفر کشته کمتر در جادهها و معابر در هرسال باشد؟ آیا ما آن را خواهیم پذیرفت؟ بسیاری از مردم میگویند اگر ما از این طریق حتی جان یک نفر را هم نجات دهیم، ارزشش را خواهد داشت، اما هنگامیکه موضوع وارد فاز اجرایی شده و ایده ذهنی تبدیل به موجودیتی عملکننده میشود به نظر نمیرسد قابلقبول و مورد تایید باشد.
درحالحاضر اعضای کنگره ایالاتمتحده، تهیه و تنظیم مقررات و قوانین لازم به منظور فعالتر و فراگیرتر شدن فناوری خودرانها را بدون اینکه ایمنی سرنشینان و سایر وسایل نقلیه و عابران پیاده به خطر بیفتد، آغاز کردهاند. در جلسات کمیسیون فرعی مجلس در هفته گذشته، برای مثال قانونگذاران و رهبران صنایع بهطورکلی مشغول دستوپنجه نرم کردن با این پرسش بودند که آیا ماشینها برای اینکه اعتماد ما را بهدست بیاورند تنها کافی است بهتر از انسانها رانندگی کنند؟
وزارت حملونقل ایالاتمتحده به سهم خود و در تلاش برای همگام شدن با خودروسازانی که امید دارند در چند سال آینده اتومبیلها را از بند راننده و هدایتکننده انسانی رهایی بخشند سال گذشته نخستین اصول راهنمای اتومبیلهای خودران را منتشر کرد. بهعنوان مثالی دیگر در همین زمینه شرکت خودروسازی فورد به شکل رسمی اعلام کرده تا سال ۲۰۲۱میلادی(۱۳۹۹) ناوگان مستقل و بزرگ اتومبیلهای خودران خود را به حرکت درخواهد آورد.
کالستوس جوما، استاد دانشگاه هاروارد و متخصص در حوزه فناوری و توسعه پایدار، به وجود نوعی تشابه میان اتومبیلهای خودران و یخچالفریزرها- البته در دهههای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰میلادی(۱۳۹۸-۱۴۰۸) که تازه اختراعشده و محبوبیت فراوانی نزد خانوادههای امریکایی کسب کرده بودند ـ اشاره میکند، زیرا در آن سالها نیز باوجود کشف و دریافت این واقعیت از سوی دانشمندان که با ذخیرهسازی سرد و در دمای پایین مواد غذایی میتوان بیماریهای قابلانتقال از طریق غذا و مواد خوراکی و احتمال انتقال آنها را بهطور کامل از بین برد، وقوع چند مورد آتشسوزی در تجهیزات سردکننده یا نشت اندکی گاز سمی از آن دستگاهها در مواردی انگشتشمار موجب شد مردم در مواجهه با فناوری سیستمهای سردکننده و مولد برودت در آن سالها حداکثر احتیاط را مدنظر قرار دهند و حتی باکمی ترس با آن یخچالها روبهرو شوند.
امریکاییها درنهایت این وسیله الزامی زندگی امروز ما را که در همهجا موجود است (یخچالها و فریزرها) پذیرفتند که البته بخش بزرگی از آن جلب اعتماد عمومی به لطف تلاش وزارت کشاورزی وقت بود که به حمایت از منافع ایجاد برودت برای سلامت انسانها برخاست و درباره امنیت آن فناوری نوظهور و بیخطر بودن آن اطلاعرسانی بسیار گستردهای انجام داد.
