ایران کشوری است که بیش از دوهزار کیلومتر مرز آبی دارد. در شمال و جنوب ایران بسیاری از شهرها در حاشیه دریا قرار گرفتهاند. اما مسافرت دریایی از مرز ایران به طرف کشورهای همجوار یا از یک شهر به سمت شهری دیگر، حتی برای ایرانیان که قرنها است همجوار با دریا بودهاند، اندکی نامانوس و پرمخاطره به نظر میرسد.
طی اقدامی تاریخی در جهت حفظ کشتیها و سرنشینان آنها در برابر شرایط دشوار محیطی در قطب جنوب و شمال، سازمان بینالمللی دریانوردی (آیمو) در نود و چهارمین نشست کمیته ایمنی دریانوردی (MSC) در مقر آیمو در لندن، «آییننامه بینالمللی کشتیهای فعال در آبهای قطبی (Polar Code)»، و اصلاحاتی به کنوانسیون ایمنی جان افراد در دریا (سولاس) مرتبط با الزامی شدن آییننامه فوق را به تصویب رساند.
همانطور که شخص حقیقی یا حقوقی دارای اسم و محل اقامت است و باید تابعیت کشوری را بر خود پذیرا باشد تا بتواند در صورت لزوم از مزایا و حمایت های دولت آن سرزمین برخوردار باشد، کشتی نیز دارای اسم و تابعیت مشخصی است و بندری که در ان به ثبت رسیده در حکم محل اقامت آن کشتی محسوب میشود.