◄ مجمع الجزایر دریایی ایران؛ روایت هزار جزیره بی پل!
جزایر ایرانی خلیج فارس و دریای عمان با وجود ظرفیتهای اقتصادی و گردشگری، در سایه بیتوجهی گرفتار ماندهاند؛ راهکار، تدوین برنامه جامع توسعه جزایر است.
بیش از ۳۰۰ جزیره ایرانی در خلیج فارس و دریای عمان، با وجود ظرفیت های اقتصادی، گردشگری و نظامی، همچنان در حاشیه سیاست گذاری قرار دارند؛ جزایری که می توانستند ستون فقرات اقتصاد دریایی کشور باشند اما به دلیل نبود برنامه جامع و زیرساخت های پایدار، به «جزایر بی پل» و فرصت های از دست رفته بدل شده اند.
به گزارش تین نیوز، ایران در امتداد مرزهای جنوبی خود، گستره ای از جزایر کوچک و بزرگ دارد که دست کم ۴۳ جزیره دارای اهمیت ویژه اقتصادی، گردشگری، نظامی یا ترانزیتی هستند. با این حال، این ظرفیت ها در سایه بی توجهی مزمن گرفتار شده اند.
شکاف زیرساختی:
جزایر مهمی مانند قشم و کیش هنوز فاقد پل ارتباطی با سرزمین اصلی اند. پروژه پل خلیج فارس که می توانست قشم را به نقطه عطفی در ترانزیت منطقه ای بدل کند، سال هاست در بن بست تصمیم گیری مانده است.
فرصت های ترانزیتی نادیده گرفته شده:
در حالی که بنادری مانند فجیره، صلاله و جبل علی با بهره گیری از جزایر کوچک به هاب های تجاری و سوخت رسانی تبدیل شده اند، جزایر ایرانی همچون ابوموسی، تنب ها، هندورابی و لارک فاقد نقشه راه تجاری یا ترانزیتی هستند.
مرزهایی بدون مرزنشین:
بسیاری از ساکنان بومی جزایر از ابتدایی ترین خدمات رفاهی، درمانی و حمل ونقل محروم اند. نبود مدارس و مراکز درمانی مناسب و مهاجرت معکوس نشان می دهد توسعه مدنی در این مناطق به حاشیه رانده شده است.
نبود برنامه جامع:
از سال ۱۳۸۰ تاکنون، جزایر در حاشیه اسناد بالادستی باقی مانده اند. فقدان یک «برنامه ملی توسعه جزایر» موجب پراکندگی پروژه ها و نبود هم افزایی شده است.
پیشنهادات راهبردی
- طراحی طرح آمایش سرزمینی جزایر برای تبدیل آن ها به کانون های توسعه پایدار دریایی.
- تشکیل ستاد ملی توسعه جزایر با اختیارات فرابخشی و حضور وزارتخانه های کلیدی.
- ارائه مشوق های اقتصادی برای ساکنان و سرمایه گذاران، از جمله معافیت مالیاتی و تسهیلات بانکی.
- توسعه خطوط منظم حمل ونقل دریایی و هوایی و احداث فرودگاه های سبک در جزایر استراتژیک.
- اجرای پایلوت فناوری های نوین مانند آب شیرین کن خورشیدی و نیروگاه های بادی کوچک.
- تقویت ظرفیت های دفاعی و امنیتی با رویکرد بازدارنده.
- برندینگ فرهنگی و گردشگری برای هر جزیره و معرفی آن ها در رسانه های دیجیتال.
- تهیه و انتشار اطلس جامع جزایر با داده های دقیق و به روز برای سیاست گذاران و سرمایه گذاران.
جزایر جنوبی ایران، مرزهای طبیعی کشور و سرمایه های ژئوپلیتیک هستند. اما تا زمانی که به عنوان کانون های توسعه دیده نشوند، همچنان در حاشیه باقی خواهند ماند. نگاه ژئوپلیتیک همراه با توسعه پایدار، کلید بازگرداندن این جزایر به نقشه راه ایران دریایی است.
