حرکت روی ریل با هدف حمل 100 هزارتن در ماه

امضای 4 تفاهم نامه در حاشیه یازدهمین نمایشگاه ریلی

به گزارش تین نیوز به نقل از صنعت حمل و نقل، گفتگویی را با یکی از مدیران فعال در صنعت حمل و نقل ریلی داشتیم. شرکت توسعه حمل و نقل ریلی پارسیان یکی از شرکت های زیرمجموعه هلدینگ غدیر است. بزرگترین شرکت حمل و نقل ریلی مخزن دار در سطح کشور که فعالیت خود را از سال 84 آغاز کرده و در یازدهمین نمایشگاه حمل و نقل ریلی که در اواخر اردیبهشت ماه امسال برگزار شد تنها شرکتی بود که چهار تفاهم نامه را در راستای شعار امسال و اهداف برنامه ی هفتم توسعه به امضا رساند.

شرکت توسعه حمل و نقل ریلی پارسیان هر سال با رویکردی نو در نمایشگاه ریلی حضور پیدا می کند و تیم فنی و بازرگانی این مجموعه با جدیت و پشتکار تمام اهداف خود را تا عملیاتی شدن دنبال می کند.

در سال 98 تعداد صد دستگاه واگن مخزن دار از یک شرکت های داخلی در اراک خریداری کرد و هم اکنون در کشور حدود چهار هزار دستگاه واگن مخزنی دارد که از این تعداد حدود سه هزارو پانصد دستگاه آن فعال است. دکتر سید نواب حسینی منش مدیرعامل شرکت توسعه ی حمل و نقل ریلی پارسیان در گفتگو با خبرنگار ماهنامه صنعت حمل و نقل برنامه ها و طرح های توسعه ای این شرکت را بازگو کرد.

شرکت توسعه حمل و نقل ریلی پارسیان در میان شرکت های حمل و نقل ریلی در چه جایگاهی قرار دارد، چه کالاهایی را حمل و میزان تناژ حمل آنها چه مقدار بوده و نسبت به سال های قبل چه رشدی داشته است؟

شرکت حمل و نقل ریلی پارسیان به عنوان بزرگترین شرکت مخزن دار کشور به شمار می آید که مالک بالغ بر 1200 دستگاه واگن مخزن دار هستیم و به صورت تخصصی در حوزه ی حمل محموله های نفتی، صنعتی و خوراکی فعالیت می کنیم. از سوی دیگر رئیس کارگروه مخزن دارهای انجمن حمل و نقل ریلی نیز هستیم.

شرکت ما از جمله شرکت های بورسی، جوان و چابک است. این شرکت سبد بزرگی از محمولات نفتی را برای شرکت های نفتی، پتروشیمی و روغن های صنعتی حمل می کند. همکاران ما در راستای اهداف انتقال بار از جاده به سمت ریل و همچنین جذب بارهای جدید تلاش بسیار می کنند.

همانطور که مستحضر هستید هدایت بار از جاده به سمت ریل منفعت های کلان برای کشور و همچنین کاهش زمان و قیمت تمام شده برای صاحبان بار و کالا به همراه دارد که از جمله ویژگی های چشمگیر حمل از طریق ریل است. در راستای رسیدن به این اهداف، تفاهم نامه هایی در نمایشگاه یازدهم ریلی به امضا رساندیم و در نهایت اجرایی خواهیم کرد.

لطفا در مورد مضمون تفاهم نامه های به امضا رسیده در یازدهمین نمایشگاه ریلی توضیحات بیشتری بفرمایید.

تفاهم نامه ی اول با منطقه آزاد سرخس بود که در آن موافقت نامه ی اولیه برای احداث یکی از پایانه های تخصصی تخلیه و بارگیری حمل محموله های نفتی در منطقه ی سرخس در شمال کشور به امضا رسید. در برنامه هفتم توسعه ی کشور، وزارت راه و شهرسازی متولی پروژه بسیار حائز اهمیت ترانزیت 50 میلیون تن بار در سال است که در این برنامه توسعه، 30 درصد ترانزیت انجام شده باید از طریق ریل صورت گیرد.

30 درصد ترانزیت یعنی حمل 15 میلیون تن بار از طریق ریل. اکنون حمل ریلی ترانزیت سالیانه در کشور بیش از 5/1 میلیون تن نیست. بنابراین افزایش ظرفیت حمل ریلی تا ده برابر، فقط مستلزم وجود ناوگان نیست بلکه به طور یقین نیاز به پایانه و دو خطه کردن خطوط ریلی و توسعه ی ریل است.

