◄ راهاندازی سامانه گویای اعلام ایستگاههای اتوبوس برای نابینایان تا پایان سال
پیمان سنندجی، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در تشریح خدمات این شرکت به معلولان به تسهیلات جدید شرکت به نابینایان اشاره کرد و گفت: زمانی که ما اقدام به راهاندازی سامانه جانبازان و معلولین کردیم، بهدنبال ارائه تسهیلات جابهجایی و حملونقل شهری به جانبازان عزیز و همچنین معلولان بودیم تا با امکاناتی که دراختیار داریم بتوانیم به نحو احسن از عهده این کار برآییم؛ اما در ادامه راه با برخی مشکلات مواجه شدیم که مهمترین آنها، کمبود خودرو بود.
پیمان سنندجی، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران در تشریح خدمات این شرکت به معلولان به تسهیلات جدید شرکت به نابینایان اشاره کرد و گفت: زمانی که ما اقدام به راهاندازی سامانه جانبازان و معلولین کردیم، بهدنبال ارائه تسهیلات جابهجایی و حملونقل شهری به جانبازان عزیز و همچنین معلولان بودیم تا با امکاناتی که دراختیار داریم بتوانیم به نحو احسن از عهده این کار برآییم؛ اما در ادامه راه با برخی مشکلات مواجه شدیم که مهمترین آنها، کمبود خودرو بود.
به گزارش تیننیوز به نقل از روابط عمومی شرکت واحد اتوبوسرانی، سنندجی ادامه داد: ما کارمان را با ۶۰ خودرو شروع کردیم، قرار بود هرسال ۲۰ درصد افزایش خودرو داشته باشیم تا مشکل محدودیت خودرو را به حداقل برسانیم، اما این موضوع فعلاً محقق نشده است. همچنین قرار بود سازمان بهزیستی تعدادی خودرو دراختیار ما قرار دهد؛ حتی صحبتهای اولیه را انجام داده بودیم که این تعداد خودرو را داشته باشیم، اما هنوز خبری از خودروهای بهزیستی نیست و ما همچنان با ناوگان محدودمان خدماترسانی میکنیم.
در ادامه گفتگو با پیمان سنندجی، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران درباره خدمات این شرکت به معلولان و جانبازان را میخوانید:
آیا خودروهایی که درحالحاضر جزو ناوگان شما هستند، استانداردهای لازم برای سوارشدن معلولان، مخصوصاً معلولان جسمی-حرکتی را دارند؟
بله! این خودروها کاملاً استاندارد و مجهز به تجهیزاتی مثل رمپ مخصوص برای معلولانی که از ویلچر استفاده میکنند، هستند.
ازجمله گروههای معلولیتی که به خدمات این سامانه اعتراض میکنند، نابینایان هستند. این دسته از شهروندان معتقدند سامانه معلولان غیر نابینا را در اولویت قرار داده است. اساساً اولویتبندی شما بر چه معیارهایی استوار است؟
ما معلولان غیر نابینا را با نگاهی تبعیضآمیز در اولویت قرار ندادهایم. قبلاً هم گفتم که ناوگانمان محدود است و با توجه به شرایط جانبازان و معلولان جسمی-حرکتی –مخصوصاً ویلچری- که امکان تردد برایشان کمتر است، مجبوریم بخش زیادی از خدماتمان را به این دسته از معلولان اختصاص دهیم. من به مشکلات تردد نابینایان واقفم، اتفاقاً هدف این بود که با دراختیار داشتن خودروهایی که بهزیستی به ما وعده داده بود، بخش قابلتوجهی از نیاز نابینایان را در بحث حملونقل فراهم کنیم، اما همانطور که گفتم این مهم محقق نشده است؛ بنابراین شهروندان نابینا که برای ما بسیار عزیز هستند، فکر نکنند مابین آنها و دیگر معلولان تبعیض قائلیم.
