| کد خبر: 25362 |

◄ تصادفات جاده‌ای؛ جنگی کمرشکن / چه باید کرد؟

تین نیوز | اعضای گروه وایبری " حمل و نقل و لجستیک " در یکی دیگر از بحث‌های گروهی خود این پرسش را مطرح کرده و به آن پاسخ داده اند که " جاده‌ها هر روز فرزندان بی گناه و بی دفاع این آب و خاک را به کام مرگ می کشاند و خانواده‌ها را داغدار می کند، برای حل این مشکل چه باید کرد!؟"
پاسخ برخی از اعضای گروه به این پرسش به شرح زیر است:

امیر نظر داده است:
سونامی سرمایه های سرگردان ملی باید جهت سازی عمرانی پیدا کند.

محمد نظر داده است:
در کوتاه مدت چه کنیم؟

امیر نظر داده است:
تبلیغ در رسانه ملی. فرهنگ سازی در تمام کشورها بعد از خانواده در مدارس شروع می شود. افسران زحمتکش پلیس راهوار در مدارس کلاس تدریس برگزار کنند. مجلسیان بیشتر دلسوز باشند و جایی که جان هموطنان ما در خطر است،با خودروسازان تساهل نکنند.بیمه های مربوط از سقف مسولیت کافی برخوردار باشند.علایم کافی و دارای استاندارد بین المللی به مقدار لازم در جاده ها نصب باشد.
خودرو سازان کمی بیشتر غیرت ملی داشته باشند و خودرو بی کیفیت تولید نکنند. البته بایستی قبلا از سود چند برابری خود ازخودگذشتگی نشان دهند. بزرگان ما در طول تاریخ معاصر همیشه از نا اهلان و نا محرمان هراس بیشتری داشته اند تا دشمنان بیگانه. مهمتر از جاده ها
خیابانهای شهری است که ناهنجاریهای بیشتر دارد ولی دیده نمی شود.
خودرو سازان در برابر درآمدهای سرشار باید در عمران و ایمنی راه های کشور سهم داشته باشند.

محمد نظر داده است:
راهکار کوتاه مدت به نظر بنده یکی آموزش همگانی و تبلیغات سنگین رسانه ای و اصلاح و تقویت فرهنگ رانندگیست. دیگری رسیدن به وحدت و همدلی و تشکیل اتاق فکر به دور از دور از سیاست و حاشیه ها و دست بر داشتن از کی بود کی بود من نبودم، است.

امیر نظر داده است:
هزینه ها و تلفات ملی ناشی از تصادفات از هزینه‌های هر جنگی کمر شکن‌تر است. تبلیغات خودروسازان در رسانه ها بیشتر حول محور فروش است تا رقابت پذیری محصولاتشان در رعایت ایمنی.
حقوق مسلم اقشار جامعه باید بازتعریف و انسانی تر اجرا شود، احیا اصول قانون اساسی به صورت صادقانه چراغ راه مدیران علی محور خواهد بود. 
به تعبیر ساده:
سواره ها به فکر پیاده ها باشند.
چه در خیابان و جاده، چه در اداره، چه در سیاست. توقع بی جایی است از مدیری با درآمدهای سرشار چند میلیونی بخواهیم غم زیر دستی را بخورد با حقوقی ناچیز نزدیک به یک دهم ایشان.

