امبرائر؛ شرکتی که هوانوردی برزیل را جهانی کرد

شرکت امبرائر در سال 1969 در شهر سائو خوزه دوس کامپس در استان سائو پائولو برزیل بنیان گذاری شد و دفتر مرکزی این شرکت در این شهر قرار دارد. در حال حاضر امبرائر به مانند بویینگ، ایرباس و بمباردیر، یکی از چهار سازنده برتر هواپیماهای تجاری (غیر نظامی) در جهان به شمار می رود.

تاریخچه

امبرائر یک  شرکت برزیلی است، که در زمینه ساخت هواپیماهای تجاری (شامل هواپیماهای مسافربری و ترابری) و نظامی فعالیت می کند، این شرکت همچنین از ارائه دهندگان خدمات و فناوری های هوافضا و هوانوردی در جهان محسوب می شود.

شرکت امبرائر در سال 1969 در شهر سائو خوزه دوس کامپس در استان سائو پائولو برزیل بنیان گذاری شد و دفتر مرکزی این شرکت در این شهر قرار دارد. در حال حاضر امبرائر به مانند بویینگ، ایرباس و بمباردیر، یکی از چهار سازنده برتر هواپیماهای تجاری (غیر نظامی) در جهان به شمار می رود.

اولین تلاش های برزیل برای فعالیت در صنعت هوانوردی و هوافضا به زمان ریاست جمهوری ژتولیو دورنلیس وارگاس باز می گردد جایی که وارگاس با استفاده از سرمایه گذاری در صنایع مختلف قصد داشت آینده برزیل را به شکل دیگری رقم بزند، در دهه 40 تا 50 میلادی دولت وارگاس که به پدر فقیران شناخته می شد دست به سرمایه گذاری در صنعت هوانوردی زد، تلاش های او سال ها بعد به سرانجام رسید و شرکت Empresa Brasileira de Aeronáutica (Embraer) به عنوان یک شرکت تمام دولتی تاسیس شد.

اوزیرس سیلوا؛ اولین مدیر این شرکت نیز یک کارمند دولت بود و شرکت تحت فرمانش فقط یک مدل هواپیما به نام Embraer EMB 110 Bandeirante تولید می کرد که هواپیمایی توربوپراپ بود که قابلیت جابه جایی 15 تا 21 مسافر را داشت؛ این هواپیما اگرچه که در بخش تجاری مورد استفاده قرار می گرفت اما قابلیت خدمت در بخش نظامی را هم داشت.

دولت برزیل با فراهم کردن مشتری برای هواپیماهای شرکت امبرائر نقش مهمی در توسعه این شرکت داشت، تا سال 1975 امبرائر فقط با مشتریان تجاری خود مراوده داشت اما از آن سال به بعد فعالیت در حوزه نظامی را نیز آغاز کرد، این شروع به حدی پر سود بود که تا اواسط دهه 80 میلادی اولویت امبرائر به فروش هواپیماهای نظامی تغییر کرد تا اینکه در سال 1985 امبرائر با ساخت یک هواپیمای مسافربری منطقه ای به نام Embraer EMB 120 Brasilia مجددا به فروش تجاری روی آورد.

پایپر یا امبرائر؟

در سال 1974 امبرائر شروع به ساخت هواپیماهای سبک تحت لایسنس شرکت هواپیماسازی پایپر کرد، در ابتدا شرکت پایپر قطعات مورد نیاز برای ساخت هواپیماها را از ایالات متحده به برزیل ارسال می کرد اما از 1978 به بعد اکثر قطعات این هواپیماها در برزیل تولید می شد تا سال 2000 که این همکاری ادامه داشت تعداد 2500 فروند از هواپیماهای پایپر توسط امبرائر تولید شد.

ادغام با ایروتک

در سال 1962 دپارتمان تکنولوژی و علوم هوافضای برزیل با هدف پشتیبانی از نیروی هوایی این کشور شرکت هوانوردی ایروتک را تاسیس کرد این شرکت یک هواپیمای دو سرنشینه با نامAerotec Uirapuru را برای اهداف آموزشی برای نیروی هوایی برزیل طراحی کرد و ساخت آن را بر عهده گرفت تعدادی از این هواپیما نیز بصورت تجاری ساخته شدند و به کشورهای آمریکای لاتین صادر شدند.

در 1980 کار اصلی شرکت ایروتک تولید قطعه برای امبرائر بود اگرچه که نیروی هوایی برزیل به داشتن ورژن به روز شده Uirapuru علاقمند بود اما طراحی و ساخت هواپیمای جدید سرانجامی نداشت تا رسما در سال 1987 شرکت ایروتک به امبرائر فروخته شود و این دو شرکت با هم ادغام شوند.

