برنامه توسعه سواحل مکران قرار بود بزرگترین اتفاق در توسعه کشور باشد؛ برنامهای که حالا با خروج آمریکا از برجام باید دید چه آیندهای برایش رقم میخورد. چرا که تا الان بیشتر تمرکزها برای توسعه سواحل مکران روی جذب سرمایهگذاریها و فاینانسهای خارجی بوده؛ قراردادهایی که با تصمیم ترامپ آینده قسمت زیادی از آنها به خطر افتاده است و دیگر خیلی از طرفهای خارجی حاضر به پذیرش ریسک حضور در مکران به بهای از دست دادن روابط تجاری و اقتصادی خود با آمریکا نیستند. در چنین شرایطی است که عبدالغفور ایراننژاد، نماینده چابهار در مجلس هم در گفتگو با «حملونقل» از مبهم بودن آینده شراکت با طرفهای خارجی در این منطقه سخن میگوید.
در سه ماه نخست سال شاهد بودیم بخشهایی از فعالیتهای بندری روند رو به رشد خود را حفط کرد مخصوصاً در زمینهٔ صادرات غیرنفتی بالغبر 14 رصد رشد را تجربه کرده ایم.
خروج آمریکا از برجام سرنوشت توسعه چابهار و سواحل مکران را در هالهای از ابهام فرو برده است. این پروژه که برای افغانستان حیاطی و برای هند امتیازی در مقابل رقیب دیرینهاش چین بهحساب میآید، حال با تغییر شرایط تحریمهای آمریکا علیه ایران به خطر افتاده است.
درحال حاضر شرکتهای اروپایی روزانه ۸۰۰ هزار بشکه نفت از ایران میخرند و عمده آنها اعلام کردهاند که به دلیل خریدهای قبلی تا ۸ ماه دیگر به این کار ادامه خواهند داد. اگر موضع اتحادیه اروپا تا آن زمان تغییری نکند و البته تحولات جدیدی نیز رخ ندهد، با شرط «جبران سهم نفت ایران در بازارها» از سال ۲۰۱۹ باید منتظر واکنش جدید اتحادیه اروپا به بازگشت تحریمها بود.
معاون امور بندری و اقتصادی سازمان بنادر و دریانوردی در واکنش به «توقف فعالیت شرکت کشتیرانی مرسک در بنادر ایران» و آنچه «تهدید برگشت تحریمها پیش روی فعالان صنعت دریایی و بندری» خوانده میشود، آن را فضاسازی رسانهای عنوان کرد.