کریدور زنگزور تحت حاکمیت ارمنستان باقی می ماند
کریدور زنگزور تحت حاکمیت ارمنستان باقی می ماند. چیزی که باکو با آن مخالف بود. تصور می کنم لابی ارمنستان در آمریکا موفق شده که این طرح را ارائه نماید و فشار ترکیه و آذربایجان را از روی دوش ارمنستان بردارد و یا کم کند.
عبدالرضا فرجی راد: به اعتقاد من، اتفاقی که در نشست سه جانبه ترامپ، پاشینیان و علی اف در کاخ سفید افتاد و یک تفاهم نامه به امضا رسید نه یک قرارداد، تا حدودی جنبه تبلیغاتی برای ترامپ دارد؛ چون او به دنبال دستاوردسازی است.
باید توجه داشت که تفاهم نامه صلح با مسأله زنگزور متفاوت است. قبلا این دو با هم ادغام شده بود، ولی چون دو کشور به توافق نمی رسیدند، بروکسل مسأله توافق نامه صلح را از مسأله زنگزور جدا کرد که مورد پذیرش آذربایجان و ارمنستان قرار گرفت.
آنچه که دیروز با وساطت ترامپ و با دور زدن اروپا صورت گرفت، تفاهم نامه صلح بین دو کشور بود؛ همانطور که ترامپ دیشب مطرح کرد.
بر اساس این تفاهم، قرار شده در چند ماه آینده یک یا چند شرکت آمریکایی مسیر زنگزور که اسمش را "مسیر ترامپ" گذاشته اند، با ارمنستان به امضا برساند.
پیشتر دولت ارمنستان، اعلام کرده که این شرکت مربوط به فردی ارمنی _ آمریکایی است که قرارداد ۹۹ ساله ای را با ارمنستان به امضا می رساند و ۳۰ درصد درآمد ترانزیت به جیب ارمنستان و ۷۰ در صد به جیب شرکت آمریکایی می رود.
مسیر ترامپ، یا همان دالان زنگزور تحت حاکمیت ارمنستان باقی می ماند. چیزی که باکو با آن مخالف بود. تصور می کنم لابی ارمنستان در آمریکا موفق شده که این طرح را ارائه نماید و فشار ترکیه و آذربایجان را از روی دوش ارمنستان بردارد و یا کم کند.
به نظرم، آذربایجان برنده این دوئل نبوده بلکه بازنده اتفاقات در کاخ سفید، بوده است. فقط ترامپ به علی اف قول داده که تحریم تسلیحاتی را بر می دارد که این امتیاز خاصی برای باکو نیست، زیرا تمام نیازهای تسلیحاتی آذربایجان را اسرائیل و ترکیه تأمین می کنند.
با توجه به اینکه توافق در مذاکرات مرتبط با زنگزور میان آذربایجان و ارمنستان با بن بست مواجه شده بود، در نهایت مجبور شدند، مسأله زنگزور را از مسأله قرارداد صلح جدا کنند.
استدلال آذربایجان این بود که شهروندان من باید بدون کنترل ارمنستان بتوانند از باکو به نخجوان به راحتی سفر کنند، بنابراین دالان زنگزور باید تحت حاکمیت باکو باشد، لذا در طرح جدید، در صورت امضاء ارمنستان حاکمیت خود را بر دالان حفظ می کند.
تأکید می کنم، تفاهم نامه صلحی که در واشنگتن به امضا رسید، هنوز قطعی نیست. فقط ترامپ به خاطر شکست در ایجاد صلح در اوکراین، غزه و ایران هسته ای، به دنبال بزرگنمایی و دستاوردسازی برای خودش است.
به خاطر دارید که ترامپ چندین بار اعلام کرد که من جنگ بین هند و پاکستان را به اتمام رساندم، تا برای خودش دستاوردسازی کند. اما واقعیت این است که برتری هوایی هواپیماهای چینی جنگ را متوقف کرد.
تماس ترامپ با مودی(نخست وزیر هند) برای عدم حمله مورد موافقت قرار نگرفت و حالا ترامپ در حال انتقام گیری از مودی است.
چرا توافقنامه صلح، سست و متزلزل است؟ زیرا دو طرف ارمنی و آذری هنوز در مورد نقطه گذاری مرزی به توافق نرسیده اند
* استاد ژئوپلیتیک دانشگاه و سفیر پیشین ایران در نروژ
