DSRC یا فناوری نسل پنجم ارتباطات سلولی (5G)

تین نیوز| کدام فناوری در خودرهای بدون راننده آینده حضورخواهند داشت؟ DSRC (فناوری ارتباط برد کوتاه اختصاصی) یا فناوری نسل پنجم ارتباطات سلولی(5G)؟ همانطور که بریان داوتری، مدیر ارشد در مصاحبه اخیر خود با viodi توضیح می‌دهد، این فناوریهای رادیویی می‌توانند در تکمیل یکدیگر، خواسته‌ها و نیازهای مختلفی را برآورده سازند.

یک فرضیه مهم این است که فناوری DSRC ، در محدده فرکانسی 5.85 گیگاهرتز تا 5.925 گیگاهرتز،  می‌تواند به عنوان حسگر داخلی دیگری  باشد که یک خودرو به صورت مؤثری از آن در فرآیند تصمیم گیری‌اش استفاده کند. یعنی، مانند مغز یک راننده واقعی [که هدایت خودرو را بر عهده دارد]، هوش مصنوعی یک خودرو نیز علائم دریافتی از دیگر خودروها و زیرساخت‌های اطلاعاتی مسیر (مانند چراغ‌­های راهنمایی تقاطع­‌ها و علائم جاده‌­ای) را در نظر می­‌گیرد و آن‌ها را با علائم دریافتی از حسگرهای داخل خودرو (مانند دوربین‌ها، حسگرهای اولتراسونیک، GPS، لیدار و رادار) مقایسه و برای اقدامات بعدی تصمیم خواهد گرفت.

این حسگر با رویکرد ترکیب داده‌­ها، سطحی از افزونگی ورودی‌­ها را تأمین می‌کند که آسیب بالقوه ناشی از تلاش برای هک کردن DSRC را کاهش می‌دهد. داوتری به این نکته اشاره می‌کند که یک رادیوی DSRC برد کوتاهی دارد و اگر هم بتواند هک شود، فقط تعداد محدودی از خودروها را  درگیر می‌کند و با خطر کمتری همراه است.

با این همه، طراحی برای امنیت سایبری و حریم خصوصی اهمیت دارد و باید انجام شود. داوتری می‌گوید که یک ملاحظه مهم این طراحی، ایجاد  یک «فاصله هوایی» است تا از امکان فرامین خارجی یک هکر برای کنترل عملیات یک خودرو جلوگیری شود.

قدرتِ ارتباطات V2V (خودرو با خودرو) و V2I (خودرو با تجهیزات زیرساختی در کنار مسیر)، به عنوان تأثیرات یک شبکه، زمانی جلوه می‌کند که تعداد قابل توجهی از خودروها به تجهیزات فناوری DSRC مجهز باشند. سود 53 تا 711 میلیارد دلاری (برآورد منافع اجتماعی تخمین زده شده حاصل از  جاده‌های ایمن‌تر) باعث شده است تا (اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه‌های آمریکا) در جهت تصویب قانون الزامی کردن نصب تجهیزات 135 دلاری تا 301 دلاری DSRC برای ارتباطات V2V بر روی خودروهای سبک (کمتر از 10000 پوند) تا سال 20233 تلاش کند.

به طوری که از نظرات ابراز شده در مورد پیشنهاد قانون فوق برداشت می­‌شود، این یک موضوع داغ است و با بحث بسیار همراه می­‌باشد. اینکه یک الزام برای بکارگیری فناوری DSRC بر روی خودروها و موفقیت آن لازم است، در آینده مشخص خواهد شد. داوتری اشاره می‌کند که این مصوبه با یک ضریب نفوذ بالنسبه پائین 5 تا 100 درصدی فناوری نیز سودمند خواهد بود.

جنرال موتورز، به شکلی اختیاری V2V را از طریق فناوری DSRC بر روی خودروهای کادیلاک CTS مدل سال 2017 خود به کار برده است و با حمایت  جدی اتحادیه جهانی خودرو سازان (شامل اعضایی مانند هوندا، نیسان و تویوتا) از این فناوری، شاید بتوان گفت که بازارِ خودرو، صرف نظر ازتصمیم NHTSA به سمت استفاده از فناوری  DSRC حرکت خواهد کرد.

و برای پاسخ به این سوال که DSRC بهتر است یا فناوری 5G، داوتری به خوبی در مصاحبه خود به آن می­‌پردازد و به این نکته اشاره می‌کند که این دو فناوری متفاوت رادیویی، مکمل یکدیگر هستند. وی در بخشی از این مصاحبه می‌گوید: «شما ترکیبی از این دو فناوری (DSRC  و 5G) را خواهید دید. در مواردی که نیاز به تأخیر پائین برای تبادل اطلاعات باشد، مانند اجرای کاربرد جلوگیری از برخورد خودروها با یکدیگر، از حسگرهای فعال V2V داخل خودرو استفاده می‌شود. در مواردی مانند اطلاع­‌رسانی ازدحامات ترافیکی که به ارتباطات برد بلند نیاز دارد یا موارد مشابه دیگر، از سامانه­‌های LTE و 5G استفاده خواهد شد. سامانه­‌های  DSRC نیز احتمالا ازLTE  و 5G برای به‌روز رسانی نرم‌­افزارها و به‌­روزرسانی‌های بخش  مدیریت گواهی­‌های امنیتی استفاده خواهند کرد. من فکر می‌کنم که ما شاهد هم‌افزایی بسیاری بین این دو فناوری خواهیم بود.»