تشکری هاشمی: مگر ما بیشتر از "خودروساز داخلی" می فهمیم!

به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم، بعد از دوره 4 ساله ای که شهروندان تهرانی شاهد رخوت، کندی و حتی پسرفت در بسیاری از حوزه ها و امور شهری از جمله حمل و نقل عمومی بودند، با روی کار آمدن مدیریت فعلی شهر تهران، فصل جدیدی از تغییر و شکوفایی برای تهران و تهرانی ها آغاز شد.

در این راستا یکی از حوزه هایی که به صورت جدی مورد توجه مدیریت شهری تهران قرار گرفت حمل و نقل عمومی بود که با حمایت شورای اسلامی شهر تهران، بودجه قابل توجهی در دو سال گذشته به آن  اختصاص پیدا کرد و علاوه بر اینکه در بخش مترو با تکمیل ایستگاه ها و توسعه خطوط مواجه شدیم، قرارداد بزرگ و قابل تأملی بین شهرداری و کشور چین نیز منعقد شد که محقق شدن آن، گره های زیادی از مشکلات حوزه حمل ونقل عمومی باز می کند.

طبق این قرارداد تاریخی، 2500 دستگاه اتوبوس 12متری، 25000 دستگاه تاکسی سدان برقی، 2500 دستگاه تاکسی شاسی بلند (suv)، 10 هزار دستگاه ون و 150 هزار دستگاه موتورسیکلت برقی با پشتیبانی مالی چین برای شهر تهران خریداری می شود.

با توجه به اهمیت این قرارداد با  سید جعفر تشکری هاشمی؛ رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران  به گفت و گو پرداختیم که مشروح آن تقدیم مخاطبان تسنیم می شود:

این دوره از مدیریت شهری در تلاش است بخشی از کاستی ها و پسرفت دوره گذشته مدیریت شهری را برطرف کند در همین راستا برای توسعه و بهبود حمل و نقل عمومی اقدام و در کنار بهره گیری از تولید کنندگان داخلی قراردادی در این حوزه با کشور چین منعقد کرد که برخی اعضای شورا نسبت به آن انتقاداتی دارند اما در کنار این دیدگاه ها، سرانجام رسیدن این قرارداد تا چه میزان می تواند گره های مشکلات حمل و نقل عمومی تهران را باز کند؟

اگر درباره اشکالاتی در قرارداد شهرداری با چین صحبت می کنیم معنی آن مخالفت با توسعه حمل و نقل عمومی، برطرف کردن نیاز های این حوزه و حتی جبران کاستی هایی که در تولیدکنندگان داخلی وجود دارد، نیست.  

حرف ما این است که یکسری قواعد در انجام هر کاری باید مدنظر قرار گیرد؛ این قواعد در خصوص فعالیت های تجاری،  اقتصادی،  در معاهدات و قرارداد هایی که بین یک دستگاه دولتی و سایر تولیدکنندگان داخلی و خارجی صورت می گیرد باید رعایت شود.

آنچه تاکنون مطرح کرده ایم این است که قرارداد ها به طور کامل در اختیار ما قرار نگرفته است؛ یک قرارداد کلی داریم که با یک تأمین کننده و فاینانسور منعقد شده و قرارداد خودور های سواری،  موتورسیکلت های برقی، تجهیزات سیستم های هوشمند حمل و نقل و سایر مواردی که در حال انجام است را مشاده نکرده ایم.  

مسئله فقط دیدن قرارداد ها هم نیست، ما باید ببینیم آیا قواعد حقوقی و قوانین رعایت شده؟  آیا صرفه و صلاح شهر و شهروندان در نظر گرفته شده؟ آیا ظرفیت تولیدکنندگان داخلی که از هر زاویه ای به آن نگاه کنیم در اولویت هستند، در نظر گرفته شده است؟ آیا شرکت های خارجی را رقیب شرکت های ایرانی کرده ایم یا خیر؟ همه این موارد موضوعاتی است که باید با دقت آن ها را بررسی کرد.  

حضور شما در سفر شهردار تهران به چین کمک نکرد که به ابعاد مختلف این قرارداد و آنچه شهرداری مدنظر دارد، اشراف پیدا کنید؟  

سفر نخست شهردار تهران به چین که بنده نیز به نمایندگی شورای شهر در آن حضور داشتم، صرفاً به تعدادی بازدید از صنایع مختلف در این کشور و شرکت در چند کنفرانس بین المللی ختم شد اما درباره قرارداد ها و حتی شیوه انجام این کار به هیچ عنوان در سفر نخست صحبت نشد.