خصوصی سازی و آغاز شکوفایی

با شروع بحران های اقتصادی امبرائر و دیگر شرکت های دولتی برزیل مشمول قانون خصوصی سازی شدند و روند خصوصی سازی این شرکت در سال 1992 آغاز شد.

در 7 دسامبر 1994 شرکت هواپیماسازی برزیل رسما خصوصی شد که این اتفاق از ورشکستگی این شرکت جلوگیری کرد؛ چرا که نشانه های مختلفی از رویدادن این اتفاق در حال نمایان شدن بود، البته خصوصی شدن به معنای فاصله گرفتن از دولت نبود بلکه سهام طلایی این شرکت در اختیار دولت برزیل باقی ماند به این معنی که دولت برزیل امکان وتو نظر دیگر سهامداران را داشت و به همین دلیل قراردادهایی را با این شرکت منعقد کرد.

شروع عرضه عمومی

در سال 2000 روند عرضه عمومی سهام شرکت امبرائر نیز آغاز شد و بخشی از سهام این شرکت در بازارهای بورس نیویورک و بورس سائوپائولو معامله شدند.

سهامداران اصلی این شرکت عبارتند از: گروه بوزانو ۱۱٪، سیستل ۷٪، ئی ای دی اس ۲٪، گروه صنعتی داسو ۲٪، تیلز ۲٪، سافران ۱٪ و دولت برزیل ۰٫۳٪ به اضافه سهام طلایی

گسترش تولیدات؛ از نظامی تا خصوصی

در میانه دهه نود امبرائر تصمیم گرفت تا بجای ساخت هواپیماهای نظامی که هدف اصلی تاسیس شرکت بود تمرکز خود را بر ساخت هواپیماهای کوچک مسافربری بگذارد، این افزایش تمرکز بر بخش تجاری باعث شد که خیلی سریع ساخت هواپیماهای مسافربری منطقه ای که قابلیت جابه جایی 70 الی 110 مسافر را داشتند و هواپیماهای کوچک تجاری به هدف اصلی امبرائر تبدیل شوند.

خانواده ERJ  

این خانواده از هواپیماهای امبرائر شامل سه مدل هواپیماست؛ امبرائر 135، امبرائر 140 و امبرائر 145 که هواپیماهایی منطقه ای هستند و تعداد کمی از مسافران را در فاصله های کوتاه جابه جا می کنند.

مشخصات کلی

فاصله نوک دو بال: ۲۰ متر

طول: ۲۹٫۹ متر

ارتفاع: ۶٫۸ متر

ظرفیت مسافر: 37 الی ۵۰ نفر

بیشینه سرعت: ۰٫۷۸ ماخ (۸۳۳ کیلومتر بر ساعت)

محدوده پرواز: ۲۹۶۳ کیلومتر

امبرائر 145 مدل پایه این خانواده به حساب می آید که مدل کشیده شده امبرائر 120 برزیلیا است که برخلاف امبرائر 120 که از موتور توربوپراپ استفاده می کرد از موتورهای توربوفن نیرو می گرفت، شروع طراحی پروژه ERJ در سال 1989 زده شد و تولید اولین هواپیما در سال 1992 آغاز گشت.

امبرائر 145 در 11 آگوست 1995 اولین پرواز خود را انجام داد و گواهینامه پروازی آن در 10 دسامبر 1996 صادر شد،  این هواپیما رسما از 1997 وارد صنعت هوانوردی جهان شد و پروازهای تجاری خود را آغاز کرد؛ استقبال شرکت های هواپیمایی از این هواپیما امبرائر را به فکر اعمال تغییراتی در اندازه آن کرد و بدین ترتیب اعضای دیگر خانواده ERJ به وجود آمدند؛ امبرائر 135 و امبرائر 140

دو مدل جدید نیز که در سال 1999 معرفی شدند به مانند امبرائر 145 از دو موتور توربوفن رولز رویس AE3007 که در قسمت انتهایی هواپیما (قسمت دم) قرار داشتند نیرو می گرفتند.

امبرائر 135 قابلیت جابه جایی 37 نفر امبرائر 140، 44 نفر و امبرائر 145 ظرفیتی برای حمل 50 مسافر را داشتند و به همین دلیل می توانستند با خانواده CRJ بمباردیر رقابت کنند که توسط رقیب کانادایی امبرائر ساخته شده بودند.