حسین نظر داده است:
در این زمینه چند سوال مطرح است:
1- آیا متناسب با میزان افزایش ایمنی و کاهش حوادث رانندگی، بررسی و مطالعه، آموزش و تحقیق در کشور انجام می شود؟
2- آیا حوادث رانندگی و جاده ای در کشور ما برای مسئولین و مقامات عالیرتبه یکی از مصائب عمومی تلقی می گردد و برای کاهش ان به میزان کافی بودجه اختصاق داده می شود؟
3- آیا بودجه کافی برای توسعه زیرساخت و خدمات جانبی حمل و نقل جاده ای کشور متناسب با رشد جمعیت و افزایش خودرو اختصاص می یابد؟
4- آیا شرایط طراحی و ساخت و بهره برداری از انواع خیابان و جاده در حد استاندارد و ایمن هست؟
5- آیا گذرهای عبور عابر پیاده استاندارد با قابلیت جذب در خیابان و جاده وجود دارد؟
6- آیا توزیع گردشگری در روزهای سال مناسب هست یا همه به نوعی مجبورند در زمان خاص مانند نوروز و تابستان یا چند رو تعطیل اداری به مسافرت بروند؟
7- آیا امکانات تفریحی رانندگی در کشور به اندازه ای هست که برخی جوانان، جاده ها را با پیست مسابقه اشتباه نگیرند. آیا هم رانندگان شرایط عمومی رانندگی از جمله رعایت سرعت، سبقت، عدم عجله و شتاب،خواب آلودگی و... را مورد توجه قرار می دهند؟
9- آیا پلیس راهور علاوه بر اعمال قانون به راهنمایی در امر رانندگی نیز می پردازد؟
10- آیا خودروهای تولید ملی، ایمنی دارند؟

محمد نظر داده است:
سعی خواهم کرد با رعایت انصاف و بر اساس وسع خویش پاسخ این سوالات را بدهم.
1 - فکر نکنم جامعه علمی متناسب با این موضوع حرکت کرده باشند و قطعا از چرخه حرکت عقب مانده اند.
2- قطعا جز دغدغه ها محسوب می شود و مصداق این ادعا کاهش تلفات انسانی از 27 هزار نفر در سال 84 به 17 هزار نفر در سال 92 علی رغم افزایش جمعیت و خودروها و نمی توان از این فعالیت ها به سادگی گذشت ولی باز هم جای کار فروان در این خصوص وجود دارد. 
3-  پاسخ این سوال را نمی دانم چون از بودجه های تخصیصی اطلاعی ندارم. 
4- خیر در سطح ایمن و استاندارد نیستند. 
5- نظری ندارم. 
6- قطعا و بلاشک توزیع گردشگری متناسب با فصول مختلف سال انجام نمی شود و بهتر است بگویم اصلا در اینخصوص برنامه ای نداریم.
7- قطعا و بلاشک وجود ندارد.
8- برخی از رانندگان انصافا رعایت می کنند و توجه لازم را دارند ولی اکثرا خیر توجهی ندارند.
9- برخورد پلیس اکثرا قهری است و کمتر به امر ارشاد می پردازد.
ولی در همین برخورد قهری هم نرمش به خرج می دهد و آن گونه که باید عمل نمی کند ولی در کل باید مورد تقدیر و احترام قرار گیرند.
10- در خصوص خودروی پراید واژه ایمنی به مثابه شوخی و مزاح است ولی کیفیت سمند بد نیست البته نسبت به پراید بد نیست.

امیر نظر داده است:
در جواب این سوالات باید عرض کنم:
1-با تمام تلاش های گذشته به نظر می رسد برای رسیدن به نتایج بهتر لازم است بخش صنعت و بخش غلتی کشور همسویی و همفکری بهتری داشته باشند و ارتفاع خود را با طرف دیگر نزدیک کنند.
2- پایین آمدن آمار تلفات انتگرال اجرای بسیاری از تغییرات در سطح اجتماع ماست و لزوما علت و عامل واحدی ندارد.
3- بنابر اصول اقتصاد کلان، هر کدام از بخش های جمعیتی که از منافع ملی برخوردار  می شوند باید برای کنترل زیانهای حاصله، عوارض و مالیات مشمول استفاده خود را نیز بپردازند، این مشمول تولید کنندگان تا طیف مصرف کنندگان نهایی است. مسئول بودجه بندی در میزان سهم دریافتی  دولت می باشد.
4- در مورد استاندارد سازی ایمنی با فقر فرهنگی بیش از فقر مواد قانونی مواجه هستیم. شاهد این مقال عدم استفاده عابران از پل های هوایی در بزرگراه ها و معابر شهری است.
5- برای مقایسه رشد گذرهای عابر پیاده کافیست نگاهی به کشورهای جنوبی ایران بیندازیم. از نظر مقایسه جمعیتی عقب هستیم.
6- توزیع گردشگری؟ مفهوم بجایی است که امیدوارم شناسانده شود.
7- این قبیل تفریحات نسبتا سالم اگر هم به صورت غیر استاندارد هم وجود داشته باشد به علت گرانی متعلق به اقلیت حرفه جامعه است.
8- بهتر است از تناسب 80 درصد به 20 درصد استفاده کنیم، امید است که قانون دوستان درصد اکثر را پوشش دهند.
9- برخورد های پلیس به وسیله ابزارهای سخت افزاری نظیر دوربین های مدار بسته در اعمال قانون پیروز تر و قانون مدار تر بوده است.
10- کنترل های دولتی که در مسیر ورود سواری های خارجی نظیر بنز و بی ام دبلیو و...در اخذ استاندارد و میزان بهینه سازی سوخت و حمایت از مصرف کننده اعمال می شود ای کاش در بین خودروسازان داخلی هم اعمال می شد. ای کاش...
در اوج کلام سه عامل اساسی ترافیک یعنی;
جاده، انسان، اتومبیل هر سه در تنگنا به سر می برند.

