گسترش شبکه معابر، طرح‌های محدودیت زا، و... برای حل مشکل ترافیک کلانشهرها به ظاهر مفید! اما مانند «داروهای مسکن» موقتی عمل می‌کنند که فقط زمان بحران ترافیک را در برخی معابر با اندکی تاخیر به عقب می‌اندازند.
برنامه‌ریزی شهری نیازمند نگاه جدیدی است! مکتب فکری در چارچوب این‌که چه عواملى موجب ناپایداری شهری می‌شود وجود دارد که باید مورد مطالعه قرار گیرد؟
شاید این پنج اصل بتواند با توجه به موضوع منابع انسانی ماهر و مجرب برای هدایت پروژه، از غناى سازمان اجرایی بیشتر و بهتری برخوردار شود.
تحولات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی دهه‌های اخیر باعث شده که فرایند برنامه‌ریزی از روش سنتی و امرانه، تک بعدی و بالا به پایین به یک روش مشارکتی چند بعدی تبدیل شود.
ارگانیسم شهر به عنوان موجود زنده در مورد شهرهای زیست‌پذیر صادق است.
با توجه به کمبود منابع مالی و ضعف در مدیریت هزینه در بسیاری از شهرداری‌ها، کمک‌های مالی به صور مختلف برای تأمین هزینه‌های عمومی شهر نیاز است.
یکی از اندیشه‌های نو در برنامه‌ریزی شهری توجه به پیوستگی اجتماعی است.
سیاست شهری جزئی از سیاست‌گذاری عمومی برای جامعه شهری است.
مشاهدات از روند شکل‌گیری بسیاری از شهرها، حکایت از آن دارد که ما به نقطه بازگشت در ساخت شهر رسیده‌ایم!
تعدد و تنوع (Variety) کنشگران و سازمان‌هاى مرتبط و موثر در مدیریت شهرى به همراه(together) انگیزه‌ها و منافع متفاوت و حتى متعارض آنها برای مداخله و اعمال وظایف در محدوده شهر و امور شهری باعث شده است تا چگونگی سازماندهی و تقسیم کار کارآمد و اثر بخش توسعه شهری و بهبود کیفیت زندگی شهروندان به یکی از چالش‌های اساسی نظام‌های مدیریت شهری معاصر تبدیل شود!
