بازار 20 میلیون دلاری روزانه قاچاق بنزین و گازوئیل در ایران

حامد پاک طینت:  دو سه روز پیش رئیس جمهور غیورمان در یک سخنرانی تاریخی به درستی اشاره کرده اند که چرا باید بنزین لیتری یک دلار را به کشور وارد کنم و اقشاری که همچنان دستشان به دهنشان می رسد و از گردونه روزگار محو نشده اند آن را ۱۵۰۰ یا ۳۰۰۰ تومان بخرند؟

پرسش مهمی است

و البته مردم ایران هم هنوز این پرسش برایشان بی پاسخ است که چرا پس از گذشت بیش از یک سال از تصدی ریاست جمهوری ایشان آمار قانع کننده ای از قاچاق بنزین به خارج از کشور منتشر نشده است و به زبانی دیگر چرا در این یک سال دست ها از بنزین ارزان ایران کوتاه نشد که نشد.

دولت ایران هم اکنون بالغ بر ۴ میلیارد دلار در سال بنزین وارد می کند؛ این عدد دقیقا برابر است با میزان قاچاق بنزین به خارج از کشور! یعنی درست مثل این است که بنزینی که از یک در وارد می شود از در دیگر خارج می شود. نه اینکه تصور کنید تنها این متدولوژی فقط برای بنزین اجرا می شود؛ اصولا هر کالایی که در مملکت از مزیت فوق العاده دو نرخی بهره مند باشد می تواند از این متدولوژی به بهترین نحو استفاده نماید؛ از دارو و گندم گرفته تا ارز و گازوئیل و ... 

۴ میلیارد دلار عددی نیست که  این رئیس جمهور و رئیس جمهورهای سابق و نیاکانشان و  ۱۰۰ رئیس جمهور بعدی بتوانند و قدرتش را داشته باشند که دست رویش بگذارد. اجازه بدهید با هم روراست باشیم؛

از ۱۲۰ میلیون لیتر توزیع روزانه بنزین تنها ۷۰ میلیون لیتر سهم مردم ایران است و بقیه یعنی روزی ۵۰ میلیون لیتر در روز قاچاق می شود؛ این عدد را اگر با احتساب گازوئیل محاسبه کنیم بالغ بر یک بازار۲۰ میلیون دلار در روز و ۷ میلیارد دلاری در سال است.

بدیهی است برای سازماندهی چنین بازاری نیاز به مدیریت، ارتباطات خاص و لجستیک دقیق و حساب شده ای است. برادران قاچاقچی ما احتمالا از ۶ روش برای این بیزنس استفاده می کنند؛ ۱۰ تا ۱۵ درصد از روش های خرد و مرزی( وانتها، موتور و گالن برها) ، ۳۰ درصد کامیون ها و نفتکش های سازمان یافته و زمینی، ۲۰ تا ۲۵ درصد دریایی ( لنج و قایق تندرو) ، ۱۰ درصد کارت سوخت و دستکاری جایگاه ها ، ۱۵ تا ۲۰ درصد صنعتی و شبکه ای ( سهمیه صوری و شرکت های قلابی) و ۱۰ درصد مرزهای رسمی کشور و فساد سیستمی

اما قسمت چرب قضیه تازه شروع شده است!

دو روز پیش هیئتی از یاران ایشان پس از جلسات پی در پی و محاسبات پیچیده و تضارب آرا اعلام فرموده اند که به زودی بنزین سوپر از نوع وارداتی با نرخ هر لیتر ۵۰ هزار تومان برای رفاه حال مردم عزیز عرضه خواهد شد.

چه خبر خوبی !

با این خلاقیت مدیریتی هم قاچاقچی انگیزه کمتری برای قاچاق سوخت دارد، هم چشم و گوش مردم به قیمت های بالا عادت می کند و هم دولت سربلند است که بالاخره اگر زورش به قاچاقچی نرسید مسئله را به گونه دیگری حل کرد و کشور را از ۷ میلیارد دلار ضرر نجات داد.

برادران قاچاقچی عزیز اکنون برنامه جدیدی را باید سازماندهی بفرمایند:

تا دیروز این عزیز، بنزین را در ایران حداکثر ۳۰۰۰ تومان می خرید و با احتساب هزینه چای و قند آبدارخانه در ایران،حمل و نقل تا مرز پاکستان، سود واسطه های داخلی احتمالا حداکثر با قیمت تمام شده لیتری ۱۵.۰۰۰ تومان به برادر پاکستانی ۳۰.۰۰۰ تومان می فروخت؛ بالاخره برادر پاکستانی هم خرج دارد و برادران دیگری دارد که آنها هم باید نان بخورند، تفاوت قیمت لیتری ۳۰.۰۰۰ تومان تا احتمالا ۵۰.۰۰۰ تومان قیمت بنزین در پاکستان از همین محل تامین می شود. همه خدا را شکر راضی!

اما از امروز فرصت جدیدی مهیاست!

با نرخ گذاری بنزین سوپر در داخل به لیتری ۵۰.۰۰۰ تومان چه زحمتی است که لقمه را دور سر خودمان بگردانیم؟

کافی است همان بنزین معمولی لیتری ۳۰۰۰ تومانی را به جهت رفاه حال عمومی جامعه با نام بنزین سوپر خارجی لیتری ۵۰.۰۰۰ تومان بفروشیم!

حتما می پرسید مگر می شود؟ 

برای تشخیص بنزین معمولی از بنزین سوپر نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی پیشرفته است و چنین کاری برای مردم عادی میسر نیست، رسیدگی به شکایات مردمی هم یک فرایند بسیار زمان بر است که به فرض رسیدگی نیز یکی دو جایگاه تنبیه اما ریشه موضوع درست مانند قاچاق قابل حل نیست

مصرف روزانه بنزین سوپر در تهران ۳۰۰ هزار لیتر و احتمالا در کشور ۶۰۰ هزار لیتر است یعنی ۲۱۹ میلیون لیتر در سال مصرف بنزین سوپر در ایران است. با یک حساب سرانگشتی این روش ۱۱۰ میلیون دلار سود مازاد دارد که تقریبا سه برابر سودی است که از قاچاق بنزین کسب می شد! خدا بدهد برکت! 

هم زحمتِ کمتر، هم سرمایه گذاری کمتر، هم ریسکِ کمتر و هم سودِ بیشتر!

برادران و خواهران محترم به خوبی توجه دارند که تا زمانی که به فضل الهی در این کشور از نعمت دو نرخی یا چند نرخی بهره مند هستیم در هیچ نقطه ای از کره زمین نمی توان به اندازه ایران پول پارو کرد؛ آن هم از نوع سوپر دولوکس!

حتی در زیر بمب و موشک!