عباس نظر داده است:
اگرچه آمار تلفات جاده ای رو به کاهش است اما امر به علت افزایش تحقیقات علمی و آموزش نیست. تحقیقات و آموزش در حمل و نقل و ایمنی نیاز به توجه بیشتر دارد.
مسئولین نسبت به مقوله ایمنی بی تفاوت نیستند تشکیل مستمر کمیسیون ایمنی باحضور دستگاه های ذی ربط و تلاش برای ارتقای آن به شورای عالی ایمنی حاکی از توجه مقامات کشور به موضوع ایمنی است.
تخصیص بودجه به بخش های مختلف با توجه به امکانات و منابع کشور صورت می گیرد. توازن نسبی برقرار است امابه مقوله آموزش وفرهنک سازی باید توجه بیشتری شود.
زیرساخت هاو شبکه جاده ای به غیر از ایام پیک تردد، با وضعیت ترافیک سازگاری نسبی دارد. ترافیک و ایمنی در ایام نوروز و تعطیلات چند روزه به یک معضل تبدیل می شود که باید چاره ای برای آن اندیشید.
جاده های ایران از کیفیت نسبتا خوبی برخوردارند.
متاسفانه از گذرهای عابرپیاده درکشور به خوبی استفاده نمی شود. حتی در مکان هایی که گذر عابر وجود دارد عابران بیشتر از عرض جاده و خیابان عبور می کنند که نیاز به فرهنگ سازی دارد.
توزیع گردشکری در طول سال اصلا مناسب نیست که به همین دلیل بارترافیک جاده ها درایام خاص بیش از حد افزایش می یابد.
امکانات تفریحی رانندگی در کشور وجود ندارد و اگرهم وجود داشت هیچ تضمینی وجود ندارد که جوانان سرعت مجاز را رعایت کنند. جای پارک های آموزش ترافیک در کشور بیش از امکانات تفریحی خالی است.
در رانندگان وسایل نقلیه عمومی قوانین بیشتر رعایت می شود ولی به طور کلی رعایت قوانین و مقررات رانندگی در ایران وضعیت مناسبی ندارد.
جای راهنمایی و ارشاد در رفتار پلیس راهور خالی است و به عنوان بخشی از اقدامات فرهنگ سازی باید مورد توجه قرار گیرد.

