| کد خبر: 13713 |

◄ صنعت حمل و نقل جاده‌ای تشنه اصلاح و بازنگری

وبلاگ تین نیوز، محمد سیاوشی |  اتفاقات و حوادث جاده ای ناگوار‌، دردناک و جانسوز در کشور عزیزمان و از بین رفتن جان و مال هموطنان در این حوادث و داغدار شدن مردم ایران عزیز به علت وقوع این رویدادها‌، بنده را بر آن داشت تا از کاستی ها‌، مشکلات و چالش های مهم و اساسی این صنعت استراتژیک و تأثیر گذار مطالبی را به نگارش درآورده و در این گزارش سعی دارم به موضوع مهم و راهبردی آموزش و غافل ماندن نظام آموزشی‌، دانشگاه های معتبر و وزارت علوم  از این صنعت و تبعات ناشی از این اغفال بپردازم. 

در جهان امروز بخش حمل و نقل از جمله بخش های زیر بنایی اقتصاد هر جامعه است که علاوه بر تحت تاثیر قرار دادن فرآیند توسعه اقتصادی، خود نیز در جریان توسعه دچار تغییر و تحول می شود‌، حمل و نقل با ایفای نقش رابط میان بازار تولید و بازار مصرف و همچنین جابه جائی سریع و ایمن مسافران از نقطه ای به نقطه دیگر به مثابه پایه‌های پلی است که بخش های مختلف اقتصادی‌، فرهنگی و اجتماعی جوامع با عبور از آن به سمت توسعه پایدار حرکت می کنند‌، صنعت حمل و نقل صنعتی توانمند است که در مناسبات فرهنگی‌، اجتماعی و اقتصادی جهان امروز نقش و جایگاه ویژه ای دارد‌، کلیه کارشناسان و اندیشمندان علم اقتصاد بر این باورند که صنعت حمل و نقل یکی از شاخص های موثر در پیشرفت و ترقی یک کشور در کلیه زمینه‌ها است و توجه به حمل و نقل و زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری آن یکی از اصول واجب و ضروری است‌، برخورداری از شبکه و سیستم حمل ونقل ایمن‌، سریع‌، کارآمد و مبتنی بر علم و دانش روز دنیا از عوامل زمینه ساز توفیق کشورها در عرصه تولید‌، بازرگانی داخلی و خارجی و شناساندن تمدن و فرهنگ خویش بوده است و کشور  باستانی و  پر افتخار ایران نیز بخشی از موقعیت و اقتدار تاریخی خود را مدیون موقعیت استراتژیک و جغرافیایی خاص و نقش تأثیرگذار حمل و نقلی خود بوده است.
 
در جمهوری اسلامی ایران به استناد آمار منابع رسمی‌، بیش از 90 درصد از جابه جایی کالا و مسافر بر دوش صنعت حمل و نقل جاده ای قرار دارد و از این رو توجه جدی و ویژه به این بخش که ارتباط مستقیم با جان و مال میلیون ها انسان دارد بسیار حائز اهمیت و حیاتی می باشد.
یکی از پارامترهای اصلی توسعه و پیشرفت در هر بخش‌، ارائه آموزش های لازم، کاربردی و مستمر به نیروی انسانی توسط سازمان های مربوطه و همچنین دانشگاه‌ها و مراکز علمی می باشد و هرچه سطح کمی و کیفی این آموزش ها بیشتر باشد طبیعتاً خروجی امور مطلوبتر و پربارتر خواهد بود، حال سوال جدی و اساسی اینجاست که دانشگاه ها و مراکز علمی و در رأس آنها وزارت علوم در راستای تربیت نیروی کارشناس و متخصص برای صنعت حمل و نقل جاده ای در راستای پیشرفت و تعالی همه جانبه این صنعت چه اقداماتی انجام داده است، چند رشته تخصصی ویژه  حمل و نقل جاده ای و در چند دانشگاه معتبر کشور ایجاد و راه اندازی کرده است و چه تعداد کارشناس و متخصص در زمینه مدیریت حمل و نقل جاده ای تربیت و عرضه کرده است؟ 

