آنچه یک صادرکننده میخواهد
تیننیوز|بهطور کلی دولت برای تشویق صادرات وظیفه مهمی برعهده دارد و این موضوع بر کسی پوشیده نیست؛ اما تولیدکنندهای که در حوزه صادرات فعالیت میکند نیازمند حمایت مالی و جوایز صادراتی نقدی نیست بلکه مسائلی وجود دارد که بیش از این موضوع برای صادرکنندگان مهم است.
نخستین موضوعی که صادرکننده به آن نیاز دارد، این است که دولت براساس دیپلماسی اقتصادی امور را پیش ببرد؛ درخواست و نیاز صادرکننده، پروتکلهای حمایتی بین دولتی برای تسهیل ورود به بازارهای هدف است که به معنای حمایت نقدی نیست.
صادرکننده نمیتواند به تنهایی در بازارهای هدف از اتاق بازرگانی گرفته تا دولت کشور مورد نظر پیش برود و موانع را برطرف کند؛ بلکه این مهم وظیفه دیپلماسی کشور به شمار میرود و تاکنون به خوبی انجام نشده است. در کشورهای صاحبنام در بخش صادرات قبل از اینکه صادرکننده وارد بازار هدف شود دیپلماتهای اقتصادی وارد عمل میشوند و در آنجا پروتکلی تنظیم میکنند تا راه ورود کالا را تسهیل بخشند.
برای برگزاری نمایشگاه باید مانند کشورهای دیگر حتی کشور همسایه ایران، یک سالن بسیار بزرگ و در شأن و جایگاه ایران فراهم شود و با طراحی زیبا و به صورت رایگان دراختیار تولیدکنندگان صادراتی قرار بگیرد که ایران هنوز در زمینه این موضوع نتوانسته به خوبی عمل کند. ضمن اینکه ابتدا باید مشکلات اصلی حل شود و بعد از آن حمایتهایی در قالب برگزاری نمایشگاهها برای ارائه محصولات ایرانی انجام شود.
موضوع مهم بعدی که دولت باید به جای حمایتهای نقدی از صادرکنندگان در دستور کار قرار دهد، پشتیبانیهای حقوقی است که صادرکنندگان در بازارهای هدف و برای عقد قراردادها و ثبت نشانها به آن نیاز دارند. متاسفانه پایگاهها و حمایتهای حقوقی توانمند در حوزه صادرات نداریم. با وجود اینکه برای ثبت نشانهای ایرانی از قراردادهای بینالمللی استفاده میشود، در برخی مواقع که نشان ایرانی جعل و از آن سوءاستفاده میشود دولت حمایتهایی که باید داشته باشد، ندارد.
نمونههایی وجود دارد که محصول ایران وارد بازاری شده و شرکتی در آن کشور از بستهبندی محصول ایرانی کپی کرده است. حالا اینکه نشان بخش خصوصی ایرانی را جعل کردند جای خود، آیا کپی نشانههای ملی ایران مانند استاندارد، سیب سلامت و غذا و دارو هم حمایتهای دولتی را نمیطلبد؟ به هر حال ما بهعنوان صادرکننده نیازی به جایزه صادراتی نقدی نداریم بلکه انتظار داریم نشان ایرانی بهعنوان یک نشان ملی در مالکیت ملت ایران تلقی شود و مورد حمایت قرار گیرد و راه را برای توسعه سریعتر باز کنند. مشکلات حملونقل هم از دیگر موانع فعالیت صادرکنندگان به شمار میرود و
این در حالی است که ما به خطوط زمینی و دریایی بیشتری نیاز داریم که علاوه بر تاثیری که بر صادرات دارد، بر واردات نیز بیتاثیر نیست.
به عنوان نمونه برای واردات به ایران اگر پرچم کشتی واردکننده متعلق به ایران نباشد، دولت ۱۰درصد عوارض بیشتری دریافت میکند چراکه با کشتی ایرانی وارد نشده است. در حالی که مشکلات بیمهای، کشتیرانی و... به تاجر ارتباطی ندارد. به عنوان نمونه کشوری مانند چین سیستم حملونقل کشور را در خدمت صادرکننده گذاشته است و حتی زمانی سیستم لجستیک نیروهای نظامی و ارتشی چین در خدمت صادرکنندگان این کشور بود و به همین دلیل در حال حاضر شاهد موفقیتهای بسیاری در حوزه صادرات این کشور هستیم.
در نهایت اینکه دولت باید بداند برای حمایت از صادرکننده راههای بسیاری وجود دارد که میتوان به بهترین نحو آنها را اجرایی کرد چراکه تمام ظرفیتهای لازم وجود دارد و ایران میتواند رشد خوبی را در صادرات غیرنفتی تجربه کند.
کارشناس ارشد امور اقتصادی *
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمیکند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.