در آن سفر، تفاهم نامه هایی با شهرداری پکن درباره توسعه همکاری ها و موضوع خواهرخواندگی امضا شد و درباره اینکه اتوبوس از کدام شرکت و با چه مبلغی خریداری شود و نقش شرکت های ایرانی به چه شکل باشد بحث مطرح نشد.

 این قرارداد از نگاه شما چه نکات مثبتی دارد؟

در اینکه حمل و نقل عمومی باید مورد حمایت قرار بگیرد و کمبود های این حوزه راباید به بهترین شکل برطرف کنیم تردیدی نیست اما اینکه «بهترین شکل» چگونه است باید به صورت کارشناسی بررسی شود به عنوان مثال باید دید آیا اتوبوس سازان داخلی را در این خرید ها مداخله و مشارکت داده ایم یا اتوبوس سازان داخلی کنار گذاشته شده اند؟  

طبق قانون هر که می خواهد کالای خارجی سفارش بدهد باید مجموعه ای از ضوابط و مقررات را رعایت کند؛  شما ابتدا باید مجموعه صاحب صلاحیت برای خرید اتوبوس باشید، شهرداری تهران یک صنعتگر نیست که بخواهد سفارش خرید بدهد باید از طریق یک سازنده که دارای مجوز و صلاحیت های فنی و نمایندگی پس از فروش و دارای مجوز از وزارت صمت است، اقدام به خرید کند.

بنابراین ما می گوییم شهرداری باید از مجرای یک سازنده اتوبوس اقدام کند، ثبت سفارش را انجام دهد، تأمین ارز را از طریق مجاری قانونی دنبال کند و یک سازنده واجد صلاحیت را که نمایندگی از آن شرکت تولید کننده خارجی برای خدمات پس از فروش، تأمین قطعات، گارانتی و وارانتی است، معرفی کند، در آن صورت شهرداری تهران به واسطه سازنده صاحب صلاحیت می تواند خرید را انجام دهد.  

وقتی این مسیر درست طی نشود می تواند واجد ایراداتی به لحاظ مقررات قانونی و به لحاظ موضوعات فنی باشد؛  ما داریم محصولی را وارد کشور می کنیم که نه تنها شهرداری تهران صلاحیت های علمی و تخصصی در مورد اتوبوس های برقی را ندارد بلکه بسیاری از سازندگان داخلی هم هنوز به حدی از کفایت علمی و دانش تخصصی نرسیده اند که درباره اتوبوس ها بتوانند قاطع نظر بدهند حتی درباره مشخصات فنی کالایی که خریداری می کنیم هنوز داده های مشخصی نداریم و نمی دانیم اتوبوسی که از چین وارد می کنیم چه داده های دارد.

 آیا این پرسش ها را از شهرداری داشته اید؟  آیا با توضیحات شهرداری این ابهامات برطرف می شود؟

تا این لحظه خیر هنوز اقناع نشده ام که این روش و این ویژگی های فنی همان چیزی است که باید برای شهر تهران اتفاق بیفتد.

تسنیم: با فرض بر اینکه شهرداری پاسخ ابهامات را داده و ایراد فنی به روند عقد و اجرای قرارداد وجود ندارد، آیا تحقق این قرارداد بخش زیادی از مشکلات حمل و نقل عمومی را برطرف نمی کند؟

اگر دل نگرانی های ما درباره اتوبوس ها با ملاحظاتی که به آن اشاره کردم برطرف شود، حتماً کار شایسته ای خواهد بود اما درباره تاکسی های سواری ایراد جدی تری دارم چراکه 10ها خودروساز در کشور خودروی برقی وارد کرده اند و شهرداری نباید دنبال خرید خودرو باشد بلکه باید به خودروسازان بگوید چه چیزی نیاز دارد.

بیش از 50 سال است که در کشورمان خودرو تولید می کنیم بعد ناگهان به ذهنمان می رسد که بیشتر از خودروساز داخلی می فهمیم، بیشتر از آن ها با این صنعت آشنا هستیم و خودرو وارد کنیم؛ این حتماً رویه غلطی است.

همانطور که سازمان تاکسیرانی از ورود 1000 دستگاه تاکسی برقی توسط کرمان موتور خبر داد و فراخوان ثبت نام تاکسیران ها اعلام شد درباره کسری های تاکسیرانی نیز باید به همین شکل اقدام می شد. 

