◄ افزایش عوارض آزادراهی، انتخاب یا اجبار؟

با وجود آنکه کاربران و استفاده کنندگان از آزادراه های کشور معتقدند عوارض آزادراهی پرداختی بیشتر از خدمات دریافت شده از این آزادراه هاست و کیفیت آزادراه ها ارزش پرداخت رقم های عوارض را ندارد، شماری از کارشناسان حوزه راهسازی با رد این دیدگاه، می گویند در حال حاضر مبالغ اندک عوارض آزادراهی دریافتی، نگهداری و تعمیر آزادراه ها را با مشکل مواجه کرده است و کافی نیست.

به گزارش تین نیوز، کارشناسان تاکید می کنند در همه کشورهای دنیا، تمام آزادراه های خصوصی که با پول بخش خصوصی ساخته می شوند، از عوارض عبور خودروها برای بازگشت سرمایه استفاده می کنند و در عوض، با پول مالیات و منابع عمومی، جاده های سنتی و قدیمی حفظ و نگهداری می شوند و کسی بابت عبور از آنها هزینه ای نمی پردازد.

کارشناسان عنوان می کنند: دیدگاه های پوپولیستی که بر دریافت نکردن هزینه استفاده کاربران آزادراه ها از آنها مطرح می شود، مانع توسعه زیرساخت های کشور شده و افزایش حوادث رانندگی و تلفات تصادفات را  جاده های غیراستاندارد فعلی به دنبال داشته است.

به اعتقاد کارشناسان، این د رحالی است که در ایران و دیگر کشورها،  افرادی که نمی خواهند هزینه ای برای عبور از آزادراه بدهند و تمایلی ندارند برای رفاه و ایمنی خود هزینه پرداخت کنند، می توانند از جاده های قدیمی موجود به طور رایگان بهره مند شوند.

مثلا برای سفر از تهران به شمال امکان استفاده از جاده قدیمی چالوس به جای آزادراه تهران شمال وجود دارد که رایگان است اما برای کاهش زمان و افزایش ایمنی سفر می توان از آزادراه تهران شمال استفاده کرد اما این انتخاب هزینه دارد و لازم است عوارض استفاده از این آزادراه پرداخت شود.

به گزارش تین نیوز، در همین زمینه چندی پیش میلاد گلپور کارشناس این حوزه در ترابران نوشته بود: 

1. اعمال تعرفه های دستوری عوارض تردد در آزادراه ها از سوی وزارت راه و شهرسازی و در ظاهر، پایین نگهداشتن هزینه های تردد با این دیدگاه که قدرت اقتصادی ترددکنندگان تکافوی پرداخت عوارض بیشتر را نمی­ دهد و اعمال تعرفه های کارشناسی، پیامدهای اجتماعی در پی خواهد داشت، تا چه اندازه با واقعیت­ های آماری سازگار است؟

2. اعمال تعرفه های دستوری که به کمبود بودجه جهت نگهداری و بهسازی آزادراه ها منتج می­ گردد، جز تحمیل هزینه های چهار برابری در آینده نزدیک و افزایش آمار کشته­ شدگان و مصدومان سوانح جاده ­ای که نمی­ توان برای آن صرفا ارزش مادی قائل شد و می­ بایست ابعاد و تأثیرات روحی و روانی مصدومان و خانواده های مصدومان و کشته­ شدگان را نیز در نظر گرفت، چه توجیهی دارد؟

3. در وضعیت نابسامان اقتصادی و در قیاس با سایر هزینه های خانوار، عوارض تردد در آزادراه ها چه میزان از سبد هزینه های خانوار را تشکیل می ­دهد؟ ضمن آنکه، عوارض تردد پایین و عدم امکان حفظ و نگهداشت اصولی آزادراه، آسیب­ به خودروها و متعاقبا هزینه های تحمیلی به خانوارها جهت تعمیرات خودروها را در پی دارد.

4. در شرایطی که " عوارض سایه " از سوی دولت یا وزارت راه و شهرسازی در اختیار سرمایه­ گذاران آزادراهی قرار نمی­ گیرد و یا به نص صریح تبصره 5 قانون احداث پروژه های عمرانی بخش راه و ترابری از طریق مشارکت بانک ­ها و سایر منابع مالی و پولی کشور مبنی بر تضمین درآمدها عمل نمی­ گردد، چه شرایطی بر سرمایه­ گذاران و کاربران تحمیل می­ شود؟

5. در شرایطی که تعرفه ها دستوری است و استانداردهای ایمنی به طور پیوسته در حال ارتقا است و همچنین ترافیک رو به ازدیاد است، با کدام بودجه می ­توان نسبت به ارتقای ایمنی تردد و تأمین تابلو و علائم و تجهیزات ایمنی اقدام نمود؟