| کد خبر: 133411 |

سرنوشت کریدور شمال جنوب در دست چابهار

دولت نگاه ویژه‌ای به بندر چابهار دارد. بندر چابهار می‌تواند محور ترانزیت شرق به آسیای مرکزی و افغانستان باشد و حتی به دریای خزر خدمات‌رسانی کند و ترانزیت زیادی از این بندر انجام شود.

تین نیوز

دولت نگاه ویژه‌ای به بندر چابهار دارد. بندر چابهار می‌تواند محور ترانزیت شرق به آسیای مرکزی و افغانستان باشد و حتی به دریای خزر خدمات‌رسانی کند و ترانزیت زیادی از این بندر انجام شود.

 

با این حال هم‌اکنون بندر گوادر پاکستان در حال تکمیل زیرساخت‌هاست و چینی‌ها حدود ۵۰میلیارد دلار در این بندر سرمایه‌گذاری کرده‌اند و برای ایجاد جاده و راه‌آهن در این مسیر برنامه‌ریزی شده است؛ که در صورت تکمیل زیرساخت‌ها، راه‌آهن از غرب چین به پاکستان خواهد رسید که به عقیده برخی کارشناسان با پیشرفت این پروژه، چابهار موقعیت خود را از دست خواهد داد.

 

با توجه به ناامنی‌های موجود در بندر گوادر، چابهار شانس بسیار بیشتری برای در دست گرفتن محور ترانزیت شرق دارد. از سوی دیگر اشتراکات فرهنگی و اجتماعی ایران با افغانستان و تاجیکستان، در توسعه این محور تاثیرگذار است. درصورت توسعه راه‌آهن چابهار، ایران می‌تواند از چابهار به سمت شمال و شمال‌شرق و حتی غرب ارتباط برقرار کند و تمام بار آسیای جنوب شرقی را از طریق همین بندر ترانزیت کند. درحال‌حاضر توسعه راه‌آهن چابهار با ۹هزار میلیارد تومان کسری بودجه روبه‌رو است. امکان تامین این رقم با منابع داخلی وجود ندارد و باید دنبال سرمایه‌گذار خارجی باشیم.

 

درحال‌حاضر راه‌آهن چابهار- مشهد بیشترین کسری منابع را دارد. توسعه ریلی چابهار وقتی صرفه اقتصادی دارد که راه‌آهن از چابهار به سرخس و مشهد وصل شده و راه ترانزیتی مناسبی ایجاد شود. توسعه راه‌آهن چابهار به جز اینکه می‌تواند ترانزیت بخش مهمی از کالاهای آسیای مرکزی را از طریق اقیانوس هند به آسیای جنوب شرقی و استرالیا برساند، در توسعه شرق ایران بسیار تاثیرگذار است، زیرا درحال‌حاضر بین شرق و غرب ایران، فاصله زیادی در سطح درآمدها وجود دارد. توسعه راه‌آهن چابهار نیازمند ۵/۲میلیارد دلار سرمایه‌گذاری است. شرکت‌های خارجی آمادگی دارند شریک مالی ایران برای توسعه ریلی این منطقه باشند، درحالی که ما هنوز نتوانسته‌ایم شریک خارجی مناسبی پیدا کنیم. در کنار قرارداد مادری که با یک شرکت ایرانی به شکل «بی‌ال‌تی» برای توسعه فاز یک این بندر بسته شده، قراردادی نیز با هندی‌ها به شکل «بی‌اوتی» به ارزش ۸۵میلیون دلار برای طرح توسعه فاز نخست بندرشهیدبهشتی بسته شده که به دلیل گسترده بودن پروژه، کمی کند پیش می‌رود.


غلامرضا سلامی - مشاور وزیر راه و شهرسازی

 

منبع: روزنامه گسترش تجارت

اخبار مرتبط

خواندنی ها

ارسال نظر

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.

  • تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمی‌کند.

  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

  • انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.

  • جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.

  • ناشناس 0 0

    با سلام ما حتی با کشورهای ترکزبان اسیای مرکزی هم تعلق خاطر داریم چون حوزه نوروز هستیم و هم تاریخ مشترک داریم چون جز جغرافیا فرهنگی ایران بزرگ حساب میشوند لذا ما باید از مزیت های فرهنگی استفاده کنیم .

    از کوچکترین اشتراک های نژادی هم در راستای توسعه روابط استفاده کنیم الان کشور عزیزمان بیشترین تنوع قومی داریم .که باید از این ظرفیت ها برای ایجاد دوستی و پل ارتباطی با کشورهای همسایه استفاده بکنیم .
    مثلا کرمانشاه ما باید مثلا قطب نگاه کردهای منطقه شود.
    یا تبریز مرکز مبادله اقتصادی ترکهای منطقه .
    اهواز قطب اقتصادی و فرهنگی اعراب .
    یعنی ما نقاط مشترک زیاد با منطقه داریم که بخاطر عدم استفاده درست بوده زمینه گسترش اقتصاد روابط داریم چون نقاط اشتراک عمیق داریم

    اینها را از تهدید میتوان فرصت تبدیل کرد .
    انهم با دیپلماسی فعال میشود.

    در راستای رقابت ژاپن و هند با چین باید انها را متقاعد به سرمایه گذاری در چابهار بکنیم .
    چابهار مانند عسلویه ایران هست . ترانزیت بعد از اتمام نفت میتواند خلأ انرا پرکند امپراطوری های هخامنشیان ساسانیان و صفویه با ترانزیت درامد داشتند مثل جاده شاهی،جاده ابریشم کاروانسراهای شاه عباسی

    لذا ترانزیت برای ما حیاتی است .تاریخ ثابت کرده که امپراطوری های ایران ترانزیت هم رونق داشته
    تا زمانی که نا امنی در پاکستان افغانستان هست .
    ایران نقطه بالقوه ترانزیت میباشد .ما به اروپا هم وصل هستیم .

    ما باید از هر وسیله ای فرهنگی و امتیازات خود استفاده کنیم و اقتصاد خود را گسترش بدهیم .
    پاکستان مطمئنا ابزار کار ندارد .
    همینطور ما ابزار فشار بر پاکستان هم داریم .

    دقت کنید پاکستان خط لوله آی پی اجرا میکند اما از اجرای خط لوله صلح سرباز میزند و ایران میتواند غرامت های هنگفت از پاکستان بگیرد متاسفانه کمی سهل انگاری شده.و منافع ملی فراموش شده.
    دقت کنید الان ما به ترکیه غرامت گاز میدهیم ولی تابحال برای گرفتن غرامت خط لوله صلح پاکستان کاری نکردیم با پول غرامت خط لوله صلح میشود میتوان راه اهن و بندر چابهار درست کرد.

    لذا ما نباید فرصت ازدست بدهیم بسرعت ازهمه بازوهای قدرت و فرهنگ و دیپلماسی باید کریدور مذکور تمام کنیم
    چون اینده اقتصادی ،ژئوپلتیک و استراتژیک ما به ان وابسته است اگر میخواهیم در معادلات اقتصادی جهان نقش داشته باشیم