کلید حل مشکل بهره وری پایین راه آهن، در دست بخش غیردولتی است
بهره وری پایین شبکه ریلی، نشانه وجود ساختار حکمرانی ناکارآمد است.
بهره وری پایین شبکه ریلی، نشانه وجود ساختار حکمرانی ناکارآمد است.
اخیرا شرکت های حمل و نقل ریلی نسبت به افزایش حدود ۵۰ درصدی تعرفه دسترسی به شبکه ریلی توسط شرکت راه آهن اعتراض داشته اند. آنها این افزایش را موجب کاهش توان رقابتی بخش در رقابت با بخش جاده ای و کاهش سودآوری شرکت ها می دانند.
با توسعه کیفی و کمی شبکه ریلی و افزایش سهم راه آهن به 50 درصد جابجایی بار و مسافر، تعداد کشته های تصادفات جاده ای به حدود 6500 نفر در سال خواهد رسید.
درست ترین اقدام در خصوص شبکه حمل و نقل ریلی، الزام راه آهن بر بهبود بهره برداری از شبکه و یا اصلاح ساختار سازمانی این شرکت در راستای اعطای حق بهره برداری از محورهای ریلی به بخش خصوصی است.
تصور بسیاری از کارشناسان بخش ریلی (و متاسفانه کارشناسان شرکت های مشاور) این است که سالانه میتوان حداکثر 10 میلیون تن بار را از طریق یک شبکه ریلی یک خطه جابجا کرد. این در حالی است که امروز در دنیا این عدد برای یک خطه دیزلی از 100 میلیون تن در سال فراتر رفته و برای دوخطه برقی از 400 میلیون تن هم گذشته است.
یکی از مهمترین عوامل افزایش بهرهوری در شبکه ریلی، افزایش سرعت سیر است. این ویژگی بهویژه در شبکه ریلی باری آنچنان تاثیری دارد که در صورت مغفول ماندن آن، حمل بار به سرعت از ریل به سمت جاده سوق مییابد.