بیمه جعبه سیاه بزودی به خودروی شخصی شما قدم می گذارد

تین نیوز| امید صنعت بیمه به عنوان یک کل این است که تمامی بیمه گذاران در نهایت در بخشی از برنامه بیمه بر مبنای کاربری (UBI) مشارکت کنند.

دیو اسنایدر جانشین رییس انجمن آمریکایی بیمه املاک (PCI) و سخنران پایانی میزگرد اخیر در مرکز سیاستگذاری و پژوهش در بیمه در واشنگتن اظهار امیدواری کرد که این هدف هرچه زودتر تحقق یابد. هدف اصلی وارد شدن تمامی بیمه گذاران در بحث UBI و مسجل ساختن فواید آن است.

بیمه بر مبنای کاربری، دیگر یک سرمشق نظری یا مفهومی تحت آزمایش نیست. این نظام در حال متحول ساختن شیوه اندیشیدن درباره ارتباطات خودرویی یا به عبارت کلی تر دورورزی (Telematics) است. همانطور که تمامی خودروها بزودی مجهز به مودم های داخلی شده و همانند گوشی های هوشمند چرخدار عمل می کنند، بیمه خودرو نیز نهایتا به این فناوری پیوند خواهد خورد.

بر طبق گفته رابین هاربیج یکی از مدیران شرکت واتسون تاورز تنها در ایالات متحده 26 برنامه مستقل UBI وجود دارد. هاربیج اولین سخنران در میزگرد اخیر مرکز پژوهش در سیاست های بیمه (CIPR) واقع در واشنگتن بود که در آن مزایای برنامه های UBI مورد بحث و تبادل نظر میان شش کارشناس صنعت بیمه قرار گرفت.

خدمات UBI که قدمتی تقریبا معادل برنامه معتبر OnStar شرکت جنرال موتورز با طول عمر 16 سال دارد، به واسطه اجرای پیش رونده و تبلیغ SnapShot طرفداران نیرومندی در ایالات متحده یافته است. این برنامه که در ابتدای دوره آزمایشی خود به نام اتوگراف موسوم بود، اکنون بطور وسیعی در تلویزیونهای سراسر ایالات متحده تبلیغ می‌شود.

هاربیج می گوید: 9 تا از 10 بیمه گر که معرف 75 درصد حجم بازار هستند، اکنون در ایالات متحده این برنامه را به اجرا گذارده اند. 49 ایالت دارای بیش از 4 برنامه هستند و ایالت اهایو 10 برنامه بیمه UBI در حال اجرا دارد. در حالی که برنامه‌های UBI در کشورهایی مانند ایتالیا، جایی که فرمان مشهور مونتی بیمه گران صنعت خودرو را مکلف به ارائه خدمات بیمه UBI با تخفیفات لازم به همه متقاضیان نموده و بریتانیا که با هدف مبارزه با کلاهبرداری در صنعت بیمه آنرا به اجرا گذارده و یا آفریقای جنوبی که برای کاهش دزدی خودرو به این برنامه روی آورده اجرا می‌شود، ایالات متحده توانسته است موقعیت پیشرویی در رویکرد کم هزینه به برنامه های UBI کسب کند.

برای صنعت بیمه، UBI فقط درباره هزینه‌ها است. بطور کلی UBI به استفاده از داده های ردیابی خودرو برای خلق الگوریتم های بهتر بیمه گری در جهت کاهش به اصطلاح هزینه های غرامت مربوط می شود. هزینه های غرامت به بیان سازمان تنظیم استانداردهای صنعت یعنی ISO، عبارت از تخمین های دقیقی از هزینه های دعاوی آتی، هزینه‌های کلی جبران غرامت یا بر حسب میزان پوشش، طبقه بندی، قلمرو زمینی و سایر مقولات است.

برای صنعت بیمه، راه حل های UBI معرف گفتمان نوینی در بیمه گری است. صنعت بیمه تنها صنعتی است که محصولی را بدون قیمت قطعی یا در بهترین شرایط به قیمت تخمینی می‌فروشد. آخرین تحول بزرگ در این صنعت زمانی اتفاق افتاد که نمرات اعتباری به عنوان پیشرفتی نسبت به فرایند تخمین هزینه های غرامت کاربرد پیدا کرد.