محمد نظر داده است:
در سوئیس اگر تعداد تخلفات رانندگی راننده‌ای از حد مجاز تعیین‌شده در سال بیشتر باشد به عنوان ‌بیمار روانی از رانندگی محروم می‌شود.‌ در آمریکا هم اگر راننده‌ای مرتکب تخلفات حادثه‌ساز مانند سرعت غیرمجاز یا حرکات نمایشی حین رانندگی شود گواهینامه‌اش به مدت 60 روز و چنانچه در حال غیرعادی رانندگی کرده باشد به مدت 90 روز معلق می‌شود.‌ رانندگی پس از نوشیدن مشروبات الکلی بخصوص در صورتی که به جراحت و تلفات منجر شود یکی از اعمال خلافی است که اگر رانندگان در نیوزیلند مرتکب آن شوند هزینه‌سازترین تخلفات را مرتکب شده‌اند. رانندگانی که چنین تخلفاتی را مرتکب می‌شوند مجازات نقدی، حبس و محرومیت از رانندگی در انتظارشان خواهد بود.
راننده‌ای که در نیوزیلند پس از مصرف مشروبات الکلی اقدام به رانندگی کرده و تصادفی منجر به جرح یا فوت را رقم زده ، علاوه برحدود 20 هزار دلار (64 میلیون تومان) جریمه نقدی، یک سال محرومیت از رانندگی و حداکثر دو سال حبس را باید تحمل کند. ‌
در انگلیس جریمه 5000 پوندی (27 میلیون تومان) همراه مجازات حبس در انتظار رانندگانی است که حداکثر ظرف 24 ساعت از وقوع تصادف از صحنه گریخته و موضوع را از پلیس مخفی می‌کنند. علاوه بر این، سرعت غیرمجاز هم در انگلیس جریمه هزار پوندی دارد. 
در نیویورک داشتن سرعت غیرمجاز هنگام رانندگی 45 تا 600 دلار (یک میلیون و 920 هزار تومان) جریمه دارد و اگر این تخلف ‌حوالی مدارس انجام شود مشمول 90 تا 1200 دلار (سه میلیون و 840 هزار تومان) جریمه می‌شود. 
در آلمان وقتی پلیس راننده‌ای را شناسایی می‌کند که با سرعت غیرمجاز می‌راند نه‌تنها وی را جریمه می‌کند، بلکه اعتبار گواهینامه‌اش را به مدت یک‌سال لغو می‌کند.
در این کشور فقط کافی است راننده‌ای طی دو سال، یک بار مرتکب هر کدام از سه تخلف عبور از چراغ قرمز، سرعت غیرمجاز و رعایت نکردن فاصله مناسب با خودروی جلویی شود تا گواهینامه رانندگی‌اش باطل شود. 
در این سوی دنیا و در قاره آسیا نگاهی به قوانین ترافیکی کشور کویت نیز نشان می‌دهد اگر راننده‌ای برای چهار بار دچار تخلف استفاده از خودروی شخصی برای حمل ونقل عمومی شود مجوز رانندگی‌اش به مدت یک‌سال توقیف می‌شود.

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • شاهرخ ظهرابزاده 0 0

    به نظر بنده که الان ۱۵ سال است رانندگی می کنم و در معابر شهری و جاده ای هم فراوان رانندگی کرده ام، ‌ همچنین شرایط رانندگی و معابر برخی کشورها رو هم به میزان محدودی دیده ام، بیش از ۲۰۰ هزار کیلومتر با خودروی داخلی(سمند و ۴۰۵) و بیش از ۱۰۰ هزار کیلومتر با خودروی خارجی رانندگی کرده ام، اگر بخواهم اصل پارتو رو در خصوص عوامل منجر به تلفات رانندگی پیاده کنم، اثرگذارترین عامل رو انسان می دونم. در حال حاضر معابر کشور و نیز وسایل نقلیه تولید داخل، دارای نقایصی هستند که جای ارتقا دارند. و نمی توان گفت عاری از اشکال هستند. اما با فرض اصلاح نقائص معابر و خودرو، و عدم تغییر الگوی رانندگی، کاهش قابل ملاحظه ای در تلفات نخواهیم داشت. همین بس که نیمی از این کشته های رانندگی که در سال گذشته که به محدوده ۱۸ هزار نفر رسیده عابر پیاده و موتورسوار بوده اند. یعنی حداقل خودروسازها در نیمی از این حوادثاصلا ذی نفع نیستند. لذا خیلی ساده انگارانه است که خیال کنیم که اگر تمام خودروهای داخلی رو جمع کنیم و به مردم مثلا تویوتا بدهیم این آمار ۱۸ هزار تایی برسد به مثلا ۲ هزار تا. در خصوص خودروی پراید هم بنده می بینم متاسفانه به گونه ای اظهار نظر می شود که گویی این خودرو تنها در ایران مورد استفاده قرار گرفته است. این خودرو با نام مزدا ۱۲۱ و فورد فستیوا در از سال ۱۹۸۶ تا میان دهه ۹۰ در ایالات متحده، ژاپن، استرالیا و کشورهای اروپای غربی نیز به فروش می رسیده و تا سال ۲۰۰۰ نیز در کره تولید می شده است. سپس خط تولیدش به ایران منتقل شده آنچه هم الان در سایپا با نام x۱۰۰ تولید می شود، ظاهرش همان پراید سابق است اما در باطن تفاوت بسیاری کرده و بدنه اش از پرایدهای کره ای مقاوم تر است. حال پرسشی از خودمان: در آن زمانی که پراید در کشورهای دیگر مورد استفاده قرار می گرفته آیا ارابه مرگ خوانده می شده؟ آیا غیر ایمن بوده؟ آیا مثلا در آزادراه ها ترددش ممنوع بوده؟ قطعا پاسخ خیر است. پس چگونه است این خودرو در زمان خودش مشکل زا نبوده اما به یکباره در کشور ما شده است مشکل زا؟

