فرودگاه های ایران روی مرز بحران نقدینگی
علی رغم ظاهر سودآور، ساختار مالی شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران در معرض فشار شدید و خطر اختلال نقدینگی قرار دارد.
خلیل الله معمارزاده: تحلیل داده های رسمی کدال نشان می دهد شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران طی سال های ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۳ جهش سود خالص از ۱۵ به ۸۶ و سپس ۷۴ هزار میلیارد ریال را تجربه کرده، اما این رشد عمدتاً ناشی از اصلاح قیمت گذاری بوده و نه بهبود واقعی بهره وری.
در سال ۱۴۰۴ با افت ۲۳٪ درآمد پروازهای عبوری و رشد هزینه های ستادی، سود خالص به حدود ۳۰ هزار میلیارد ریال با حاشیه سود ۲۶٪ سقوط می کند.
هم زمان گزارش حسابرسی میان دوره ای با اظهارنظر مشروط، انبوه مطالبات و مالیات های معوق، پرونده های حقوقی و ضعف کنترل های داخلی را برجسته ساخته است. این روند آشکار می سازد که علی رغم ظاهر سودآور، ساختار مالی شرکت در معرض فشار شدید و خطر اختلال نقدینگی قرار دارد.
تنها مسیر عبور، طراحی و اجرای یک «سبد پروژه های یکپارچه و سیستمی» است که جایگاه هر اقدام را به درستی تعریف کرده و قدرت نقدینگی پایدار را تضمین کند؛ مدلی که شرکت را از لبه بحران به نقطه ثبات و آینده ای مطمئن هدایت خواهد کرد.