تا سال 2020 که تولید این خانواده از هواپیماهای امبرائر ادامه داشت تعداد 1231 فروند از این هواپیماها ساخته شدند.

خانواده E-jet  

خانواده E-jet سری هواپیماهای برد کوتاه و برد متوسط امبرائر است که می توانند 66 تا 124 مسافر را جابه جا کنند، این مدل اولین بار در نمایشگاه هوایی پاریس در سال 1999 معرفی و در سال 2002 تولید آن آغاز شد.

این خانواده شامل هواپیماهای امبرائر 170، امبرائر 175، امبرائر 190 و امبرائر 195 است. بازده بالای هواپیماهای خانواده ERJ در مسیرهای کوتاه باعث شد تا شرکت های هواپیمایی بسیاری به امبرائر پیشنهاد دهند که هواپیمای منطقه ای با ظرفیتی بیشتر طراحی کند و بسازد که منجر به پدیدآمدن خانواده E-jet شد.

در سال 1997 امبرائر رسما اعلام کرد که در حال طراحی یک هواپیمای 70 نفره است که بال های آن با هواپیماهای قبلی متفاوت است و بدنه ای بزرگتر دارد؛ ساخت نمونه آزمایشی در جولای 2000 آغاز شد و این هواپیما در 29 اکتبر 2001 از خط تولید امبرائر در برزیل خارج شد و 119 روز بعد یعنی در 19 فوریه 2002 اولین پرواز خود را انجام داد پروسه دریافت گواهینامه پروازی این هواپیما دو سال به طول انجامید و در فوریه 2004 این گواهینامه صادر شد تا امبرائر راه جدیدی را در بازار هوانوردی تجاری جهان آغاز کند.

استقبال شرکت های هواپیمایی از خانواده E-jet به حدی خوب بود که امبرائر تصمیم گرفت با طویل کردن بدنه مدل پایه این خانواده ظرفیت دیگر هواپیماهای این خانواده را افزایش دهد.

مشخصات کلی

فاصله نوک دو بال: ۲۶ متر

طول: ۲۹٫۹ متر

ارتفاع: ۹٫۷ متر

بیشینه سرعت: ۰٫۸ ماخ (۸۵۱ کیلومتر بر ساعت)

محدوده پرواز: ۳۳۳۳ کیلومتر

E170

مدل پایه و کوچکترین عضو خانواده E-jet به حساب می آید که در مارچ 2004 وارد صنعت هوانوردی جهان شد، این هواپیما بسته به نحوه چیدمان صندلی ها و کلاس های پروازی می تواند 66 تا 78 مسافر را جابه جا کند، این هواپیما که تولید آن در 2017 به پایان رسید رقیب مستقیم بمباردیر CRJ700 و Q400 به حساب می آید.

E175

امبرائر 175 مدل کشیده شده E170 است که توسط ایر کانادا در جولای 2005 وارد خدمت شد، امبرائر 175 نیز به مانند مدل پیشین از دو موتور جنرال الکتریک CF34-8E که هر کدام 14200 پوند نیرو تولید می کنند قدرت می گیرد.

امبرائر 175 بسته به چیدمان صندلی های پرواز بین 76 تا 88 مسافر را حمل می کند و از این حیث می تواند با CRJ900 رقابت کند.

در ابتدا بال های امبرائر 175 به مانند بال های امبرائر 170 طراحی شده بود اما در سال 2014 در راستای افزایش بازده تغییراتی روی وینگلت این هواپیما اعمال شد که طول نوک دو بال را از 26 متر به 28.65 متر افزایش می داد و این اصلاحیه فقط برای این مدل از هواپیماهای امبرائر اعمال شد.

E190 و  E195

امبرائر 190 و امبرائر 195 دو هواپیمایی هستند که مدل های کشیده شده امبرائر 170 و امبرائر 175 به حساب می آیند، مدل های جدید از موتور جدید، بال های بزرگتر و سکان افقی بزرگتر استفاده می کنند ضمن اینکه دو در اضطراری روی بال نیز به این دو مدل جدید اضافه شده است.

موتورهای توربوفن جنرال الکتریک GE 34-8E-10 که 18500 پوند نیرو تولید می کنند نیرو بخش هواپیماهای جدید شدند تا امبرائر 190 مشکلی برای جابه جایی 96 الی 114 مسافر را نداشته باشد و امبرائر 195 بتواند 100 الی 124 مسافر را جابه جا کند.

هواپیماهای امبرائر 190 و 195 می توانند با بمباردیر CRJ1000، ایرباس A220، ایرباس A318، بویینگ 717 و سری های کلاسیک بویینگ 737 رقابت کنند.