دانش برخی افراد به وسعت یک اقیانوس اما عمق آن به اندازه یک بند انگشت است، گاهی اوقات می خواهیم با یک بند انگشت اطلاعات وارد کار ها شویم.

وظیفه شهرداری جمع آوری زباله، تمیز کردن خیابان ها، نگهداشت فضای سبز، شهر را قابل زندگی کردن و ارائه خدمات در بخش های حمل و نقلی  است. قانون وظایف این نهاد را مشخص کرده و در هیچ بخشی از آن نگفته شهرداری "بیزینس من" شود. 10ها و 100ها تولید کننده در بخش های مختلف وجود دارد که صلاحیت های لازم را دارند و شهرداری می تواند از طریق آنها اقدام کند و  بگوید چه چیز هایی می خواهد. 

بنابراین تاکسی و موتور سیکلت برقی برای تهران لازم است اما نه از طریق شهرداری.

درباره واگن های مترو داستان متفاوت است؛ در سال های 95 -96 پیگیری هایی در سطح دولت و شهرداری انجام و مقرر شد که وزارت کشور به نمایندگی از دولت برای ساخت واگن مترو اقدام کند اما به دلیل اینکه مبلغ پیش پرداخت واریز نشد عملا تا مرحله عقد قرارداد رسید و اجرایی نشد.

در این دوره با حمایت خوب رئیس جمهوری شهیدمان و پیگیری های شهرداری تهران این پیش پرداخت تأمین شد؛ اقدام شهرداری برای پیگیری و دریافت پیش پرداخت این قرارداد کار خوبی بود که بابت آن قدردانی نیز کرده ایم اما درباره مشخصات فنی واگن ها وزارت کشور حرف هایی دارد و می گوید طرف اصلی این قرارداد با چین، وزارت کشور است، در این بین شهرداری طرف چندم مذاکره است.

یکی از سؤالات بنده در سفر به چین نیز این بود که آیا برای انجام این کار تفویض اختیاری از وزارت کشور صورت گرفته است که گفتند بله اما اینطور نشده بود.

به هر ترتیب روال کار در حال انجام است هر چند بخشی از اشکالات هنوز رفع نشده اما چیز های پیش پا افتاده و جزئی است که وزارت کشور باید با صعه صدر و شهرداری با رعایت حقوق یک دستگاه دولتی که مسئول یک کار بوده، فضا را به فضای تعامل، همکاری و دوستی مبتنی بر حل مسأله تبدیل کنند. 

طبق آنچه چینی ها اعلام کرده بودند، امسال قرار است یک رام قطار تحویل داده شود که به عقیده بنده تحویل آن به سال آینده موکول خواهد شد  اما چنانچه این قطار امسال هم به دستمان برسد هیچ تحولی در مترو ایجاد نخواهد کرد؛ قطعا ورود 791  واگن به ناوگان مترو موثر است اما از آنجایی که قرار است طی 5 سال این واگن ها تحویل داده شود، مردم شیرینی کار را بعد از 5 سال خواهند چشید.

اما اصل کار خوب است و پیگیری شهرداری برای عملی شدن این قرارداد واجد تقدیر است اما جشن  آن را زمانی باید گرفت که مردم بتوانند قطارها را لمس و از آن استفاده کنند.

به هر ترتیب ورود تدریجی این وسایل به حمل و نقل عمومی می تواند بخشی از مشکلات را حل کند اما آیا برای به سرانجام رسیدن این قرارداد با مسئولان دولتی گفت وگو و رایزنی داشته اید؟

بله 100 درصد، هم بنده به عنوان رئیس کمیسیون تخصصی حمل و نقل و هم مهدی چمران رئیس شورای شهر پیگیری هایی از طریق بدنه شهرداری و وزارت کشور داشته ایم تا این اتفاق مهم محقق شود چراکه نه تنها ناراضی نیستیم بلکه از هر دری که بتوانیم واگان ها را زودتر به دست مردم برسانیم، تلاش کرده ایم. 

باید پیگیری های مستمر باشد اما راه سختی در پیش داریم و باید پرداخت های بعدی نیز صورت گیرد و زمانی جشن موفقیت را بگیریم که مردم زمان کمتری در ایستگاه های مترو منتظر بمانند و رضایت را در چهره آنها ببینیم؛ برای این امر همه باید تلاش کنیم، ما هم در این مسیر از ارائه هیچ کمکی کوتاهی نخواهیم کرد و هرجا لازم باشد کنارشان خواهیم بود.