راه آهن قارص نخجوان؛ غفلت پرهزینه/ چرا در تکمیل راه آهن رشت به آستارا درجا می زنیم؟
در سال های گذشته، حدود ۲ تا ۳ میلیون تن بار از مسیر راه آهن جلفا عبور می کرد و منبع درآمدی مهم بود. اما حالا این ظرفیت به سمت ترکیه می رود، چون ما همچنان در تکمیل پروژه هایی مثل راه آهن رشت به آستارا درجا می زنیم.
حسین سلاح ورزی: ترکیه و آذربایجان با ساخت خط آهن ۲۲۴ کیلومتری قارص نخجوان، مسیر تازه ای را کلید زده اند که سالانه ۱۵ میلیون تن بار و ۵.۵ میلیون مسافر را بدون عبور از ایران جابه جا می کند.
معنای این پروژه روشن است: ایران دیگر در اتصال نخجوان به باکو نقشی نخواهد داشت.
در سال های گذشته، حدود ۲ تا ۳ میلیون تن بار از مسیر راه آهن جلفا عبور می کرد و منبع درآمدی مهم بود. اما حالا این ظرفیت به سمت ترکیه می رود، چون ما همچنان در تکمیل پروژه هایی مثل راه آهن رشت به آستارا درجا می زنیم. نتیجه آن شده که سهم واقعی ایران از ترانزیت کمتر از ۱۰ میلیون تن است؛ در حالی که ظرفیت بالقوه کشور بالای ۵۰ میلیون تُن برآورد شده.
پرسش ساده است: تا کی باید با بی عملی مسئولان، برگ های ژئوپلیتیک ایران یکی یکی به رقبا واگذار شود؟