  • رهگذر 0 0

    هر کس هر جا هر حرفی بزند ظهرابزاده زود می پرد وسط و شروع به دفاع بی جا کردن از خودرو سازها می کند ظهرابزاده حیا کن خودرو سازها رو رها کن! من از طرف مردم قول می دهم دنیا و آخرتت رو تضمین می کنیم مگر خودرو ساز ها چقدر بهت می دهند؟ ما مردم همه پولهامونو جمع می کنیم تو سنگ ما رو به سینره بزن خوب!؟

  • صرفا مخاطب 0 0

    جناب رهگذر همه جا دنبال مطالب یکی می گردی تا زیرش کامنت بذاری و توهین کنی که چی بشه؟ دارم فکر می کنم یکی مثل شما اگه تو این کشور کاره ای می شد چه جوری کسایی رو که عقیده شون مخالف بود رو حذف می کرد؟ من به عنوان یه مخاطب خوشحالم که شاهرخ خان همه جا برای بیان نظراتش دلیل میاره و با شجاعت اسمش رو می نویسه و با رفتارهای توهین آمیز شما هم از کوره د ر نمی ره. درست یا غلط تحلیل های شاهرخ خان رو کاری ندارم اما دو تا نکته تو مطالبش هست یکی این که توهین نمی کنه دوم این که دلایلی میاره که نشان میده مطالعه کرده. شما انگار داری تو تاکسی حرف می زنی. بابا شما هم بدون توهین حرفت رو بزن تا که هر دو مطلب رو می خونیم بدونیم حرف شما چیه؟ فقط حرف[…] که فایده نداره.

  • علیرضا حشمتی 0 0

    ظهاربزاده جان به این مردم تویوتا بدی بیشتر تصادف می کنن چون سرعت بیشتری میره! از وقتی نسل جدید(متولدین دهه های ۶۰ و ۷۰) وارد اجتماع شد این قتل عام جاده ای و خیابانی تشدید شد متاسفانه نسل جدید نسل خطرناک بی فرهنگ بی استعداد و از نظر روحی و خانوادگی به شدت آسیب دیده و بیماریه. پریشب در آزادرها تهران کرج شاهد تصادف مرگبار و آتش سوزی یک ۲۰۶ بودم که ۴جوان معلوم الحال دیوانه وار رانندگی میکردند جز با سرکوب شدید این نسل و آموزش نسل بعدی نمیشه جلوی تلفات جاده ای را گرفت سرکوب شهوتچرانان جاده ای و رانندگی در زمان ۱سال با خشنترین نیروی یگان ویژه قوانین بسیار سخت محرومیت مادام العمر و حبس توسط یک رضاشاه راهنمایی و رانندگی مقدوره(نه یک معلم پرورشی مهربان و ساده لوح مثل سردار اسکندر مومنی). کسانیکه با این قاتلین آسوده خاطر جاده ای مصالحت میکنند در قتل مردم بی گناه شریکند. این جماعت داعشیان جاده ها و خیابانهای تهرانند. رحم با اینها ضقاوت در حق افراد مظلوم و بی گناهه