عکس| وسایل حمل و نقل مردم تهران؛ ۱۰۰ سال قبل

هم پالکی های تهران

پالکی و کجاوه هم که هر دو دارای دو صندوق بدون در بودند از وسایل حمل ونقل دیگری است که قبل از آمدن ماشین به ایران رونق داشتند. پالکی و کجاوه دو طرف شتر یا قاطر بسته می شد؛ روباز آن را پالکی و نوع مسقف را کجاوه می نامیدند. اصطلاح هم پالکی هم از همین جا آمده؛ درواقع ۲ نفری که داخل صندوق ها می نشستند، هم پالکی یکدیگر نامیده می شدند.

بیشتر بخوانید؛

تراموای اسبی؛ ترکیبی از قطار و کالسکه + عکس

پاتوق درشکه چی های طهران

میدان خراسان تا همین ۵۰ سال پیش پاتوق درشکه چی ها بود. در این میدان حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ درشکه ایستگاه داشتند که بیشتر مسافران آن را ساکنان مسگرآباد و زائران حرم شاه عبدالعظیم تشکیل می دادند و برای هر رفت وآمد ۱۵ تا ۲۰ ریال کرایه می پرداختند.

درمیان صاحبان درشکه ها که در میدان خراسان توقف می کردند کسانی دیده می شدند که بین ۱۴ تا ۱۸ دستگاه درشکه داشتند و همه را به درشکه چی ها سپرده بودند و به آنها دستمزد می دادند. محل دیگر تجمع درشکه چی های تهران در محله امامزاده حسن(ع) بود که در بین آنها از پیرمرد ۶۰ساله تا پسربچه های ١۵ تا ۱۶ ساله وجود داشت.

اتومبیل که آمد و تاکسی شد وسیله جابه جایی بیشتر مردم، کار و بار درشکه چی ها از سکه افتاد. با کم شدن درآمد درشکه داران، شکل زیبا و تر و تمیز اتاق درشکه تغییر کرد و ۲ اسب هم به علت خرج زیاد تبدیل به یک اسب شد. از این زمان مردم اقبال شان به اتومبییل بیشتر شد، البته مردم اوایل از ماشین می ترسیدند و تا مدتی از وسایل حمل ونقل گذشته استفاده می کردند.