راه‌ آهن بجنورد - مشهد؛ شریان حیاتی برای نجات صنایع خراسان شمالی

 خراسان شمالی با بیش از ۴۰۰ واحد صنعتی و سرمایه گذاری ۱۳ هزار میلیارد ریالی در حالی از نبود شبکه ریلی، هزینه های تولید و حمل ونقل رنج می برد که تکمیل راه آهن بجنورد - مشهد می تواند شریان حیاتی صنایع و معادن این استان باشد.

به گزارش تین نیوز به نقل از ایرنا، وقتی صبحگاهان دود غلیظ از دودکش پتروشیمی خراسان یا نیروگاه سیکل ترکیبی شیروان برخاسته و آسمان خاکستری منطقه را رنگ می زند، تصویری از صنعتی شدن خراسان شمالی پیش روی رهگذران شکل می گیرد؛ صنعتی شدن در استانی که روزگاری تنها به کشاورزی و دامپروری شناخته می شد.

امروز این استان با حدود ۴۰۰ واحد تولیدی و سرمایه گذاری بیش از ۱۳ هزار میلیارد ریال رتبه دهم کشور در حوزه صنایع بزرگ را دارد؛ اما پشت این تصویر، حقیقتی تلخ نهفته است، نبود راه آهن، باری سنگین بر دوش صنایع و معادن انداخته و هر روز حلقه محاصره بر گردن توسعه این خطه تنگ تر می شود.

کارشناسان هشدار می دهند اگر زیرساخت های حمل ونقل ریلی فراهم نشود، نه تنها سرمایه گذاران رغبتی برای حضور در استان نخواهند داشت، بلکه همین صنایع موجود نیز در معرض تعطیلی قرار می گیرند؛ صنایعی که هزاران جوان خراسان شمالی زندگی و آینده خود را به آن ها گره زده اند.

بحران انرژی و راه نجاتی به نام زغال سنگ

پتروشیمی خراسان، نیروگاه سیکل ترکیبی شیروان، فولاد و لوله گستر اسفراین و آلومینیوم ایران، هر کدام به تنهایی وزنه ای بزرگ در اقتصاد استان به شمار می روند. با این حال، بحران ناترازی انرژی در سال های اخیر، نفس این واحدهای تولیدی را به شماره انداخته است.

چندین بار خطوط تولید به دلیل کمبود گاز متوقف شد و صدها کارگر با دلهره آینده شغلی خود روزگار گذراندند.

راهکار پیشنهادی متخصصان استفاده از زغال سنگ به عنوان سوخت جایگزین است؛ اما حمل میلیون ها تن زغال سنگ از معادن به واحدهای صنعتی با حمل ونقل جاده ای نه تنها مقرون به صرفه نیست، بلکه هزینه های سرسام آور و فرسودگی جاده ها را نیز به همراه دارد.

تنها راه نجات، بهره گیری از شبکه ریلی است؛ شبکه ای که می تواند بار سنگین جابه جایی مواد معدنی و انرژی را با کمترین هزینه بر دوش بکشد.

سرمایه گذاری در گرو شریان های ارتباطی

خراسان شمالی تنها در شهرستان جاجرم یک خط ریلی فعال دارد که شرکت آلومینا از آن برای صادرات محصولات خود استفاده می کند.

نبود مسیر ریلی گسترده، به معنای افزایش هزینه های لجستیکی، انبارداری و حمل ونقل است؛ هزینه هایی که سرمایه گذاران را از ورود به این استان بازمی دارد.

به بیان ساده، همان طور که رگ ها خون را در بدن به جریان می اندازند، جاده ها، فرودگاه ها و خطوط ریلی نیز شریان های حیاتی اقتصاد هستند.

در شرایطی که خراسان شمالی حتی یک کیلومتر آزادراه ندارد و جاده های آن توان تحمل بار ترافیکی صنایع و معادن را ندارند، تکمیل راه آهن مشهد–بجنورد به یک ضرورت غیرقابل انکار تبدیل شده است.

راه آهن، پیوندی میان اقتصاد و اشتغال

نماینده مردم بجنورد، راز و جرگلان، گرمه، جاجرم و مانه و سملقان در مجلس شورای اسلامی می گویدکه تکمیل پروژه راه آهن بجنورد–مشهد به بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد و بخشی از این منابع باید با مشارکت صنایع بزرگ استان تامین شود.

به باور او، این پروژه نه فقط یک مسیر ارتباطی، بلکه حلقه مفقوده توسعه اقتصادی خراسان شمالی است.

با اتصال بجنورد به شبکه ریلی کشور، هزینه جابه جایی مواد اولیه و محصولات به شدت کاهش می یابد، صادرات رونق می گیرد، معادن زغال سنگ و فلزات غیرآهنی امکان بهره برداری اقتصادی پیدا می کنند و صنایع انرژی بر از تعطیلی نجات می یابند.

این خط آهن همچنین فرصتی برای گسترش گردشگری زیارتی و طبیعی استان خواهد بود و هزاران شغل جدید ایجاد می کند.

خراسان شمالی امروز در نقطه عطفی تاریخی ایستاده است. از یک سو صنایع بزرگی دارد که می توانند موتور محرک اقتصاد منطقه باشند و از سوی دیگر زیرساخت های ارتباطی آن به شدت فقیر و ناکافی است.

تکمیل راه آهن مشهد – بجنورد تنها یک پروژه عمرانی نیست، بلکه شریان حیاتی برای بقای صنایع، نجات معادن و امید به آینده جوانان استان است.

این پروژه اگر امروز به نتیجه نرسد، فردا شاید برای جبران عقب ماندگی ها بسیار دیر باشد.