◄ نقش راه آهن در توسعه امنیت و توسعه پایدار

به اعتقاد برخی کارشناسان، توسعه زیربناهای حمل و نقل از جمله احداث ریل و توسعه خطوط ریلی نقش  پررنگی در تولید امنیت و توسعه پایدار دارد.

به گزارش تین نیوز، کارشناسان برای مثال به بندر چابهار اشاره می کنند که چون فعلا اتصال ریلی ندارد حتی اگر ظرفیت بندر چابهار 10 برابر هم بشود تا وقتی این بندر به خطوط ریلی متصل نباشد، با استقبال سرمایه گذاران برای حضور در این بندر مواجه نخواهد شد.

در واقع وجود ریل در یک منطقه، ترغیب کننده بخش خصوصی بوده و بنادری که اتصال ریلی دارند از شرایط مناسبی برای احداث شهرک های صنعتی برخوردار هستند.

در عین حال نباید از نظر دور داشت که حمل و نقل ریلی با توجه به هزینه بلیت، در دسترس بودن و ایمنی، بهترین وسیله برای مسافرت در مسافت های طولانی است.

ضمن این که دولت وظیفه دارد برای مردم رفاه ایجاد کند و قطار یکی از اشکال مشخص ایجاد رفاه و خدمت به مردم است. همچنین دولت وظیفه دارد رفاه و خدمات را به شکلی منصفانه در سرتاسر کشور توزیع کند چنانکه در دوره پهلوی اگر امکانات به شکلی مساوی در سرتاسر کشور پخش می شد این همه تخلیه روستا و هجوم به کلانشهرها اتفاق نمی افتاد و امروز انقدر کلانشهرهای کشور دچار بحران نبودند.

احداث خطوط ریلی  همچنین در بحث های پدافندی دفاعی نظامی هم نقش مهمی دارد. ریل حتی می تواند وضعیت غرب آسیا را به شکل مطلوب تغییر بدهد مثلا ریلی که از مشهد تا کربلا و بعد زینبیه دمشق و بالعکس به شکل قطار هتلی حرکت کند این قطار هتلی زیارتی توریستی می تواند معادلات منطقه را تغییر دهد.

این اظهارات در حالی مطرح شده است که پیشتر سعید قصابیان کارشناس حمل و نقل به تین نیوز گفته بود: راه آهن به تنهایی توسعه نمی آورد. حمل و نقل فقط یک قطعه از پازل توسعه است. احداث راه های ارتباطی ذیل یک طرح جامع رشد اقتصادی و توسعه در یک منطقه قرار می گیرند و راه آهن هم جزئی از آن است. اگر همه اجزای برنامه توسعه با موفقیت جلو بروند راه آهن هم به عنوان بخشی از آن پلان نقش خود را به عنوان مُحلل بازی خواهد کرد. توسعه حمل و نقل (و راه آهن) فقط یکی از ابزارهای رسیدن به رشد اقتصادی و توسعه است و همه چیز نیست.

وی افزوده بود: یکی از عواملی که به این ذهنیت ها دامن زده است وعده ها و شعارهای عوام گرایانه دولتیون است مبنی بر بردن راه آهن به همه استان های کشور. گویی راه آهن بدهی است که دولت به مردم همه استانها دارد. این شعار در جهت القای همان انگاره نادرست است که راه آهن مساویست با توسعه و رفاه و اگر دولت به آن اهتمام نکند به مردم آن استان بدهکار است. نتیجه آویختن به این شعار، احداث راه آهن در مناطقی ات که نه بار کافی هست نه مسافر قابل توجه. این مستحدثات در رزومه وزارت راه و شرکت ساخت ثبت می شوند اما از رهگذر این ساخت و سازها آبی برای توسعه حمل و نقل کشور گرم نمی شود. منابع به هدر می روند.

قصابیان تاکید کرده بود: می گویند راه آهن عامل امنیت در منطقه است. راه آهن چطور می تواند امنیت ایجاد کند؟ در یک منطقه ناامن راه آهن اتفاقا به یک موضوع و معضل امنیتی تبدیل می شود. در منطقه ای که اشرار در آن جولان می دهند، راه آهن تبدیل به دژی می شود که عوامل نظامی و انتظامی موظف به حفظ آن از گزند حمله اشرار می شوند و باید هزینه های مادی و جانی زیادی را صرف حفاظت از آن و تضمین عبور کالا و مسافر از آن کنند. لذا راه آهن نه تنها تاثیری در برقراری امنیت ندارد بلکه گاهی پاشنه آشیل نیروهای انتظامی است برای برقراری نظم. راه آهن نه تنها امنیت نمی آورد، بلکه وجود امنیت پیش شرط احداث راه آهن است. اصلا چرا باید در یک منطقه ناامن راه آهن احداث کرد؟