پیام مهم بودجه 1403 برای مردم

نکته دوم، منطق این کاهش است. آیا درآمد های نفتی کم شده است؟ ظاهراً مدعی بهبود وضع خارجی و فروش فراوان نفت و دریافت پول آن هستند، پس چه عاملی موجب این کاهش شده است؟

این عدم شفافیت ها، بی اعتمادی به سیاست بودجه ریزی را افزایش می دهد و همه گمان می کنند که مسائلی در پشت پرده سیاست است که کسی از آن اطلاع ندارد و همین موجب احتیاط فعالان اقتصادی و کند شدن روند اقتصادی خواهد شد.

اگر هدف از کاهش بودجه، بستن کمربندهاست که اقدام مثبتی خواهد بود، چرا سال گذشته این کار را انجام ندادید تا با تورم کنونی مواجه نشویم؟ به علاوه، باید منتظر بود و جزئیات بودجه را دید که این بستن کمربند ها تا چه حد جدی و عملی است.

روح کلی حاکم بر بودجه گرفتن پول بیشتر از مردم، شامل مالیات، مالیات بر ارزش افزوده و از سفر های خارجی و... در مقابل پرداخت کمتر به همان مردم است که نمونه آن افزایش ۱۸ درصدی حقوق کارمندان و ۲۰ درصدی پرداختی به بازنشستگان است.

مشکل اینجاست که نه درآمد های این بودجه وصول خواهند شد و نه هزینه های آن به همین مقدار می ماند. درآمد ها وصول نمی شود؛ چون بهبود مالیات باید با بهبود اقتصادی همراه باشد و با توجه به ناپایداری سیاست خارجی بعید است که مجموعه درآمد های بودجه مشمول ریسک بالا نشوند. ولی افزایش ۱۸ درصدی حقوق ها یعنی عقبگرد حداقل ۱۵درصدی سطح زندگی کارمندان نسبت به سال ۱۴۰۲، زیرا بعید است تورم ۱۴۰۲ از ۳۵درصد کمتر شود و با توجه به اینکه این وضعیت افزایش دستمزد ها به میزان کمتر از تورم، در سال ۱۴۰۲ نیز رخ داد، پس احتمالاً کاهش سطح زندگی مردم در سال آینده، نسبت به سال ۱۴۰۱ به حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد خواهد رسید. این وضع قطعاً غیرقابل تحمل خواهد شد.

پیام این بودجه روشن است؛ تحریم ادامه دارد و سخت تر هم خواهد شد. بهبودی اقتصادی یا وجود ندارد یا نتایج آن نصیب مردم نخواهد شد. پرداخت های مردم بیش از پیش می شود. از پاسخگویی و شفافیت نیز فعلاً خبری نیست. همین ها برای آنکه ادعا کنیم تحقق و عملی شدن بودجه پیشنهادی غیرممکن است، کافی است.