برای رسیدن به این هدف، هلدینگ لجستیک غدیر گام محکمی را در مسیر کریدور شمال – جنوب نهاد تا این دو مرکز را در شمال و جنوب، توسط ریل متصل و محموله های ترانزیتی را از حوزه ی CIS و روسیه به هندوستان و کشورهای حوزه ی خلیج فارس از طریق ریل حمل کند.

این محموله ها از منطقه آزاد سرخس بارگیری شده و در بندرعباس تخلیه و در کشتی بارگیری می شود. در همین راستا تفاهم نامه ای با منطقه آزاد سرخس برای احداث یک پایانه ی تخصصی محمولات نفتی منعقد شد. همچنین سه تفاهم نامه با شرکت نفت بهران، نفت پارس و ایرانول به امضاء رسید تا بتوانیم صادرات روغن های صادراتی شرکت های نامبرده را که شامل روغن پایه و اکستراکت است اجرایی کنیم.

برای اولین بار، لوبکات توسط ریل حمل می شود که تاکنون انجام نشده است. لوبکات را از بندرعباس به مقصد پالایشگاه های این سه شرکت حمل می کنیم تا به واسطه ی این کار، زنجیره مواد اولیه و همچنین توسعه ی صادرات کالاها را برای این شرکت ها تسهیل کنیم.

لطفا جنابعالی بفرمایید با توجه به انعقاد این تفاهم نامه ها، شرکت حمل و نقل ریلی پارسیان چه سهمی از حمل بار ریلی را به خود اختصاص می دهد؟

ما برای این سه شرکت سهم حمل حداکثری از طریق ریل را برنامه ریزی کرده ایم و اگر تمامی این زنجیره را روی ریل بیاوریم می توانیم در صنعت ریلی به طور میانگین ماهیانه بیش از صد هزار تن بار را جا به جا کنیم که رقم بسیار بزرگی است. از سوی دیگر توسعه ی واگن های مخزن دار شرکت با خرید دویست واگن نو به هزار و چهارصد واگن طبق برنامه برسد.

در حال حاضر، در بحث ترانزیت بسیاری از شرکت های روسی و منطقه CIS توسط کشتی محموله های خود را به سمت کشورهای هندوستان و حوزه ی خلیج فارس صادر می کنند. بخصوص در بحث مازوت کم سولفور که در کشور خیلی کم است و معمولا از طرف روسیه تأمین می شود. نقشه اصلی ما حمل مازوت کم سولفور برای شرکت های کشتیرانی جنوب است تا بتوانیم آن راتوسط ریل تا سرخس بیاوریم و از آنجا با واگن های خودمان تا بندرعباس برای شرکت های کشتیرانی نیازمند این نوع سوخت، حمل کنیم. این امر برای اولین بار در کشور انجام می شود. واگن های روسی به دلیل تفاوت سایز ریل های کشور روسیه نسبت به ریل های ایران، نیازمند تغییر بوژی است که هزینه ها را افزایش می دهد و همچنین با کمبود لکوموتیوی که در کشور با آن روبرو هستیم این امر امکان پذیر نیست.

شرکت توسعه ریلی پارسیان امسال کار خود را با هدف ترانزیت محموله های نفتی در کشور آغاز کرده است. باید بگویم هم اکنون در کریدور شرق به غرب، کشور عراق بسیاری از محموله های افغانستان را تأمین می کند چه در مازوت، گازوئیل و یا محصولات نفتی دیگر، اما تمام آنها توسط جاده حمل می شود. اگر بتوانیم کریدور شرق به غرب را با کمک شرکت راه آهن ج.ا.ا و وزارت راه و شهرسازی فعال کنیم یک سبد جدید حمل کالا اتفاق خواهد افتاد.

با توجه به خرید  200 واگن مخرن دار جدید و با توجه به شعار امسال “جهش تولید با مشارکت مردم” چه برنامه ای برای حمایت از تولید داخل دارید؟

در گذشته شرکت حمل و نقل ریلی پارسیان یکصد دستگاه واگن از تولید داخل خریداری کرده اما در راستای حمایت از تولید داخل تمام قطعات مورد نیاز خود را از تولیدات داخلی خریداری می کنیم. هم اکنون چرخ های منوبلاک واگن ها را از شرکت توانمندی در اصفهان خریداری می کنیم و هرساله قرارداد آن تمدید شده است. امسال هم تعداد هشتصد و پنچاه عدد چرخ منوبلاک به ارزش شصت میلیارد تومان از همین شرکت خریداری کرده ایم. در خصوص خرید واگن مخزن دار نیز تمامی ملزومات آن از جمله چرخ، شاسی و حتی خود مخزن در داخل تولید می شود و با شرکت های تولید کننده وارد مذاکره شده ایم.

