◄ روایت راکان داغری نویسنده‌ جوان خوزستانی از روزهای خاکستری جنوب

در ماه های اخیر، چهره خوزستان دستخوش دگرگونی نگران کننده ای شده است. دودی غلیظ و سنگین گاه چنان بر شهرها سایه می اندازد که خیابان ها در مهی خاکستری فرو می روند. این وضعیت نه تنها سلامت مردم را تهدید کرده، بلکه بر زندگی روزمره و حتی آموزش دانش آموزان تأثیر گذاشته است. برای بررسی جنبه های فرهنگی و اجتماعی این پدیده، با راکان داغری، نویسنده جوان و خوزستانی، گفت وگو کرده ایم.

 ابتدا خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.
 من راکان داغری هستم، متولد ۲۵ تیر ۱۳۷۸، نویسنده داستان و رمان. خوزستان برای من فقط زادگاه نیست؛ ریشه احساس و منبع الهام من است. هر واژه ای که می نویسم، بوی خاک و گرمای این سرزمین را دارد.

تجربه شما از دودهای اخیر خوزستان چیست؟
حدود شش ماه است که ما مردم خوزستان با این وضعیت دست به گریبانیم. منشأ دقیق دودها هنوز مشخص نیست؛ برخی آن را ناشی از آتش سوزی های هورالعظیم می دانند، برخی به فعالیت صنایع نسبت می دهند و عده ای هم آن را نتیجه دودهای واردشده از کشور عراق می دانند.
اما برای مردم، منشأ چندان اهمیت ندارد؛ مهم تأثیری است که این دودها بر سلامت، آرامش و کیفیت زندگی خانواده ها گذاشته است. «ما همیشه نگران کودکانمان هستیم. این دودها ریه ها را ضعیف می کند و شب ها نفس کشیدن دشوار می شود. از اوایل مهر، هم زمان با آغاز مدارس، بارها مدارس تعطیل شده اند و این مسئله بر روند تحصیلی دانش آموزان تأثیر منفی گذاشته است.»

 در پایان اگر نکته ای باقی مانده، بفرمایید.
 ما مردم خوزستان با وجود همه دشواری ها، قدردان مسئولانی هستیم که برای بهبود شرایط تلاش می کنند. همچنین از همه هم میهنانمان در سراسر کشور که نگران خوزستان اند، صمیمانه سپاسگزاریم.
خوزستان بخشی از قلب ایران است و من به ایرانی بودنم افتخار می کنم. امیدوارم روزی برسد که آسمان این استان همیشه آبی و شفاف باشد.

انتهای پیام