مدل ترابری

در سال های اخیر و پس از شیوع کرونا و تاثیراتی که این پاندمی بر صنعت هوانوردی جهان گذاشت، بازار هوانوردی تجاری تغییرات زیادی کرد و بسیاری از شرکت های هواپیمایی مجبور به اعمال تغییراتی بر مدل بیزینس یا برنامه های تجارتی خود شدند، در همین حین هواپیماهای کارگو (ترابری) بسیار مورد استقبال قرار گرفتند و کار به جایی رسید که بسیاری از کشورها به دلیل نبود یا کمبود این مدل از هواپیماهای در ناوگان خود دست به اعمال تغییراتی بر روی هواپیماهای مسافربری خود زدند تا از هواپیماهای مسافربری برای جابه جایی ماسک، واکسن، کیت های تشخیص کووید 19 و دیگر تجهیزات مورد نیاز این حوزه کمک بگیرند.

در 7 مارچ 2022 امبرائر اعلام کرد که به زودی وارد بازار هواپیماهای ترابری نیز خواهد شد و هواپیماهای E190 و E195 خود را برای این حوزه آماده خواهد کرد، این شرکت سال 2024 را برای آغاز پروازهای ترابری این دو هواپیما اعلام کرده است.

Lineage 1000

خانواده E-jet یک عضو دیگر دارد که از بقیه اعضا کمتر شناخته شده است، Lineage 1000 مدل بیزینسی امبرائر 190 به حساب می آید که با ویژگی ها و طراحی کابین خاص مورد استقبال شخصیت ها و افراد خاص واقع می شود.

این هواپیما یک مخزن سوخت اضافه هم دارد که برد هواپیما را تا حدود دو برابر افزایش می دهد، طراحی کابین آن که شامل اتاق خواب، سرویس بهداشتی و حمام، محل نشستن و اتاق کنفرانس است و 19 نفر ظرفیت دارد.

این هواپیما در دسامبر 2008 از سازمان هواپیمایی کشوری برزیل (ANAC) و آژانس ایمنی هوانوردی اروپا (EASA) گواهینامه پروازی خود را دریافت کرد و سازمان هوانوردی فدرال ایالات متحده آمریکا (FAA) نیز در 7 ژانویه 2009 پرواز این هواپیما را تایید کرد، از آن زمان تا دسامبر 2018 تعداد 28 فروند از این هواپیما تولید و به مشتریان تحویل داده شده است که اولین فروند به آمر عبدالجلیل الفهیم تحویل شده است، البته لازم به ذکر است که فقط شخصیت ها استفاده کننده از این هواپیما نیستند بلکه شرکت های هواپیمایی خاصی که خدمات پرواز بیزینسی را ارائه می دهند نیز مشتری این هواپیماها به حساب می آیند.

این هواپیما نیز در سال 2020 و پس از تاثیرات سو کرونا بر صنعت هوانوردی جهان از خط تولید امبرائر خارج شد، پروژه ای که می توان گفت زیاد موفقیت آمیز نبود و امبرائر انتظارات بیشتری را از پیشبرد طراحی و تولید این هواپیما در نظر داشت.

ویژگی های کلی

ظرفیت: 13 الی 19 نفر

طول: ۳۶٫۲۴ متر

پهنای بال: ۲۸٫۷۲ متر

ارتفاع: ۱۰٫۵۷متر

بیشینه سرعت: 0.82 ماخ

بُرد: ۸۵۱۹ کیلومتر

حداکثر ارتفاع: ۱۲۰۰۰ متر (۴۱۰۰۰ پا)

مدل های ساخته نشده

موفقیت هواپیماهای خانواده E-jet و خصوصیت خاص این هواپیماها باعث شد که بسیاری از شرکت های هواپیمایی روی به استفاده از این مدل بیاورند و حتی پیشنهاد بدهند که در صورت اعمال تغییراتی سفارش بیشتری را تسلیم امبرائر کنند، امریکن ایرلاینز نیز یکی از این شرکت ها بود، این شرکت به دنبال یک هواپیمای 130 نفره بود تا جایگزینی برای هواپیماهای مکدانل داگلاس خود داشته باشد، به همین دلیل امبرائر طراحی یک هواپیمای جدید را شروع کرد؛ قرار شد هواپیمای جدید نسخه کشیده شده E195 باشد و نام E195X نیز برای آن انتخاب شد، اما به دلیل محدودیت های عملیاتی و فنی این برنامه کار به جایی نبرد و مسکوت باقی ماند.