شرکت واحد اتوبوسرانی تهران علاوه بر سامانه حملونقل ویژه جانبازان و معلولان، ظاهراً اقدام به ارائه خدمات و تسهیلات دیگری هم برای این شهروندان کرده است. این تسهیلات در چه حوزههایی ارائهشده است؟
یکی از جدیدترین اقدامات ما که اتفاقاً مختص نابینایان هم هست، طراحی و راهاندازی سامانه اعلام ایستگاهها بهصورت گویا در خطوط اتوبوسرانی است. درواقع این سامانه شبیه به سامانهای است که در قطارهای شرکت مترو از آن استفاده میشود. حقیقت این است که جای خالی چنین سامانهای مدتها بود که در خطوط پرمسافر اتوبوسرانی احساس میشد، اما زیرساختهای راهاندازی آن فراهم نبود. با راهاندازی این سامانه، شهروندان نابینا دیگر مشکلی در بحث موقعیت و اسم ایستگاهها نخواهند داشت. با این سامانه، شهروند نابینا بهمحض رسیدن به هر ایستگاه، مطلع میشود که در چه موقعیتی است و تا مقصدش چند ایستگاه باقیمانده است.
این سامانه در چه تاریخی بهصورت رسمی بهرهبرداری میشود؟
قرار است تمام خطوط اتوبوسرانی تهران تا پایان سال جاری به سامانه اعلام گویای ایستگاهها مجهز شوند.
یکی دیگر از خدماتی که شما به شهروندان نابینا ارائه کردهاید، نصب تابلوی بریل در برخی ایستگاههای خط بیآرتی است. چطور به فکر نصب چنین تابلویی افتادید؟
با توجه به تحقیقاتی که داشتم، تصمیم گرفتم با همکاری کارشناسان، چنین امکانی را در تهران برای نابینایان فراهم کنم. البته این را هم اضافه میکنم که تجربه ما در این زمینه کامل نبود؛ بنابراین شهروندان نابینا با نواقص زیادی در نصب این تابلوها مواجهاند. سعی کردیم بهصورت پایلوت این طرح را اجرایی کنیم و در چند ایستگاه مثل ایستگاه شهید آیت این تابلو را نصب کردیم.
یکی از مشکلاتی که مسافر نابینا در مطالعه این تابلوها با آن مواجه میشود، ساختار طراحی آن – مخصوصاً در سلولهایی است که برای خط بریل درنظر گرفتهشده؛ ضمناً مطالعه این تابلو باعث میشود تا فرد نابینا سر فرصت موفق به سوارشدن به اتوبوس نشود. سؤال اینجاست: شما که برای نصب این تابلو از الگوهای کشورهای پیشرفته الهام گرفتید، چطور به سراغ سیستم اسمارت که دسترسی سریع نابینایان به اطلاعات ایستگاهها را فراهم میکند، نرفتید؟
من کاملاً موافقم که ما در طراحی و نصب این تابلوها، تجربه کافی نداشتیم؛ درواقع شاید ارزش اصلی نصب تابلوهای بریل در ایستگاهها، در بحث فرهنگسازی باشد و بهعنوان نوعی نماد، حق شهروندی نابینایان در استفاده از وسایل نقلیه عمومی را به دیگر شهروندان جامعه گوشزد کند. موضوع استفاده از اسمارتها هم که شما اشاره کردید، خیلی مهم است و من از جزئیات این سامانه بیاطلاع نیستم. بههرحال سامانه اسمارت این امکان را هم به راننده اتوبوس و هم به مسافر معلول میدهد که از موقعیت هم مطلع باشند.
بهنظر شما آیا واقعاً این امکان نمیتواند از سوی شهرداری و شرکت متبوع شما فراهم شود که در هر ساعت، حداقل دو اتوبوس به امکانی مثل سامانه اسمارت مجهز شوند؟
اتفاقاً چنین امکانی در ایران غیرعملی نیست؛ اما درحالحاضر ما بر راهاندازی سامانه اعلام گویای ایستگاههای اتوبوس متمرکزشدهایم تا با کمترین مشکل بتوانیم این سامانه را بهرهبرداری کنیم. قطعاً در راهاندازی سیستمی شبیه به اسمارت، ازنظرهای کارشناسی و تجربیات افراد متخصص استفاده خواهیم کرد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمیکند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.