جیل پرات، مدیر اجرایی موسسه پژوهشی تویوتا به جنبه دیگری از نحوه رویارویی ما انسانها با فناوریهای نوین اشاره و خاطرنشان میکند: «مردم تمایل بیشتری به بخشش اشتباهاتی دارند که از سوی عامل انسانی رخ میدهد تا خطاهایی که بهوسیله ماشینها به وقوع میپیوندد.» پرات که در جمع قانونگذاران در محل کپیتولهیل سخن میگفت چنین تصریح کرد: «سیستمهای هوش مصنوعی که درحالحاضر فناوری اتومبیلهای خودران به آنها وابستگی تام دارند هنوز به شکل اجتنابناپذیری ناقص هستند. بنابراین پرسش اصلی این است که چه نوع امنیتی را باید امنیت کافی تلقی کرد تا با پذیرش آن بتوان این فناوری جدید (خودرانها) را استقرار بخشید و توسعه داد؟
بهعنوان یک جامعه امروزی، ما محدودیتهای انسان را درک میکنیم زیرا همهروزه با آنها زندگی میکنیم. درک و پذیرش خطاهای انسانی یا حتی اظهار همدردی با افراد خاطی برای ما کار دشواری نیست، درحالیکه ما در مواجهه با ماشینها بههیچوجه چنین درک و حسی را از خود بروز نمیدهیم و هنگامیکه دچار اشتباه میشوند، آنها را بهنوعی جریمه کرده و اعتمادمان را از ماشینهای خطاکار سلب میکنیم و این به دلیل آن است که درک درست و منطقی ازآنچه ماشینها میتوانند انجام دهند و آنچه نمیتوانند انجام دهند نداریم. به عبارت سادهتر ممکن است فناوری خودرانها موجب نجات جان هزاران نفر در سال شود اما درعینحال به دلیل برخی خطاها شاید باعث کشته شدن یا آسیب دیدن یک یا دو نفر هم بشود، بااینوجود اعتماد عمومی نسبت به آنها جلب نخواهد شد تا زمانی که بدون پیشداوری عملکرد آنها را نقد کنیم.
در سال ۲۰۱۵میلادی، بیش از ۳۵هزار نفر از مردم امریکا در سوانح رانندگی و تصادفات جادهای کشته شدند. اداره ملی امنیت ترافیک بزرگراهی ایالاتمتحده که بهعنوان نهاد دولتی مسئول، این آمار تلفات جادهای را اعلام کرده، در گزارش مربوط به آمار موردنظر تخمینزده که ۹۴درصد از مجموع سوانح رانندگی منجر به فوت و جرح براثر خطای انسانی و ضعف و تعلل در تصمیمگیری درست و بهموقع رانندگان (یا اشخاص ثالث) به وقوع پیوسته است. علاقهمندان و طرفداران خودرانها میگویند فناوریهای نوین میتواند تعداد کشتهشدگان براثر سوانح رانندگی را تبدیل به خاطرهای تلخ و بدشگون متعلق به گذشته کند.
بهعبارتدیگر با توسعه و رواج خودرانها دیگرکسی جانش را براثر خطاهای انسانی منجر به وقوع سوانح رانندگی از دست نخواهد داد. اما مسئله اینجاست که انسانها در لحظات بحرانی (برای مثال هنگامیکه تصادف رانندگی را اجتنابناپذیر میبینند) انتخابهایی که میکنند درواقع تصمیمگیری مبتنی بر ترس بوده و بهطورمعمول هیچ منطقی بر تصمیمگیری آنها حاکم نیست. این همان عاملی است که موجب ترس انسانها از مخاطراتی مانند حمله کوسهماهی یا سانحه هوایی میشود؛ آنهم در شرایطی که احتمال وقوع چنین رویدادهایی بسیار اندک (و حتی نزدیک به صفر) است.
جان هنسون یک سخنگوی موسسه پژوهشی تویوتا که فناوری خودرانهای خودروسازان را توسعه و ارتقا داده، دیدگاه خود و موسسه متبوعش را در قالب طرح یک پرسش بیان میکند: چه خواهد شد اگر ما خودرویی بسازیم که ۱۰برابر ایمنتر از نمونههای مشابه خودش باشد و معنی دیگر آن، ۳۵۰۰ نفر کشته کمتر در جادهها و معابر در هرسال باشد؟ آیا ما آن را خواهیم پذیرفت؟ بسیاری از مردم میگویند اگر ما از این طریق حتی جان یک نفر را هم نجات دهیم، ارزشش را خواهد داشت، اما هنگامیکه موضوع وارد فاز اجرایی شده و ایده ذهنی تبدیل به موجودیتی عملکننده میشود به نظر نمیرسد قابلقبول و مورد تایید باشد.
