سنگفرش خیابان های تهران؛ آرام‌سازی یا ایجاد مانع‌

طرح سنگفرش برخی از خیابان های تهران به دلیل اجرای نامناسب و غیرکارشناسی منجر به بروز مشکلاتی برای عابران پیاده و همچنین خودروهای عبوری شده است.

به گزارش ایرنا، نوروز 95 پروژه سنگفرش خیابان 30 تیر پایتخت با عنوان کف سازی و آرام‌سازی این معبر در راستای ساماندهی میدان مشق و سردر باغ ملی از سوی شهرداری منطقه 12 آغاز شد.

اجرای این طرح از سوی شهرداری تهران حاشیه های زیادی به همراه داشت که از جمله می توان به با اعتراض اهالی و همچنین کسبه این منطقه اشاره کرد.

آرام ‌سازی خیابان، توسعه گردشگری، انسان محور کردن شهر و بهبود وضعیت پیاده راه ها از جمله مواردی بود که شهرداری تهران به عنوان اهداف اجرای این پروژه شهری اعلام کرد.

عیسی علیزاده مدیرعامل سازمان زیباسازی شهر تهران در خصوص این پروژه گفت که سنگفرش این خیابان نیاز به زیرسازی دارد تا برای تردد خودروها مشکلی ایجاد نکند و همانند سنگفرش خیابان ها در بسیاری از کشور دنیا، این سنگفرش نیز با درنظر گرفتن تردد خودروها اجرا شده است.

پس از اتمام پروژه و باز شدن معبر، اعتراض رانندگان خودروها از وضعیت نامناسب سنگفرش خیابان بارها شنیده شد و شهرداری تهران نیز در پاسخ به این اعتراضان اعلام کرد که خیابان سی تیر آرام‌سازی شده و خودروها باید با سرعت پایین در این مسیر حرکت کنند.

درهمین ارتباط، پروژه سنگفرش چهار معبر دیگر شهر تهران (میدان بهارستان، چهارراه مخبرالدوله، چهارراه سرچشمه و چهارراه سیروس) توسط شهرداری تهران اجرا شد.

عابد ملکی شهردار منطقه 12 هدف از اجرای این پروژه ها را ایمن سازی، آرام سازی، انسان مدار کردن شهر، تشویق شهروندان به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، ایجاد نظم و انضباط ترافیکی و کاهش تصادفات در قلب تاریخی پایتخت ذکر کرد و گفت: بیشترین تصادفات جرحی و فوتی مناطق پایتخت با وجود قرار نداشتن بزرگراه در منطقه 12 روی می دهد.

وی کاهش ترددهای غیرضروری در سطح منطقه 12 و عدم استفاده از معابر این منطقه برای عبور از آن را از اولویت های شهرداری منطقه ذکر و خاطرنشان کرد: تلاش می شود تنها کسانی که هدف و مقصد آنها منطقه 12 است وارد این منطقه شوند.

با وجود موارد اعلام شده از سوی شهرداری تهران در خصوص اهداف این پروژه ها، اما بررسی دقیق موضوع نشان می دهد که اجرای این پروژه ها با برخ اهداف ذکر شده در تعارض است.

عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی در این خصوص به خبرنگار ایرنا گفت: منطقه 12 تهران به دلیل وجود بازار، موزه ها، ساختماهای قدیمی دادگستری، وزارت اقتصاد و مراکز حکومتی از محل های پرتردد و پرترافیک پایتخت است که باید این ترافیک با آرام‌سازی کاهش یابد.

علی آینه ساز با اشاره به اینکه مردم باید از وسایل نقلیه عمومی با آلودگی پایین برای تردد در این محدوده استفاده کنند افزود: البته این نقد درخصوص ناکافی بودن وسایل حمل و نقل عمومی نیز به خوبی مشهود و منطقی است.

وی با بیان اینکه اجرای پروژه سنگفرش خیابان ها در سایر کشورها نیز مرسوم است اظهار کرد: شهرداری متناسب با میادین و تقاطع ها فرهنگ سازی می کند.

آینه ساز با اشاره به سنگفرش تعدادی از خیابان های پرتردد پایتخت یادآور شد: هر چند عابر پیاده باید از خط کشی ها عبور کند اما متأسفانه به دلیل تردد بالا این موضوع نه از سوی رانندگان و نه از سوی عابران رعایت نشده و موجب کندی معابر می شود.

وی خاطرنشان کرد: نارضایتی رانندگان خودروها از وضعیت سنگفرش خیابان های تهران به دلیل کاهش سرعت حرکت است که این نگرانی بحق است اما باید توجه داشت که در میادین و تقاطع ها باید با سرعت پایین حرکت کرد.

عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی با بیان اینکه سنگفرش مناسب است و ایمنی لازم را ایجاد می کند گفت: این پروژه از نظر استانداردهای بین المللی خوب است.

وی افزود: در کشورهایی همچون ایتالیا، آلمان و اتریش معبرها به ویژه در مناطق بافت قدیمی، سنگفرش می شوند.

آینه ساز اظهار کرد: در پاریس خیابان اصلی آسفالت است و معابر منتهی به خیابان اصلی سنگفرش می شوند.
وی با اشاره به اینکه ایده پردازی شهرداری تهران به ویژه در منطقه 12 خوب است تصریح کرد: اعتراض رانندگان خودروهایی چون پژو و سمند به دلیل استاندارد نبودن این خودروهاست که با حرکت بر روی سنگفرش دچار لرزش می شود.

هدف شهرداری تهران از سنگفرش خیابان ها مشخص نیست
ایرج قاسمی عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی نیز با اشاره به تجربه کشورهای مختلف درخصوص سنگفرش خیابان ها گفت: در شهرهایی همچون مونیخ و پاریس سنگفرش در نقاطی از شهر که جنبه گردشگری دارد مرسوم است و چند هدف از جمله جنبه های زیبایی شناختی به منظور جذب گردشگر دنبال می شود.

وی با بیان اینکه متأسفانه هدف ما از سنگفرش کردن خیابان ها مشخص نیست اظهار کرد: هر چند شهرداری تهران آرام سازی معبر را به عنوان هدف اجرای این طرح اعلام کرده، اما می توان با روش های بهتر و استفاده از تجربیات موفق سایر کشورها به این هدف دست یافت.

قاسمی با اشاره به اینکه طرح آرام سازی معبر در کشورهای مختلف با زیباسازی و اصلاح هندسی(کاشت گل) خیابان به گونه ای که خودروها برای تردد حرکت مارپیچی داشته باشند، انجام می شود افزود: برای مثال در خیابان چهارباغ اصفهان نیز به گونه ای عمل شده که راننده خود به خود آهسته حرکت می کند.

به گفته وی، در تهران با سنگفرش کردن خیابان ها و ایجاد مانع و دست انداز برای شهروندان کاری می کنیم که سرعت آنها کاهش یابد و عواقب استهلاک را نیز به دوش شهروندان می اندازیم که این کار درستی نیست.
عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی یادآور شد: حتی خودروهای استاندارد زمانی که از این خیابان ها عبور می کنند بدنه اتومبیل به گونه ای دچار لرزش می شود که راننده به این موضوع فکر می کند که دیگر از این خیابان عبور نکند.

قاسمی دراین خصوص که شهرداری تهران کاهش ترددهای غیرضروری به منطقه 12 و عدم استفاده از معابر این منطقه برای عبور از آن را اولویت های پروژه سنگفرش خیابان ها عنوان می کند، گفت: پس اینجا هدف آرام سازی نبوده بلکه مقصود منع تردد شهروندان یا ایجاد موانعی برای تردد آنهاست.

وی با تأکید بر اینکه برای کنترل ترافیک عبوری باید شبکه های پیرامونی تعریف شود تصریح کرد: نمی توان دسترسی ها را برای شهروندانی که قصد عبور از مرکز شهر را دارند محدود کرد و به آنها اجازه عبور نداد.
عضو هیأت علمی جهاد دانشگاهی با اشاره به اینکه هدف باید روشن باشد و متناسب با آن از ابزار استفاده کرد افزود: یکی دیگر از اهدافی که در سایر کشورها از سنگفرش خیابان ها دنبال می شود ایجاد سرزندگی، افزایش تعاملات اجتماعی در محیط و تسهیل روابط افراد است.

وی یادآور شد: معابری در تهران سنگفرش شده که تعاملات اقتصادی گسترده ای دارند؛ برای مثل در خیابان 15 خرداد هیچ سکنه ای وجود ندارد و افرادی که هدف آنها مبادلات تجاری

و خرید و فروش است به آن مکان مراجعه می کنند، بدین معنا که غریبه ها یکدیگر را زیاد می بینند.
به گفته وی در خیابان های تاریخی که سکنه دائمی دارند سنگفرش کردن خیابان ها می تواند تعاملات اجتماعی را افزایش دهد.

قاسمی با بیان اینکه برای اجرای پروژه در هدفگذاری مشکل داریم و یا اهدافی را در ذهن داریم ولی هدف های دیگری را بیان می کنیم گفت: هر شهروندی که در شهر زندگی می کند حقوقی دارد که نمی توان با ایجاد مانع جلوی آن را گرفت اما می توان تسهیلاتی ایجاد کرد که این منافع از جای دیگر تأمین شود.