در حقیقت، UBI تمام ملاحظاتی را که متضمن استفاده از گزارشات اعتباری است را مانند اقشار آسیب پذیر نژادی، جنسیتی و درآمدی در خود دارد. در میزگردی که پیرامون موضوع CIPR تشکیل شد، هاربیج همراه با آلن گرین برگ از وزارت دفاع آمریکا، جیمز بیه لاک از سازمان تنظیم استاندارد ACORD، ساندرا کاستاگنا از اداره بیمه مری لند، بیرنی بیرنباوم از مرکز عدالت اقتصادی و اسنایدر از PCI شرکت داشتند.

برنامه UBI همچنین متضمن نگرانی هایی درباره محرمانگی و امکان نفوذگری در سیستم های رایانه ای خودرو بسته به نحوه استفاده از دستگاه هایی است که به پورت OBDII خودرو متصل می شوند. در میزگرد مزبور زمان زیادی برای بحث بر روی مقایسه مزایای دستگاه‌های نصب دائمی OBDII با گوشی های هوشمند یا آنهایی که در درگاه‌هایی مانند درگاه فندک خودرو نصب می شوند یا ترکیبی از این دستگاه ها، یا حتی استفاده از داده های بدست آمده ازسیستم های توکار مانند OnStar، صرف نگردید.

اولین و مهمترین موضوع این است که، UBI صنعت بیمه را وادار می کند به لحاظ علاقه مالی فوری و قابل توجهی که به فناوری ارتباطات خودرویی دارد، به کنکاش در مسایل حقوقی بپردازد. بحث در میزگرد CISP بر محرمانگی، مالکیت و کاربری داده ها تمرکز یافته بود، یعنی سه موضوع بنیادی که صنعت دورورزی بر اساس آنها بنا شده است.

هاربیج این اصول بنیادی را خاطرنشان ساخت که هر برنامه UBI باید سه موضوع را قبل از داخل کردن بیمه گذاران در امور، شرح و بسط دهد:

1. چه داده هایی باید گردآوری شود؟

2. چه کاری با داده ها باید انجام شود؟

3. چه سازمانهایی باید به این داده ها دسترسی داشته باشند؟

پرسش های زیادی در سه موضوع فوق نهفته اند. اما این سه مورد، معرف قلب جایگاه ارزشی هستند. هاربیج در ادامه به شرح و معرفی جایگاه برنامه‌های UBI پرداخت که از آنها به نام راهکار برد سه جانبه برای مشتریان، قانون گذاران و بیمه گران نام می برد.

دیده می شود مشتریان کنترل بیشتری بر حق بیمه های خود همراه با شفافیت بیشتر طلب می کنند و حتی بازخوردهای بیشتری از رفتار رانندگی خود ارائه می نمایند. همچنین مشتریان نیز احتمالا سودی از سهام رانندگی سبز از طریق مشارکت در برنامه ها همراه با خدمات ارزش افزوده طلب خواهند کرد که می تواند گستره ای از سامانه همیار کنار جاده ای تا تعیین مرزهای جغرافیایی از طریق سامانه GPS را به همراه گستره وسیعتری از سایر کاربردها دربر بگیرد.

قانون گذاران و نمایندگان دولت به این حقیقت اشاره می کنند که شرکت کنندگان در برنامه های UBI تمایل به رانندگی به شیوه های ایمن‌تر و در مسیرهای کوتاهتری دارند تا از خطر تصادفات، گیر کردن در راهبندان ها و آلوده کردن محیط زیست بگریزند. استفاده از داده های واقعی رانندگی به عنوان وسایلی مناسبتر در راستای کاهش مخاطرات نگریسته می شود.

برای بیمه گران، برنامه های UBI موقعیتی برای ربودن بهترین فرصت ها از رقبا در بازاری بالغ و بسیار رقابتی فراهم می کند در حالی که تمایل مشتریان آنها به جستجو برای قیمتهای بهتر و تغییر سطح بیمه خود را کاهش می دهد. به بیان هاربیج داده های بدست آمده همچنین به آمارگیران اجازه می دهد ارزش واقعی طول مسیر طی شده توسط رانندگان را برآورد کنند.

برنامه های UBI همچنین به بیمه گران امکان می دهد درباره خدماتی نوین با مشتریان فعلی و احتمالی خود مذاکره کنند که باعث احیای بازار و تحریک رقابت و علاقه مشتریان خواهد شد. گرچه این دو عنصر تاکنون بواسطه تردید بیشتر بیمه گران به ارائه خدمات UBI به مشتریان فعلی خود، دست کم گرفته شده است. بیشتر نمایندگی های بیمه در ایالات متحده رغبتی به دخالت دادن بیمه گذاران موجود در برنامه های UBI خود را ندارند. لازم است که این گرایش تغییر یابد.