درحالحاضر اعضای کنگره ایالاتمتحده، تهیه و تنظیم مقررات و قوانین لازم به منظور فعالتر و فراگیرتر شدن فناوری خودرانها را بدون اینکه ایمنی سرنشینان و سایر وسایل نقلیه و عابران پیاده به خطر بیفتد، آغاز کردهاند. در جلسات کمیسیون فرعی مجلس در هفته گذشته، برای مثال قانونگذاران و رهبران صنایع بهطورکلی مشغول دستوپنجه نرم کردن با این پرسش بودند که آیا ماشینها برای اینکه اعتماد ما را بهدست بیاورند تنها کافی است بهتر از انسانها رانندگی کنند؟
وزارت حملونقل ایالاتمتحده به سهم خود و در تلاش برای همگام شدن با خودروسازانی که امید دارند در چند سال آینده اتومبیلها را از بند راننده و هدایتکننده انسانی رهایی بخشند سال گذشته نخستین اصول راهنمای اتومبیلهای خودران را منتشر کرد. بهعنوان مثالی دیگر در همین زمینه شرکت خودروسازی فورد به شکل رسمی اعلام کرده تا سال ۲۰۲۱میلادی(۱۳۹۹) ناوگان مستقل و بزرگ اتومبیلهای خودران خود را به حرکت درخواهد آورد.
کالستوس جوما، استاد دانشگاه هاروارد و متخصص در حوزه فناوری و توسعه پایدار، به وجود نوعی تشابه میان اتومبیلهای خودران و یخچالفریزرها- البته در دهههای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰میلادی(۱۳۹۸-۱۴۰۸) که تازه اختراعشده و محبوبیت فراوانی نزد خانوادههای امریکایی کسب کرده بودند ـ اشاره میکند، زیرا در آن سالها نیز باوجود کشف و دریافت این واقعیت از سوی دانشمندان که با ذخیرهسازی سرد و در دمای پایین مواد غذایی میتوان بیماریهای قابلانتقال از طریق غذا و مواد خوراکی و احتمال انتقال آنها را بهطور کامل از بین برد، وقوع چند مورد آتشسوزی در تجهیزات سردکننده یا نشت اندکی گاز سمی از آن دستگاهها در مواردی انگشتشمار موجب شد مردم در مواجهه با فناوری سیستمهای سردکننده و مولد برودت در آن سالها حداکثر احتیاط را مدنظر قرار دهند و حتی باکمی ترس با آن یخچالها روبهرو شوند.
امریکاییها درنهایت این وسیله الزامی زندگی امروز ما را که در همهجا موجود است (یخچالها و فریزرها) پذیرفتند که البته بخش بزرگی از آن جلب اعتماد عمومی به لطف تلاش وزارت کشاورزی وقت بود که به حمایت از منافع ایجاد برودت برای سلامت انسانها برخاست و درباره امنیت آن فناوری نوظهور و بیخطر بودن آن اطلاعرسانی بسیار گستردهای انجام داد.
جیل پرات، مدیر اجرایی موسسه پژوهشی تویوتا به جنبه دیگری از نحوه رویارویی ما انسانها با فناوریهای نوین اشاره و خاطرنشان میکند: «مردم تمایل بیشتری به بخشش اشتباهاتی دارند که از سوی عامل انسانی رخ میدهد تا خطاهایی که بهوسیله ماشینها به وقوع میپیوندد.» پرات که در جمع قانونگذاران در محل کپیتولهیل سخن میگفت چنین تصریح کرد: «سیستمهای هوش مصنوعی که درحالحاضر فناوری اتومبیلهای خودران به آنها وابستگی تام دارند هنوز به شکل اجتنابناپذیری ناقص هستند. بنابراین پرسش اصلی این است که چه نوع امنیتی را باید امنیت کافی تلقی کرد تا با پذیرش آن بتوان این فناوری جدید (خودرانها) را استقرار بخشید و توسعه داد؟
بهعنوان یک جامعه امروزی، ما محدودیتهای انسان را درک میکنیم زیرا همهروزه با آنها زندگی میکنیم. درک و پذیرش خطاهای انسانی یا حتی اظهار همدردی با افراد خاطی برای ما کار دشواری نیست، درحالیکه ما در مواجهه با ماشینها بههیچوجه چنین درک و حسی را از خود بروز نمیدهیم و هنگامیکه دچار اشتباه میشوند، آنها را بهنوعی جریمه کرده و اعتمادمان را از ماشینهای خطاکار سلب میکنیم و این به دلیل آن است که درک درست و منطقی ازآنچه ماشینها میتوانند انجام دهند و آنچه نمیتوانند انجام دهند نداریم. به عبارت سادهتر ممکن است فناوری خودرانها موجب نجات جان هزاران نفر در سال شود اما درعینحال به دلیل برخی خطاها شاید باعث کشته شدن یا آسیب دیدن یک یا دو نفر هم بشود، بااینوجود اعتماد عمومی نسبت به آنها جلب نخواهد شد تا زمانی که بدون پیشداوری عملکرد آنها را نقد کنیم.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمیکند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.