باید بگویم 120 میلیون لیتر بنزین روزانه در کشور مصرف می شود که که این رقم بسیار بالا، تماما توسط جاده حمل می شود. در حقیقت یک واگن حمل بنزین در کشور وجود ندارد، بر همین اساس به سراغ دانشگاه ها و شرکت های دانش بنیان رفتیم تا با ترغیب آن ها این واگن ها را تولید کنند. در این راستا تلاش خواهیم کرد تا تابستان امسال مناقصه ی ساخت آن را برگزار کنیم.

با توجه به کمبود نیروی کشش در راستای توسعه ناوگان چه سیاست هایی را در نظر گرفته اید؟

در حال حاضر یکی از مشکلات کشور مسیر بازرگانی و مسیر بار است که به نیروی کشش برمی گردد. به همین منظور برای تأمین نیروی کشش با شرکت های داخلی و هم با واردکنندگان مذاکراتی انجام شده است. در نهایت تصمیم داریم از تولیدکنندگان داخلی لکوموتیو خریداری کنیم که برای خرید آن باید مبلغی بالغ بر سه هزار میلیارد تومان تامین مالی خواهیم کرد. در مرحله اول اقدام به فروش اوراق در بازار سرمایه کردیم تا شرکت ما بتواند زنجیره ی حمل و نقلی خود را تکمیل کند. این موضوع در برنامه ی ششم توسعه بوده و در برنامه ی هفتم هم بر آن تأکید شده تا بتوانیم قطار کامل باری داشته باشیم.

در حال حاضر شرکت راه آهن ج.ا.ا واگن های شرکت های مختلف را به صورت مشترک سیر می دهد اما اگر قرار باشد برنامه ای عمل کنیم باید خودمان نیروی کشش داشته باشیم. موضوع دوم بخش تنوع ناوگان ریلی خود شرکت توسعه ریلی پارسیان است. در حال حاضر فقط واگن مخزن دار داریم اما خرید واگن های لبه بلند، لبه کوتاه و همچنین فله بر در دستور کار است. هلدینگ غدیر که شرکت توسعه ریلی پارسیان زیرمجموعه آن است دارای تناژ بالای بار است که اکثرا قابلیت حمل بار با ریل را دارد.

در فاز سوم احداث پایانه های تخصصی نفتی، فولادی و سیمان یا پتروشیمی را در برنامه کار داریم. هم اکنون در یزد، فولاد تولید می کنیم و همچنین سیمان که نیازمند ایجاد این پایانه های تخصصی هستیم.

نمایشگاه ریلی امسال را چگونه ارزیابی می کنید؟

برای خانواده بزرگ شرکت های ریلی، محل نمایشگاه بیشتر تشریک مساعی است و در راستای بهبود عملکرد صنعت ریلی کشور برگزار می شود و کل زنجیره ی ریلی چه باری و چه مسافری را در برمی گیرد. اگر این زنجیره رونق داشته باشد همگی سود می برند. البته با واقعه ی تأسف بار رئیس جمهور شهید نمایشگاه تحت الشعاع این حادثه قرار گرفت.

چشم انداز صنعت ریلی را چگونه می بینید؟

چشم انداز روشنی نمی بینم زیرا سرمایه گذاران رغبتی برای حضور در این صنعت ندارند. زمانی می توانیم خوش بین باشیم که حتی سرمایه گذاران غیر متخصص حمل و نقل، مشتاق در این حوزه باشند. در حال حاضر خیلی از همکاران ما در حوزه ی بار ریلی انگیزه ای برای سرمایه گذاری ندارند.

بنابراین انتظار داریم بویژه شرکت راه آهن ج.ا.ا تصدی گری را واگذار کند و دولت خودش مجری نباشد. نمونه ی آن صنعت هوایی کشور که سازمان هواپیمایی کشور فقط نقش سازمان سیاست گذار را ایفا می کند. پس از آن بود که با توجه به تحریم ها که علیه صنعت هوانوردی ما تحمیل شد شرکت های خصوصی زیادی در این صنعت سرمایه گذاری کردند و بدون حادثه در حال رشد است. صنعت ریلی ما نیاز به پوست اندازی دارد و دولت باید تصمیم بگیرد که شرکت راه آهن ج.ا.ا فقط یک شرکت سیاست گزار باشد نه یک شرکت مجری.

شرکت راه آهن ج.ا.ا طبق برنامه هفتم توسعه باید لکوموتیوهای خود را به بخش خصوصی واگذار کند. ناگفته نماند شرکت راه آهن ج.ا.ا تعداد پنجاه دستگاه لکوموتیوی که فقط پوسته و شاسی آن باقی مانده را به مناقصه گذاشته در صورتیکه باید لکوموتیوهای گرمش را هم واگذار کند.