تردید طولانی صنعت بیمه در برخی عوامل مانند تاخیر ذاتی در کسب تاییدات قانونی، محدودیت در استفاده از داده‌های خودرو، فقدان درک از داده های خودرو و ادراک موجود از UBI به عنوان خدماتی تنها مبتنی بر تخفیف دهی ریشه دارد. منابع دیگر تردید صنعت بیمه در پذیرش گسترده UBI عبارتند از ملاحظات مربوط به محرمانگی و تبعیض در استفاده از داده های خودرو، هزینه ایجاد زیرساختهای سخت افزاری و نرم افزاری و بکارگیری منابع انسانی لازم.

با این وجود، منافعی که نصیب شرکتهای بیمه می شود فراتر از این نگرانی هاست. علاوه بر منافع اجتماعی مثبتی که توسط هاربیج و گرینبرگ از وزارت حمل و نقل آمریکا بیان شده است، برنامه‌های UBI می توانند باعث کاهش قابل ملاحظه ای در دعاوی بیمه در دو بعد حجم و شدت شوند. بنا به تخمین گرینبرگ در این زمینه می توان انتظار کاهشی حدود 8 درصد در تعداد دعاوی بیمه یا حجم غرامت پرداختی داشت.

در ادامه گرینبرگ به ارتباطات میان برنامه های UBI و آزمایشات برنامه ریزی شده در اورگون و جاهای دیگر پرداخت که در حال آزمایش مالیات کاربری جاده برای جبران کاهش درآمدهای ناشی از مالیات بر سوخت هستند که بخشی از آن به علت آغاز بکارگیری خودروهای برقی خواهد بود. هر دو خدمات UBI و مالیات مبتنی بر میزان کاربری (VMT) محتملا نیاز به ماژولی متصل به خودرو خواهند داشت. در سخنانی مشابه، بیه لیک از ACORD به توانایی دستگاه های UBI در تعیین مسئولیت قانونی حوادث اشاره کرد، کاربردی که قبلا در اروپا مورد استفاده قرار گرفته است.

بنابراین جایگاه ارزشی موجود برای بیمه گران بطرزی غیرقابل انکار، مثبت بنظر می رسد. خدمات UBI به بیمه گران ابزاری قدرتمند برای ربودن مشتریان کم مخاطره از دست رقبا داده و در عین حال باعث کاهش سردرگمی مشتریان، کاهش حجم دعاوی و کاهش غرامت های پرداختی می شود و ضمن فراهم ساختن خدمات ارزش افزوده، می تواند اطلاعاتی مفیدی برای کمک به تحقیقات پزشکی قانونی از صحنه تصادفات فراهم کند.

اما وابسته کمیسیون کاستاگنا از دفتر مامورین بیمه مریلند سعی داشت با برجسته ساختن گستره وسیع پرسش هایی که قانونگذاران در مورد برنامه های UBI مطرح می‌کنند، حاضرین را در درک بهتر موانع فراروی پیشبرد این زمینه یاری کند:

1. داده ها با چه بسامدی از دستگاه های دورورزی خودروی در حال حرکت صادر می شود؟

2. دستگاه چه مدتی باید در خودرو باقی بماند تا نمونه معتبری از داده های رفتار رانندگی بدست آورد؟

3. تمام این داده ها کجا و برای چه مدت ذخیره می شوند و چه کسی به آنها دسترسی دارد؟

4. چه ترکیبی از داده ها به یک تخفیف منجر می شود؟

کاستاگنا سوالات دیگری نیز در رابطه با تعیین تخفیف ها، کاربری داده ها (اعمال قانون، بررسی دعاوی، بازاریابی، فروش)، استفاده از نواحی جغرافیایی برپایه چگالی ترافیک یا مکانهای کسب و کار، اعلام تغییرات در نرخ تخفیف ها بسته به رفتار رانندگی و توضیح علت تغییر تخفیف ها مطرح نمود. از خلال جملات وی چنین استنباط می شد که این موضوعات هنوز حل نشده اند.

کاستاگنا چنین اظهار داشت که یکی از نگرانی های کمیسیون مریلند سعی در تعیین این مصداق است که آیا افزایش نفوذ بازار بیمه دورورزی و برنامه های PAYD اثر مثبتی بر خانوارهای کم درآمد دارد؟

برین باوم از مرکز عدالت اقتصادی (CEJ) با کاستاگنا در این موضوع هم عقیده بود که برنامه های UBI می تواند در اختیار مشتریان کم درآمد قرار گیرد. نگرانی این است که مشتریان کم درآمد در حالی که دسترسی به تخفیف های یکسانی ندارند، به شرکت کنندگان در برنامه های UBI یارانه اعطا کنند.

