واقعیتهای کشور در خروج واگنهای فرسوده دیده شده است؟
چرا واقعیتهای موجود کشور در بحث خروج واگنهای فرسوده دیده نمیشود؟ آیا میشود به همین راحتی 400 واگن جدید خرید و جایگزین کرد؟
چرا واقعیتهای موجود کشور در بحث خروج واگنهای فرسوده دیده نمیشود؟ آیا میشود به همین راحتی 400 واگن جدید خرید و جایگزین کرد؟
راهآهن ملاک فرسودگی را سن واگن قرار داده و شرکتهای حملونقل مسافری عمر واگن را شاخص دقیقی برای خروج از سرویس آن نمیدانند.
راهآهن اخیراً تردد ناوگان با بیش از 30 سال سن را در شبکه ریلی کشور ممنوع کرده است، این تصمیم از سوی قائممقام شرکت راهآهن به دلایل فنی اتخاذ شده و عنوان شده شرکتهای ریلی دو سال برای انجام این تعمیرات، زمان داشتهاند.
مشکلات شرکتها درباره خروج واگنهای فرسوده، مشکلات فنی هستند. بنابراین اگر راهآهن بخواهد به واگنهای بالای 30 سال مجوز سیر بدهد با لحاظ معاینات فنی این کار را انجام خواهد داد.
از دو نکته هم نباید غافل بود. یک اینکه: خطوط ریلی ما مشترک در حملونقل ریلی باری و مسافری استفاده میشوند و این ایراد مهمی است که از سرعت سیر شبکه مسافری خواهد کاست.
تا سه سال آینده باید 30 هزار واگن باری به ناوگان موجودمان اضافه کنیم در حالیکه کل ظرفیت تولیدکنندگان داخلی ما با حمایتهای فراوان، بیش از 1000 تا 1500 واگن در سال نیست. بنابراین با توجه بهسرعت تولید واگنسازهای خارجی طبیعی است که شرکتهای ریلیِ باری بخشی از این نیاز را بهوسیله واگنسازهای خارجی مرتفع کنند.