| کد خبر: 90917 |

اسطرخی بهشت گمشده شیروان

هفته‌نامه حمل و نقل |

«اسطرخی» یکی از روستاهای هدف گردشگری در شهرستان شیروان است، روستایی زیبا در دامنه کوه شاه جهان که به‌رغم معرفی اندک همه ساله گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. این روستای زیبا در ۲۸ کیلومتری جنوب شهر شیروان و در دهستان گلیان قرار دارد، مکانی که در دره‌ای نسبتا ژرف قرار گرفته و رودخانه‌ای از وسط آن می‌گذرد.
 
این رودخانه روح نواز که از چندین چشمه کوچک و بزرگ تشکیل شده و پس از طی مسافتی کوتاه به آبشاری زیبا و بلند تبدیل شده و آب آن از ارتفاع ۲۰ متری به ته دره سرازیر می‌شود؛ هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند. این آبشار که در بین اهالی به آبشار شارشار معروف است، بلندترین آبشار منطقه محسوب می‌شود و اطراف آن یکی از مناطق ییلاقی و بسیار سرد در تابستان به شمار می‌رود.
 
روستای اسطرخی که در دامنه‌های شمالی کوه‌های شاه جهان شیروان واقع شده است، در مسیر دسترسی به این آبشار، گردشگران را به غارهای طبیعی و زیبایی رهنمون می‌کند؛ غارهایی چون غار گلیان که از جمله دیدنی‌های مشهور شیروان محسوب می‌شود.  مجموعه این زیبایی‌های طبیعی، این روستای دارای هزار نفر سکنه مهربان و صمیمی را به یکی از جذاب‌ترین مناطق گردشگری خراسان شمالی بدل کرده و با وجود اینکه کمتر از سایر مناطق گردشگری این استان معرفی شده اما همه ساله هزاران گردشگر را به خود جذب می‌کند.
 
دامنه شرقی و غربی روستای اسطرخی را درختانی انبوه فرا گرفته که بیشتر حالت جنگلی دارد و علاوه بر این در حدفاصل سرچشمه و آبشار تک درختی کهن و تنومند از گونه سرو کوهی وجود دارد که محیط ساقه آن حدود پنج متر است و طول عمر آن به بیش از ۶۰۰ سال می‌رسد. مجموعه این زیبایی‌های طبیعی، این روستای دارای هزار نفر سکنه مهربان و صمیمی را به یکی از جذاب‌ترین مناطق گردشگری خراسان شمالی بدل کرده و با وجود اینکه کمتر از سایر مناطق گردشگری این استان معرفی شده اما همه ساله هزاران گردشگر را به خود جذب می‌کند.
 
در وسط روستا، مقبره امامزاده‌ای قرار دارد که به روایت اهالی، نام مبارکش شاهزاده عبدالرحمان (ع)، فرزند امام سجاد (ع) می‌باشد که فوق‌العاده مورد احترام و اعتقاد اهالی است که دارای ضریح چوبی می‌باشد و اخیراً نیز با خودیاری مردم و زیر نظر اداره اوقافِ شیروان مقبره، تجدید بنا گردیده است. روستای اسطرخی در حدود ۴ گلّه گوسفند دارد، لباس روستاییان معمولی و مردها معمولاً محاسن دارند و زن‌های پیر چارقد سر می‌کنند و پیراهنی می‌پوشند که قسمتی از شِتیله نسبتاً کوتاه و پرچین را می‌پوشاند و شلوار سیاه رنگی نیز به پا دارند و زینت آلات خود را به جلیقه خود می‌آویزند.
 
مردم اسطرخی، بسیار پرکار و زحمتکش و شیرین زبان می‌باشند و این روستا در حال حاضر دارای امکاناتی از قبیل: راه، دبستان، مسجد، حمّام، لوله کشی آب، آسیاب، خانه بهداشت، صندوق پست، شرکت تعاونی و شورای دِه است و صنایع دستی آن قالیبافی است. کم عرض‌ترین کوچه خراسان شمالی به نامِ کوچه آشتی‌کنان در این روستا است که مراسم خاصی برای آشتی‌کنان داشته‌اند. به این صورت که دو نفری که قصد آشتی کردن داشتند ابتدا در حمّام مجاور کوچه غسل می‌کردند و سپس هر کدام از دو سر کوچه وارد می‌شدند و به طرف یکدیگر می‌آمدند و آشتی می‌کردند. قابل ذکر است که عرض این کوچه ۸۰ سانتی متر است.
 
البته از آنجا که شهرستان شیروان از سکونت گاه‌های اولیه قوم پارت به شمار می‌آید و دارای پیشینه کهن تاریخی است، روستای اسطرخی در نزدیکی سکونت گاه شیروان نیز روزگاری منزلگاه پارتیان بوده و به یقین چند هزار سال پیش نوای سم ستوران پارت‌ها با صدای آبشار این روستا درهم می‌آمیخته است.

لینک خبر :
http://www.tweekly.ir/fa/Main/Detail/5845
خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.