تکمیل مسیر ترانزیتی میلک – چابهار را دنبال می‌کنیم
دین محمد فیض محمدی، عضو هیات مدیره اتاق مشترک ایران و افغانستان معتقد است مسیر میلک – چابهار می تواند به مسیر ترانزیتی استراتژیک تبدیل شود، درصورتی که زیرساخت های آن تکمیل و اقدامات مرزی تسریع شود.
دین محمد فیض محمدی، عضو هیات مدیره اتاق مشترک ایران و افغانستان معتقد است مسیر میلک – چابهار می تواند به مسیر ترانزیتی استراتژیک تبدیل شود، درصورتی که زیرساخت های آن تکمیل و اقدامات مرزی تسریع شود.
به گزارش تین نیوز به نقل از اتاق ایران آنلاین، تکمیل مسیر ترانزیتی میلک – چابهار یکی از مطالبات جدی اعضای اتاق مشترک ایران و افغانستان است. به اعتقاد آنها این مسیر در زمان کوتاه تری می تواند کالا را از دریا به داخل افغانستان و بالعکس، منتقل کند. با این وجود استفاده از این مسیر به دلیل شرایط نامناسب زیرساختی، توجیه اقتصادی ندارد. در این رابطه عضو هیات مدیره اتاق مشترک ایران و افغانستان به تشریح موضوع و مطالبه بخش خصوصی می پردازد.
دین محمد فیض محمدی، عضو هیات مدیره اتاق مشترک ایران و افغانستان و بازرس انجمن صنفی شرکت های حمل ونقل بین المللی خراسان با تأکید بر جایگاه خراسان به عنوان قطب ترانزیت کشور، از چالش های جدی مسیر میلک–چابهار، مشکلات توقفات مرزی و نگاه امنیتی حاکم بر مرزهای شرقی انتقاد می کند و می گوید تکمیل نشدن زیرساخت های جاده ای و ضعف امکانات رفاهی موجب شده ناوگان حمل ونقل میل چندانی به این مسیر نداشته باشد.
او وضعیت مسیرهای ترانزیتی ایران به ویژه محور میلک–چابهار را تشریح می کند و یادآور می شود که استان خراسان به عنوان قطب ترانزیت کشور شناخته می شود؛ استانی که بیش از ۳۵۰ شرکت فعال ترانزیتی و حدود ۱۴ تا ۱۵ هزار ناوگان که در آن فعالیت می کنند و نقش جدی در توسعه کریدورهای آسیای مرکزی و افغانستان دارند.
به گفته او، حدود ۹۰ درصد بار ترانزیت توسط شرکت های این استان جابه جا می شود. با این حال بیشترین مشکلات نیز در همین گذرگاه ها بروز می کند؛ مشکلاتی که به گفته او، ریشه اصلی شان چالش های مرزی است. فیض محمدی تصریح می کند در ده سال گذشته تجارت خارجی اعم از صادرات، واردات و ترانزیت بیشترین هزینه را بابت توقفات مرزی پرداخت کرده است.
او توضیح می دهد: بارها هشدار داده ایم که اگر قرار است توسعه ترانزیت به عنوان سومین صنعت ارزآور کشور جدی گرفته شود، باید معضلات مرزی کاهش یابد. به گفته او همین دغدغه ها باعث شد دو همایش ملی در مشهد برگزار شود و مطالبات فعالان ترانزیت از سوی مقامات مسئول پذیرفته شود.
این فعال اقتصادی یادآور می شود: در یک ماه گذشته نیز نشست دیپلماسی استانی با حضور رئیس دستگاه دیپلماسی و رئیس مجلس در مشهد برگزار شد تا برای روان سازی مرزها راهکارهای عملی ارائه شود.
عضو هیات مدیره اتاق مشترک ایران و افغانستان محور اصلی گفت وگو را مسیر چابهار می داند؛ مسیری که به گفته فیض محمدی می تواند نقطه اتصال مهمی میان افغانستان، پاکستان و بازارهای آسیای میانه باشد. او تأکید می کند سه استان خراسان رضوی، خراسان جنوبی و سیستان وبلوچستان هر سه دارای مرز فعال با افغانستان هستند و باید هماهنگی بیشتری برای بهره گیری از ظرفیت این گذرگاه ها داشته باشند.
فیض محمدی یکی از ریشه های اصلی مشکلات را غلبه نگاه امنیتی بر مرزهای شرقی می داند. هرچند او تأکید می کند امنیت مرزها اولویت جدی است؛ اما هشدار می دهد نباید این نگاه باعث عقب ماندن اقتصاد شود. او توضیح می دهد: از یک طرف قاچاق سوخت از ایران وجود دارد و از طرف دیگر قاچاق مواد مخدر از افغانستان؛ اما این ها نباید مانع بهره گیری از فرصت چابهار برای توسعه اقتصادی دو کشور شود.
به گفته او، ظرفیت های چابهار در حوزه دریایی و بندری بسیار بالا است؛ اما ظرفیت جاده ای دچار ضعف است و همین موجب کاهش رغبت ناوگان حمل ونقل شده است. این فعال اقتصادی می گوید: امکانات رفاهی، سوخت و خدمات در مسیر ناکافی است و رانندگان رغبت لازم را ندارند. باید بار دوسر فراهم شود تا ناوگان ملی بتواند از این فرصت استفاده کند.
او مشکل اصلی مسیر را تکمیل نشدن جاده عنوان می کند و ادامه می دهد: ۷۰۰ کیلومتر مسیر از میلک تا چابهار وجود دارد که زیرساخت جاده ای آن کامل نیست. به گفته او، در استان سیستان جایگاه های سوخت کافی برای کامیون ها وجود ندارد و خدمات رفاهی نیز فراهم نیست، پس رانندگان از نظر اقتصادی هم انگیزه ای برای رفت وآمد در این مسیر ندارند.
در هر صورت بر اساس اطلاعات موجود مسیر میلک–چابهار از نگاه فعالان ترانزیت، ظرفیت تبدیل شدن به یکی از مهم ترین کریدورهای منطقه را دارد؛ اما ضعف زیرساخت های جاده ای، کمبود سوخت و خدمات رفاهی، توقفات طولانی در مرز و نگاه امنیتی سنگین، مانع بهره برداری کامل از این گذرگاه است. فیض محمدی تأکید می کند چابهار می تواند برای هر دو کشور ایران و افغانستان یک فرصت اقتصادی کم نظیر باشد.
