◄ چند مزیت الزام عقد قرارداد بین شرکت های حمل و نقل و رانندگان
تنها راه برون رفت از مشکلات حمل و نقل، الزام شرکت های حمل و نقلی به عقد قرارداد با راننده است، قراردادی روشن و شفاف که قبل از صدور حواله بارگیری، بارگیری و صدور بارنامه تهیه، تدوین و امضاء شده باشد.
تنها راه برون رفت از مشکلات حمل و نقل، الزام شرکت های حمل و نقلی به عقد قرارداد با راننده است، قراردادی روشن و شفاف که قبل از صدور حواله بارگیری، بارگیری و صدور بارنامه تهیه، تدوین و امضاء شده باشد نه بعد از آن و کلیه موارد از جمله نوع بار، تناژ بار، شرایط حمل و نگهداری، دمای بار، مبدا، مقصد، مدت زمان انتظار برای تخلیه و حق توقف در صورت بروز مشکل و تخلیه نشدن و غیره در آن قید گردیده باشد تا راننده با آگاهی کامل برنامه ریزی و در قبول یا رد آن اقدام نماید.
در ایران هم مانند سایر کشورها قوانین، مقررات، ضوابط، بخشنامه ها و دستورالعمل ها بر اساس قوانین بین المللی حمل و نقلی و به صورت آکادمیک تهیه و تدوین شده اند، اما موضوع بسیار مهمی در این میان وجود دارد که موجب تفاوت عمده ای در حمل و نقل ایران در قیاس با سایر کشورها و وجه تمایز و دلیل اصلی تمام مشکلات شده و آن خود مالکی است.
از همین نویسنده: تخصیص سوخت تشویقی؛ اعتراف مسئولان به کافی نبودن سهمیه سوخت
خود مالکی موجب سوء استفاده های بسیار و عدم رعایت مقررات و تضییع حقوق رانندگان و راننده را به گونه ای تضعیف کرده است که نه توان مالی دارد، نه آگاهی کافی از قوانین، مقررات و نه قدرت و زمان پیگیری دارد. متاسفانه همگان به جز راننده نیز از این موضوع اطلاع دارند، در کشورهایی که حمل و نقل آنها شرکت مالکی است، شرکت ها به دلیل توان مالی، امکانات، داشتن وکلای حقوقی، روابط و قدرت بالای چانه زنی، تنها با لحاظ قانون در فعالیت های خویش قدرت بالانس کردن بازار و عرضه و تقاضا را دارند.
ولی از آنجا که در حمل و نقل خود مالکی به دلیل اینکه برای هر دستگاه کامیون حداقل یک شخصیت حقیقی سرمایه گذاری کرده و طبیعتاَ همان شخص هم تصمیم گیری و مدیریت می کند، امکان ایجاد مدیریت واحدی وجود ندارد، خلاء مدیریت و نهاد نظارتی به شدت احساس می شود و با توجه به سابقه خود مالکی و شرایط بحرانی کشور، امکان و امیدی به تغییر زود هنگام این روال و سیاست های دولتی و عبور از خود مالکی به شرکت مالکی متصور نیست.
به نظر می رسد در اینجا باید سازمان راهداری به عنوان متولی حمل و نقل و نهاد ناظر بر حس اجرای قوانین، مقررات، ضوابط، بخشنامه ها و دستورالعمل های وزارت راه و شهرسازی و سازمان راهداری در راستای بر طرف نمودن یا به حداقل رسانیدن مشکلات با قدرت و جدیت به موضوع ورود نماید، به نحوی که امکان صدور بارنامه و حمل محموله بدون قرارداد ضمیمه پیوست برای هر دو طرف حمل (شرکت و راننده) وجود نداشته باشد و تخلف محسوب شده و قابل برخورد جدی و بدون اغماض در کمیسیون های اصلاح شده 11 و 12 باشد نه کمیسون های نا کارآمد فعلی.
اگر مسئولان، به خصوص مسئولان دفتر کالا و دفتر حقوقی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای، ترتیبی اتخاذ فرمایند که قراردادهایی با فرمتی واحد و خاص با در نظر گرفتن حقوق طرفین قرارداد تهیه و تدوین شده و همانند اسناد حمل و همراه بارنامه تحویل راننده شود که در صورت نیازبه استناد و راستی آزمایی قابل رویت برای مسئولان باشد، خدمت بزرگی به کل جامعه حمل و نقل نموده اند.
از مزایای الزام عقد قرارداد فی ما بین شرکت و راننده می توان به برنامه ریزی، پیشگیری از تخلفات، آگاهی راننده در زمان قبول مسئولیت حمل محموله از شرایط و مدت زمان انتظار تخلیه در مقصد و درج مبلغ حق توقف توافقی، کاهش چشمگیر تخلفات، کاهش شکایات و بسیاری موارد دیگر اشاره کرد.
البته در حمل و نقل بین المللی هم این معضلات وجود داشت و بیداد می کرد که خوشبختانه با درایت مدیر کل محترم دفتر ترانزیت سازمان راهداری این معضل در حال برطرف شدن است.
* رئیس هیئت مدیره انجمن رانندگان کامیون های یخچال دار استان تهران
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تین نیوز در وب منتشر خواهد شد.
تین نیوز نظراتی را که حاوی توهین یا افترا است، منتشر نمیکند.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف و یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است.
جاهای خالی مشخص شده با علامت {...} به معنی حذف مطالب غیر قابل انتشار در داخل نظرات است.