سوت پایان قطارهای آلمان بر افسانه «نظم ژرمن ها»
«دویچه بان»، شرکت ملی راه آهن آلمان امروز در آماری رسمی اعلام کرده تنها 56 درصد از قطارهای این کشور طبق برنامه به مقصد می رسند.

روزنامه واشنگتن پست می نویسد این مسئله برای کشوری که شهروندانش وقت شناسی را جزئی از هویت ملی خودشان می بینند چیزی کمتر از یک بحران ملی نیست.
به گزارش تین نیوز به نقل از فارس، رسانه های آلمان گزارش داده اند شرکت دویچه بان روزانه حدود ۵ میلیون یورو کسری بودجه دارد و بدهی کل آن به ۳۴ میلیارد یورو رسیده است.
روزنامه واشنگتن پست امروز گزارش داده بحران شبکه ریلی آلمان به اندازه ای جدی است که از اواخر آوریل، سوئیس حتی برخی قطارهای آلمانی را به دلیل تأخیرهای مکرر از ورود به خاک خود فراتر از شهر مرزی بازل منع کرده است.دتلف نویس، رئیس انجمنی به نام «پرو بان» که از حقوق مسافران راه آهن دفاع می کند، این وضعیت را «شرم آور» خوانده و آن را نتیجه سی سال کم توجهی به سرمایه گذاری در زیرساخت های ریلی می داند.
او به واشنگتن پست گفته که وقتی به زیرساخت ها رسیدگی نشود، به نقطه ای می رسید که «سیستم دیگر کار نمی کند، و ما اکنون در آن نقطه هستیم.»مشکلات به حدی جدی است که خط ریلی پرتردد بین برلین و هامبورگ که روزانه ۴۷۰ قطار و ۳۰ هزار مسافر را جابه جا می کند، از روز جمعه به مدت 9 ماه برای تعمیرات کاملاً بسته شده است.
این مشکلات به شکل های مختلفی بروز کرده است. برای نمونه، در ۵ مرداد، یک قطار سریع السیر به مقصد هامبورگ در نزدیکی وین از کار افتاد و حدود ۴۰۰ مسافر را بیش از شش ساعت در تونلی بدون برق، نور یا تهویه گرفتار کرد. همچنین، خط اصلی بین برلین و هامبورگ، که روزانه ۴۷۰ قطار و ۳۰ هزار مسافر را جابه جا می کند، از روز گذشته برای نه ماه به طور کامل برای تعمیرات بسته شده است. این بسته شدن، قطارها را به مسیرهای جایگزین با سرعت کمتر هدایت کرده و زمان سفر را از دو ساعت به سه ساعت افزایش داده، ضمن اینکه برخی مسافران در مسیر اصلی برای سه چهارم سال بدون دسترسی به قطار مانده اند.
این قطارها حالا از مسیر جایگزینی حرکت می کنند که فاقد ریل های پرسرعت است و زمان سفر را از دو ساعت به سه ساعت افزایش داده است. این موضوع برخی مسافران را در مسیر اصلی بدون دسترسی به قطار رها کرده است.
ارتباط مسئله با سرمایه گذاری های دفاعی
کارشناسان می گویند بخشی از مشکل به سیاست ها و سرمایه گذاری های دفاعی آلمان مرتبط است. بخشی از بودجه ای که در سال های گذشته برای نوسازی زیرساخت های ریلی آلمان در نظر گرفته شده قرار است از صندوقی تأمین شود که برای تحقق تعهد برلین به اختصاص 5 درصد از تولید ناخالص داخلی به ائتلاف ناتو ایجاد شده است.
دتلف نوس، رئیس فدراسیون انجمن حامیان راه آهن به واشنگتن پست می گوید بحران ریلی نه تنها نمادی از فرسایش زیرساخت ها بلکه بازتابی از تغییر اولویت های اقتصادی و راهبردی در آلمانِ امروز است؛ جایی که سیاست دفاعی و امنیتی اکنون به طور مستقیم بر سایر حوزه های زیربنایی کشور تأثیر می گذارد.