مرکز CEJ موافق استفاده از برنامه های بیمه بر اساس مسافت طی شده نسبت به خدمات متداولتر مبتنی بر رفتار راننده است که هم اکنون بطرز گسترده ای در ایالات متحده و جاهای دیگر استقرار یافته اند. برین باوم این ملاحظات را بشرح زیر خاطرنشان ساخت:

1. موضوعات مربوط به محرمانگی و استفاده و توزیع داده ها توسط بیمه گران برای مقاصدی غیر از جبران خسارت و اخذ بهای خدمات بیمه، برای مثال شامل بیمه گرانی که از داده ها به نفع خود استفاده می کنند لیکن در مواردی که وضعیت به نفع مشتری است داده ها را در اختیار قرار نمی دهند.

2. تاثیر نابرابر ارائه و فروش UBI به مشتریان با درآمد کم تا متوسط و جوامع اقلیتی

3. عدم جبران خسارت مناسب به علت رویکرد غیرشفاف بیمه گران در گردآوری داده ها برای رتبه بندی

4. استفاده از داده های دورورزی صرفا برای عملیات داده کاوی به دنبال استفاده بیمه گر از اطلاعات اعتباری، شامل جریمه مشتریان نه بواسطه رفتار رانندگی بلکه به علت زمان و مکان رانندگی آنها به صورتی تبعیض آمیز

5. عدم نظارت قانونی کافی تا به امروز

به گفته برین باوم، مرکز عدالت اقتصادی درخواست های زیر را از انجمن ملی مامورین بیمه (NAIC) دارد:

1. تدوین استانداردهای مالکیت داده و محرمانگی

2. تدوین استانداردهایی برای استفاده مجاز و غیرمجاز از داده های مشتری

3. گردآوری و تحلیل داده های دانه ای در مورد خدمات و فروش خدمات مبتنی بر UBI مرتبط با عوامل ممنوع در رده بندی ریسک مانند نژاد و درآمد؛ الزام بیمه گران به شامل ساختن متغیرهای نژاد و درآمد در مدلهای خطی کلی

4. تدوین استانداردهایی برای افشای نتایج دورورزی و برنامه های رتبه بندی برای تضمین رسیدن بازخوردهای لازم به مشتری در جهت تغییر رفتار رانندگی

5. بازتولید تحلیل های ارائه شده توسط بیمه گران به شکل خلاصه گزارش های مشتمل بر تمامی نتایج

به عنوان آخرین توضیحات برین باوم افزود: باید دست از تخیل اکتفا به تخفیفات برداشت تا زمانی که عامل رتبه بندی بتواند به دعاوی کلی پایین ترین رده مرتبط شود و صرفا بازتولیدی از درآمد انگاشته نشود.

برین باوم و هاربیج هر دو به یک امر حداقلی باور داشتند: بیمه گران باید آشکارا بگویند چه داده هایی گردآوری شده و چگونه مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه براین، قواعد مالکیت و حفاظت از داده ها نیز باید قبل از پذیرش UBI توسط مشتریان، تنظیم و اجرا شود.

این پرسش ها و ملاحظات همان هایی هستند که خودروسازانی مانند GM را که سالهاست بدون نظارت یا قانون گذاری به گردآوری داده می پردازند، متاثر می‌سازند. این وظیفه برای صنعت خودرو باقی می ماند که بستری برای UBI تدارک ببیند که سهم مهمی در موفقیت گسترده دورورزی ایفا کند.

در مورد چشم انداز اسنایدر از اجرای گسترده فناوری UBI نباید اغراق کرد. همچنانکه پذیرش UBI درایالات متحده گسترش می یابد (که هنوز کمتر از 2 میلیون بیمه نامه تخمین زده می شود)، فشار معکوس بر بیمه گرانی که هنوز خدمات UBI ارائه نمی کنند افزایش می یابد. بیمه گرانی که نتوانسته اند مزایای خدمات UBI را کشف کنند نه تنها باید به مشتریانی قناعت کنند که پرخطرترین سوابق را دارند، بلکه فرصت های ذیقیمت ارائه خدمات ارزش افزوده مبتنی بر UBI را از دست می دهند.