دریای مازندران؛ کانون اقتصاد دریاپایه کشور
معاون توسعه و پیش بینی هواشناسی مازندران با اشاره به طوفانی شدن دریای مازندران از هشدار هواشناسی دریایی در سطح نارنجی این استان از عصر امروز جمعه خبر داد.
دریای مازندران به واسطه برخورداری از پهنه آبی عظیم در امتداد مرزهای کشورهای حاشیه خزر به عنوان ثروت مهم اقتصادی کشورمان شناخته می شود که سرمایه گذاری برای به فعلیت رساندن استعدادهای فراوان آن ضرورت دارد.
به گزارش تین نیوز، این پهنه آبی باارزش بر اساس برنامه چهارم توسعه فرهنگی، اقتصادی و علمی کشورمان قرار بود به «قطب گردشگری جهان اسلام» تبدیل شود اما تاکنون هیچ گام عملی در این ارتباط از سوی دولت های ادوار برداشته نشده است.
اکنون با توجه به رشد سریع تحولات جهانی و مشارکت کشورمان در پیمان های منطقه ای و جهانی که راهبرد ابتکاری در تنظیم مناسبات بین المللی و تامین منافع ملی به شمار می رود، تدوین برنامه جامع اقتصاد دریاپایه برای بهره برداری صحیح و پایدار از ظرفیت دریای مازندران، ضرورتی اجتناب ناپذیر قلمداد می شود.
اهمیت اقتصادی دریای مازندران فراتر از صید انواع ماهی و صادرات خاویار است. این دریا از طریق سه بندر تجاری و فعال امیرآباد، فریدونکنار و نوشهر به عنوان دروازه اتصال کشورمان به اتحادیه" اوراسیا" شناخته شد و از این رو می تواند محور توسعه اقتصادی استان های شمالی و حتی کل کشور باشد. توسعه بنادر، افزایش ظرفیت کشتیرانی و احیای کریدور شمال-جنوب می تواند تجارت این منطقه را متحول کندو اقتصاد کشورهای حاشیه آن را رونق بخشد.
همچنین با وجود کاهش ذخایر ماهیان ارزشمند، ظرفیت گسترده ای در زمینه آبزی پروری (پرورش ماهی در قفس و...) در این دریا وجود دارد که می تواند به اقتصاد بومی کمک ونیز امنیت غذایی را تامین و تقویت کند.
از سوی دیگر هر چند بهره برداری از منابع هیدروکربنی در دریای خزر به دلیل ملاحظات زیست محیطی و پیچیدگی های سیاسی کمتر مورد توجه قرار گرفته، اما این منابع پتانسیل عظیمی برای تامین انرژی و توسعه صنعتی دارند که قابل توجه است و استقرارصنایع کشتی سازی، تعمیرات دریایی و تولید تجهیزات مرتبط در کنار آن می تواند سیمای اقتصادی کشورهای همسایه خزر را متحول کند.
از نگاه دیگر دریای مازندران با سواحل زیبا وچشم نواز آن، یک مقصد گردشگری بی نظیر برای ایرانیان و حتی گردشگران خارجی به حساب می آید وبا برنامه ریزی درست واصولی برای رونق گردشگری ساحلی درسواحل شمالی و تمهید امکاناتی همچون قایق سواری، ورزش های آبی و... می توان سالانه میلیون ها گردشگر را با تقویت زیرساخت های مرتبط و ایجاد جاده سلامت ساحلی در کرانه آن، خدمات دهی کرد و گردشگری درمانی را نیز در کنار آن که مازندران در این زمینه از پتانسیل عمده ای برخوردار است، رونق بخشید.
نکته اساسی اما در این میان اینکه با وجود تمام قابلیت ها و ظرفیت های پرشماردریای مازندران، فقدان یک برنامه جامع و مدون، مهم ترین عامل ناکامی توسعه سواحل این دریااست که در تدوین برنامه جامع آن باید تمامی جنبه های اقتصادی، گردشگری، زیست محیطی ومسائل اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد و مهمتر آنکه اجرای آن با کاربست مولفه های توسعه پایدار و توجه به اصول محیط زیست به عنوان نقطه کانونی طرح های پیشران به صورت یکپارچه و هماهنگ توسط دستگاه های دولتی و با مشارکت و سرمایه گذاری بخش خصوصی پیگیری شود.
به هر روی دریای مازندران یک گنجینه ارزشمند با قابلیت اقتصادی برای کشورمان است که ضرورت دارد دولت چهاردهم در هم افزایی با مجلس شورای اسلامی و با نگاه جامع و بلندمدت به آثار سرمایه گذاری برای بهره برداری کیفی از ظرفیت های شگرف آن، نقش اساسی در راستای تامین منافع پایدار ملی ایفا کند.
