هوشمندسازی ناوگان ترانزیت برای افزایش جذابیت ترانزیتی کشور

ترانزیت عبارت است از انتقال کالایی گمرک نشده از یک گمرک به گمرکی دیگر که تحت نظارت گمرک صورت می گیرد و در بین کشورهای مختلف بسیار رقابتی است و هر کشوری در تلاش است تا برای پیروزی و موفقیت در بازارهای بین المللی، قیمت ترانزیتی کالا را به صورت رقابتی تعیین کند.

اگر کشوری بتواند از مزیت های رقابتی و توانایی هایش در زمینه ترانزیت به خوبی بهره برداری کند، می تواند سود خوبی را به چرخه اقتصادی خود وارد کند. همچنین زمان عبور کالا و قابلیت اطمینان نیز از جمله سایر شاخص های تأثیرگذار در بحث ترانزیت است.

تمامی این مسائل، نشان از وجود ظرفیت های جمهوری اسلامی ایران در حوزه حمل ونقل ترانزیت جاده ای دارد اما در کنار آن مسائلی نظیر توقف های متعدد و طولانی مدت، تأمین امنیت رانندگان و ناوگان، عدم نظارت بر میزان مصرف سوخت و قاچاق آن، عدم امکان پایش مسیر و مسافت پیموده شده توسط ناوگان، کمبود تیرپارک و ... ازجمله معضلات ترانزیت و حمل ونقل بین المللی است.

یکی از چالش های پیش روی نهادهای ذی نفع حوزه ترانزیت بین­المللی، عدم اطلاع از وضعیت و موقعیت ناوگان در شبکه حمل ونقل جاده ای کشور و میزان مسافت دقیق پیموده شده توسط این ناوگان است. درنتیجه عوارض جاده ای و سوخت متناسب با تردد ناوگان مذکور اخذ نشده و کشور متحمل زیان­های فراوان در این حوزه شده است.

اجرای پروژه پایش ناوگان حمل و نقل بین المللی و ترانزیت به کمک فناوری های ارتباطات برد کوتاه اختصاصی (DSRC) شامل شناسایی فرکانس رادیویی (RFID)، عوارض ویدیویی شامل پلاک خوان خودکار (ANPR)، توزین در حین حرکت (WIM)، داده­های ثبت­ شده شبکه تلفن­ های همراه (BTS) و ... منافع زیادی از جمله پایش سراسری ناوگان، دریافت عوارض پیمایش ناوگان، پایش فعالیت ها و تخلفات ناوگان، جلوگیری از قاچاق و واردات محموله های ممنوعه و ... در بر دارد.

*رییس گروه هوشمندسازی ستاد توسعه فناوری های فضای و حمل و نقل پیشرفته معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری