امضای توافق نامه ریلی بین ایران، قزاقستان و ترکمنستان/ ترانزیت ریلی به 15 میلیون تن می رسد
مدیرعامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران سوءبرداشت از قانون را اصلی ترین مانع توسعه ریلی اینچه برون دانست و خواستار رفع سریع این چالش برای تحقق برنامه های کلان ترانزیت شد.
مدیرعامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران سوءبرداشت از قانون را اصلی ترین مانع توسعه ریلی اینچه برون دانست و خواستار رفع سریع این چالش برای تحقق برنامه های کلان ترانزیت شد.
به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم، جبارعلی ذاکری امروز در گفت وگویی خبری با اشاره به جایگاه راهبردی زیرساخت حمل ونقل ریلی و اهمیت توسعه آن، به تشریح وضعیت ترانزیت ریلی و چالش های پیش روی آن پرداخت و با تأکید بر ملی و منطقه ای بودن موضوع ترانزیت ریلی اظهار کرد: توسعه دیپلماسی ریلی و کریدورهای ترانزیتی به صورت جدی در دولت چهاردهم تعریف و در حال پیگیری است. ما در چارچوب شورای حمل ونقل ریلی کشورهای عضو جامعه کشورهای مستقل مشترک المنافع (CIS)، که هر 6 ماه یک بار تشکیل می شود، برنامه های کوتاه مدت و بلندمدت تعریف کرده ایم. حجم حمل بار بین المللی ریلی در سال گذشته به پنج میلیون تن رسید که بخش عمده آن از مبادی مهمی مانند بندر شهید رجایی، بندر امام و اینچه برون صورت گرفت.
مدیرعامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران در ادامه با اشاره به ظرفیت ویژه منطقه اینچه برون در استان گلستان بیان کرد: این منطقه می تواند و باید به عنوان دروازه ورودی کریدور شرقی دریای خزر عمل کند. بر اساس توافق نامه های امضا شده بین ایران، قزاقستان و ترکمنستان، متعهدیم حجم بار عبوری از این محور را در مدت کوتاهی به پنج میلیون تن برسانیم. اما در حال حاضر، توسعه این نقطه مرزی با چالش مواجه است.
وی اصلی ترین مشکل پیش روی توسعه اینچه برون را «سوءبرداشت از قانون» عنوان کرد و افزود: مشکل اصلی به نظر من برداشت ناصحیح از قانون است که توسعه در نقطه صفر مرزی را در سال های گذشته دچار وقفه کرده است. این موضوع تنها مختص اینچه برون نیست و ما نمونه های مشابهی در مبادی دیگری مانند جلفا و بندر کاسپین داشته ایم که خوشبختانه با تعامل حل شده و توسعه خوبی یافته اند. در حال حاضر تبادلات ریلی در اینچه برون به حدود 400 تا 700 هزار تن در سال محدود است.
ذاکری در توضیح موانع فنی و لجستیکی نیز گفت: سیستم ریلی کشورهای CIS با ایران یکسان نیست. عرض ریل آن ها عموماً 1520 میلی متر و راه آهن ایران 1435 میلی متر است. این تفاوت موجب می شود یا باید واگن های آن ها را روی بوژی های ایرانی قرار دهیم یا محموله را جابه جا کنیم که نیازمند توسعه زیرساخت های لجستیک در نقطه مرزی است.
وی درباره طرح این چالش و راه حل آن اظهارکرد: قانون به وضوح بیان کرده که کلیه دستگاه ها در محدوده مناطق آزاد، باید تحت مدیریت منطقه آزاد فعالیت کنند. راه آهن نیز در داخل سرزمین اصلی مانند همه دستگاه ها وظایف خود را مستقل انجام می دهد، اما داخل محدوده منطقه آزاد باید با تعامل و راهبری منطقه آزاد عمل کند. چندین جلسه کارشناسی برگزار شده و امیدواریم با انعطاف بیشتر، این موضوع به سرعت حل شود. این مشکل بین دو دستگاه اجرایی دولتی است و قطعاً در دولت قابل حل است.
مدیرعامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران با اشاره به رسالت ملی راه آهن خاطرنشان کرد: بحث ترانزیت ریلی محدود به یک منطقه نیست، بلکه رسالتی ملی بر دوش راه آهن است. همان طور که مقام معظم رهبری تأکید کرده اند، ایران در چهارراه ارتباطی شرق-غرب و شمال-جنوب قرار دارد و ما وظیفه داریم ظرفیت ترانزیت کشور را به 15 میلیون تن برسانیم. تنها از نقطه اینچه برون باید از رقم کنونی به 4 تا 5 میلیون تن در سال برسیم.
وی اضافه کرد: توسعه بدون امکان فعالیت لجستیک توسط راه آهن در نقطه مرزی ممکن نیست. امیدواریم با پیگیری های حقوقی و عزم دولت، این مانع برداشته شده و این مزیت اقتصادی بزرگ به نفع کشور و مردم گلستان که می تواند به دروازه شرقی دریای خزر تبدیل شود، محقق گردد.