آشنایی با مهندس مکانیکی که مخترع لکوموتیو و واگن قطار شد

جورج استیونسن ( George Stephenson)،   زاده ۹ ژوئن ۱۷۸۱ درگذشته ۱۲ اوت ۱۸۴۸ است که از نیروی بخار برای حرکت لوکوموتیو استفاده کرد و این وسیله نقلیه معتبر را به وجود آورد، وی از راه های گوناگون از جمله کارگری معدن، رانندگی و گاوچرانی و شاگرد شوفری مخارج زندگی خود را تأمین می کرد و مدت ۱۵ سال برای اختراع لوکوموتیو زحمت کشید و سرانجام این غول آهنی را به حرکت درآورد.

به گزارش تین نیوز به نقل از شبکه های اجتماعی، چنانچه جورج استیونسن در بخش یک کان زغال سنگ واقع در شمال انگلیس به دنیا نمی آمد، شاید هرگز به فکر اختراع لوکوموتیو و قطار راه آهن نمی افتاد؛ زیرا او بخاطر اینکه زغال سنگ به راحتی از معدن زغال سنگ با یک وسیله راحت نقل مکان شود، به فکر اختراع لوکوموتیو و بعد هم واگن راه آهن افتاد.

جورج تا ۱۷سالگی سواد نداشت. برای اینکه در کار خود پیشرفت کند تازه در ۱۷سالگی شروع به تحصیل کرد. کتاب و وسائل دیگر تحصیلش را با تعمیر کفش کارگران معدن زغال سنگ تأمین کرد.

با ادامه ی زندگی ساده کارگری در معدن زغال سنگ او به طور جدی به فکر ساختن لوکوموتیو افتاد.

زمانی که زغال سنگ به سختی از معدن حمل و نقل می شد اگر کسی یک وسیله نقلیه خوب برای حمل و نقل زغال سنگ اختراع می کرد، پول خوبی گیرش می آمد، این بود که جورج به فکر اختراع لوکوموتیو افتاد.

قبل از جورج یک مرد فرانسوی لوکوموتیوی بر اساس ماشین بخار جیمز وات ساخته بود که متأسفانه در موقع بکار انداختن آن منفجر شد یک مرد اسکاتلندی دیگر به نام ریشارکرووی نیک هم لوکوموتیوی ساخت ولی چون از او حمایت نشد اختراع خود را تکمیل نکرد، استیونسن از تجارب پیشینیان استفاده کرد و سعی کرد لوکوموتیو خود را بسازد.

جورج روز ۲۷ سپتامبر ۱۸۲۵ نخستین قطار را از استوکتون تا دارلینگتون به راه انداخت، قطاری که حامل ۶ واگن پر از زغال سنگ، آرد و ۶۰۰تن مسافر بود، به وسیلهٔ استیونسن از برابر دیدگان هزاران نفر گذشت.

بعد از موفقیت استیونسن، یک خط راه آهن بین لیورپول و منچستر ساخت و از آن به بعد به سرعت راه آهن های دیگر ساخته شد؛ به طوری که به زودی کشیدن راه آهن، عالم گیر شد.

استیونسن که زندگی را در فقر شدید تجربه کرده بود، دیگر مرد ثروتمندی شده بود؛ به طوری که که وقتی در سال ۱۸۴۸ در سن ۶۷ سالگی درگذشت مبلغی حدود ۴/۰۰۰/۰۰۰پوند از خود به جا گذاشت.