با توجه به اهمیت راهبردی و جایگاه موثر بخش حمل و نقل جاده ای در جابه جایی سریع و ایمن کالا‌، مسافر و همچنین تعداد نیروها و شرکت های فعال در این صنعت‌، مکانیزم ها و منابع مالی در گردش بسیار عظیم در این بخش متاسفانه تاکنون هیچ یک از دانشگاه‌های مهم و معتبر کشور رشته ای ویژه و مخصوص این صنعت استراتژیک و حساس طراحی‌، پیاده سازی و اجراء نکرده اند  و اکثریت مطلق مدیران و شاغلین در این بخش یا فاقد تحصیلات علمی و دانشگاهی بوده اند و یا در صورت دارا بودن مدارک تحصیلی دانشگاهی، این مدارک متناسب و مرتبط با این صنعت نبوده و وزارت علوم که متولی تربیت نیروهای مورد نیاز تمام بخش های کشور می‌باشد نیز متأسفانه از این امر غافل مانده و نیرویی را که طی یک دوره جامع و کامل حداقل چهارساله با تلفیقی از دروس رشته های مدیریت بازرگانی، اقتصاد، حقوق، زبان های خارجی، گردشگری‌، امور گمرکی و بندری، بیمه، جغرافیا، حسابداری، بازاریابی، روانشناسی، کامپیوتر، صنایع، عمران، مکانیک و غیره آشنائی داشته باشد را پرورش نداده و متأسفانه امروز باید شاهد این باشیم که صنعت بزرگ، مهم و استراتژیک حمل و نقل جاده ای فاقد نیروهای تحصیل کرده در این زمینه باشد و با توجه به تجربه چندین ساله ای که در زمینه حمل و نقل جاده ای داشته ام باید بگویم امروز صنعت حمل و نقل جاده ای کشور از نظر علمی و آکادمیک بسیار فقیر‌، از نظر اقتصادی بسیار پر هزینه‌، از نظر جانی بسیار پرتلفات‌، از نظر ایمنی بسیار پر حادثه و در مقایسه با کشورهای پیشرفته بسیار در سطح پائین و همچنین با اشکالات و ایرادات بسیار جدی اداره می شود و نتیجه این امر بروز تبعات مخرب و منفی متعددی از جمله حوادث ناگوار جاده ای و از بین رفتن جان و مال هزاران انسان بی گناه و بی دفاع‌، ثأثیرات منفی و مخرب در جذب و رشد صنعت گردشگری کشور‌، تخریب چهره بین المللی کشور در این زمینه‌، افزایش بی رویه هزینه های حمل کالا و مسافر و بالا رفتن  بیش از حد قیمت تمام شده خدمات و محصولات می باشد.
 
به استناد آمارهای رسمی موجود در سایت سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای تا پایان سال 1391، تعداد 4178 شرکت حمل و نقل در زمینه حمل کالا، 2440 شرکت حمل و نقل در زمینه حمل مسافر، 378496 دستگاه انواع کامیون و کامیونت در زمینه حمل کالا، 88762 دستگاه انواع اتوبوس، مینی بوس و سواری در زمینه حمل مسافر، 590223  نفر راننده در زمینه حمل کالا، 200548 نفر راننده در زمینه حمل مسافر و همچنین بیش از 100 هزار نفر نیروی ستادی و اجرائی شاغل در بخش حمل و نقل جاده ای مسافر و کالا به صورت مستقیم در حال فعالیت می باشند.
حال با توجه به آمار فوق و تعداد قابل توجه نیروها و مکانیزم های فعال در این بخش و همچنین اهمیت راهبردی این صنعت در رشد و تعالی اقتصاد داخلی و خارجی، اثر گذاری مستقیم و ملموس بر معیشت و رفاه مردم‌، ارتباط مستقیم و موثر با جان و مال میلیون ها انسان‌، این سوال مهم و اساسی پیش می آید که چرا صنعتی با این همه اهمیت نباید دارای یک رشته دانشگاهی ویژه و مخصوص به خود باشد!؟  

بنابراین لازم است مسئولین و دست اندرکاران وزارت راه و وزارت علوم به دلایل ذکر شده و همچنین به منظور جلوگیری بیش از پیش از بین رفتن جان و مال هزاران هموطن و انسان بی گناه‌، جلوگیری از خدشه دار شدن نام و اعتبار کشور ایران در عرصه های بین المللی دراین زمینه‌، پیشگیری از تأثیر مخرب و منفی بر پایه های اقتصادی کشور و غیره‌، در خصوص ایجاد و راه اندازی رشته ای به نام مدیریت حمل و نقل جاده ای در مقطع حداقل کارشناسی در دانشگاه های معتبر چند شهر کشور (مانند تهران‌، بندرعباس‌، اصفهان‌، مشهد‌، شیراز‌، بندر امام خمینی (ره)‌، اهواز‌، تبریز‌، کرج‌، قزوین و غیره ...) برای تربیت نیروهای انسانی مورد نیاز و همچنین تقویت زیرساخت های این صنعت استراتژیک سریعاً اقدام کنند تا انشالله اولین قدم رشد و توسعه این صنعت که همان آموزش و تربیت نیروی انسانی ماهر و متخصص می باشد برداشته شود و در آینده ای نزدیک صنعت حمل و نقل جاده ای شاهد ورود نیروهای تحصیلکرده، متخصص و آشنا به کلیه قوانین و مقررات مرتبط با حمل و نقل جاده ای باشد و این نیروهای جوان و مجهز به سلاح علم و عمل با تدبیر و استفاده حداکثری از ظرفیت های موجود و پیش رو موجبات رشد و ترقی بیش از پیش این صنعت باشند و باعث دستیابی کشور عزیزمان به اهداف داخلی و خارجی خود در این زمینه شوند. 

