اگر این سامانه برای ایمنی جادههاست، سهم سازمانهای دولتی و همچنین پلیس در این مورد چیست؟ آیا باید هزینه آنرا تمام و کمال و آنهم چندبرابر قیمت واقعی فقط مالکان ناوگان جادهای پرداخت کنند؟
با این وضع نابسامان کرایهها که هیچ مرجع قانونی بر آن نظارت ندارد، رانندگان چگونه میتوانند با ۹ ساعت کار در روز از پس استهلاک و معیشت خود و خانواده خود برآیند؟
آنچه پیادهسازی کاربردهای این فناوری را در کشور با سهولت و هزینه کمتر، مقدور میسازد، شروع اجرای برخی پروژههای حملونقل هوشمند (ITS) است که میتوانند با این کاربردها یکپارچه شوند. این یکپارچهسازی میتواند فرصت بینظیری برای کشور ایجاد نماید تا از مزایای فناوری ارتباطات خودرویی به بهترین شکل ممکن در جهت کاهش تصادفات خودرویی استفاده شود.
اگر ایرادات سامانه سپهتن را برطرف و از فناوری ارتباطات خودرویی در آن استفاده کنند، همگان قطعا از ثمرات آن به نحو بارزی بهرهمند خواهندشد. دریافت هشدارهای به موقع برای پرهیز از ورود به شرایط مخاطرهآمیز رانندگی، دریافت اطلاعات دقیق در مورد وضعیت ترافیکی و آب و هوایی مسیرهای پیشرو و استفاده از تخفیفات ممکن بیمهای، نمونههایی از ثمرات بهکارگیری این فناوری خواهد بود.
اگرچه از زمان نصب سپهتن بر روی اتوبوسهای مسافربری تا کنون، انتقادهای فراوانی از معایب این سامانه توسط رانندگان صورت گرفته است اما برخی رانندگان هم نظر مثبتی به این موضوع دارند.