در صورتی که نظام آموزشی کشور اقدام به ایجاد و اجرای رشته های تخصصی در زمینه حمل و نقل جاده ای و همچنین تربیت و پرورش صحیح‌، اصولی و مبتنی بر علم روز نیروها و شاغلین صنعت حمل و نقل جاده ای نماید‌، قطعاً و مطمئناً این نیروها با تکیه بر دانش به دست آمده و بهره مندی از تجربه فعالان این صنعت و همچنین الگوبرداری صحیح از کشورهای پیشرفته و صاحب نام، توانائی حل و فصل چالش ها و مشکلات متعدد موجود در این صنعت از جمله ساماندهی اصولی و کاهش عمر مفید ناوگان حمل کالا و مسافر‌، خروج ناوگان فرسوده و معیوب از چرخه این صنعت‌، افزایش ضریب ایمنی ناوگان و استفاده از ناوگان مطمئن و ایمن‌، استخدام و بکارگیری افراد باسابقه و متخصص در شرکت های حمل و نقل به عنوان مدیر فنی جهت بازدید کامل ناوگان قبل از حرکت برای حصول اطمینان لازم از صحت و سلامت ناوگان حمل مسافر یا کالا‌، استفاده از نیروها و رانندگان ورزیده و مجرب و قانون مدار‌، دسته بندی و درجه بندی شاغلین‌، ناوگان و شرکت های حمل و نقل کشور به منظور ارائه خدمات بهتر و برتر‌، تهیه و تدوین دستورالعمل و استانداردهای جدید و کاربردی برای شاغلین و ناوگان این صنعت‌، چیدمان صحیح نیروها جهت تسریع در روند امور‌، ارائه آموزش های کوتاه مدت مفید و موثر به نیروها و رانندگان این صنعت به منظور افزایش واقعی سطح کمی و کیفی خدمات‌، گسترش بیشتر و استفاده حداکثری از علم IT در این صنعت‌، روش های نوین جذب گردشگران داخلی و خارجی در بخش گردشگری‌، مدیریت و کاهش هزینه های این صنعت، افزایش بیش از پیش رفاه مسافران و گردشگران و چندین مشکل اساسی دیگر که فعلاً از ذکر آنها معذورم را به نحوی شایسته و با تعامل و همکاری با مسئولین کلیه بخش های مرتبط و دست اندرکار خواهند داشت. 

در پایان لازم به ذکر است در حال حاضر رشته هایی با نام حمل و نقل و اکثرا در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا در دانشگاه های کشور در حال تدریس و  اجرا می باشند ولی این رشته ها ارتباط مستقیم و موثری با حمل و نقل جاده ای و قوانین و مقررات آن ندارند و بیشتر  حول مباحث فنی و مرتبط با گروه مهندسی عمران می باشند. همچنین در حال حاضر تنها یک دانشکده تخصصی حمل و نقل در کشور وجود دارد که متعلق به دانشگاه اصفهان می باشد و همانطور که گفته شد بیشتر حول مسائل و مباحث فنی از جمله ریل و ترافیک می باشد و بستر آن مهندسی عمران است و ارتباط مستقیم و موثری با صنعت حمل و نقل جاده ای ندارد. 
  

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • بى طرف 0 0

    درکشور ما متاسفانه اکثر امور قربانى ملاحظات سیاسی و حزبی گردیده هست میبایست رییس سابق سازمان حمل و نقل و جاده ای کشور با توجه به تحصیلات مرتبط و دکتراى ترافیک که نسبتا موازی با حمل و نقل جاده ای میباشد تغییر نمیکرد و بجاى ایشان که ریس فعلی جایگزین گردیده و نسبتا هم آشنایی با حمل و نقل جاده ای ندارند و کارشناس ارشد مکانیک میباشند و تا دولت بعدى هم سه سال بیشتر نمانده هیچ چشم اندازی و برنامه خاصی ارایه نشده هست برای مثال واحد آموزش سازمان راهداری از زمان ریس جدید سازمان به نوعی به حاشیه رفته و حتی پرسنل آن واحد تعدیل شده و حتی آیین نامه تاسیس شرکت های حمل و نقل بین المللی که یکی از شاخصه مهم اقتصادی هر کشور میباشد تعلیق شده هست و این در حالی هست که توأما باید بلا فاصله هر آیین نامه بعد از ابطال جایگزین سریع آیین نامه را در پی داشته باشد… برای مثال ای کار به منزله آن میمانند که به مردم اعلام میکنیم هیچ کس گواهی نامه رانندگی درخواست نکند تا بعدا تا اطلاع ثانوی آیین نامه جدید گواهی نامه تدوین گردد!!!! با تشکر از زحمات شبانه روزی تین نیوز

  • کارشناس ارشد راه و ترابری 0 0

    با تشکر از زحمات آقای سیاوشی در تهیه این مطلب پر بار - در تکمیل این مقاله به لینک ذیل رجوع فرمایید http: / / www. tinn. ir / fa / doc / news / ۷۶۳۷۴ / حکایت - هم - پاشیده - شدن - شالوده - حمل - نقل